11-apert | aperu-civit | civiu-dedux | deera-emolu | emori-furto | fusci-ingre | ingru-mader | madia-nudos | nugac-phila | phile-queso | quest-silen | silex-torqu | torua-zodia
bold = Main text
Pars, Cap. grey = Comment text
5007 1 | lana caprina comminiscitur questiunculas. Vt enim nihil nugacius
5008 1 | pros ta alphita id est ad questum, attinet. At enim qui uitas
5009 | quibusdam
5010 2, 52| separatas, primas materias, quidditates, ecceitates videre se praedicant,
5011 2, 53| relationibus, de formalitatibus, de quidditatibus, ecceitatibus, quas nemo
5012 | quidque
5013 2, 31| etiam si miserandum? At quinam potissimum sibi vitae taedio
5014 2, 49| quandoquidem Aldus meus unus, plus quinquies grammaticam dedit, hic nullam
5015 2, 39| moliuntur, ac terra marique quintam quamdam essentiam venantur.
5016 2, 50| artem scripsit: Quodque apud Quintilianum, huius ordinis longe principem,
5017 1 | gnauiter defende. ~Ex Rure Quinto Idus Iunias, [AN. MDVII]. ~
5018 2, 54| iactitant. Superest iam quintus actus, in quo summum artificem
5019 2, 55| principem agere velit. Eum quirerum gubernacula susceperit,
5020 2, 38| equidem nondum statui, num quivis sensus, aut mentis error,
5021 | quoad
5022 | quocumque
5023 2, 65| sapientia Patris, tamen quodammodo stultum esse factum, cum
5024 2, 53| idoneus, vel unicum Scoti Quodlibetum ingenio consequi. Nunc quis
5025 2, 61| sapientem inprimis excludunt, ac quodvis animal potius admittunt.
5026 2, 61| potius admittunt. Breviter quoquo te vertas, apud pontifices,
5027 2, 41| anathemata, quibus templorum quorumdam parietes omnes, ac testudinem
5028 2, 48| pariter ac minimi. At non quorumlibet vitam recensebimus, nam
5029 1 | omnino naris obese, quam ex quorundam tetricis ac splendidis argumentis?
5030 2, 39| vixque nudi emerserint, quosvis potius fraudant quam victorem,
5031 2, 25| agendum, sine quibus haec quotidiana vita transigi non potest,
5032 2, 54| varieganda, qua materia, quotque culmis latum cingulum, qua
5033 2, 36| auriculas teneras mordaci radere vero. Moriones autem id
5034 2, 49| tenent, et aureum illum ramum, ut aiunt, aucupantur, inter
5035 2, 34| privatus, piscis, equus, rana, opinor etiam spongia, tamen
5036 2, 15| suauius nugantur Dii, uere raon agontes, ut inquit Homerus,
5037 2, 67| summo illo bono, omnia in se rapiente. Iam haec felicitas quamquam
5038 2, 48| bellantium, insidiantium, rapientium, ludentium, lascivientium,
5039 2, 40| aut iudex, abiecto ex tot rapinis unico nummulo, universam
5040 2, 48| procella, multa simul millia rapit ac dissipat. ~
5041 2, 66| invisibilia, ad spiritalia rapitur. Proinde cum summa sit inter
5042 2, 66| invisibilium rerum contemplationem rapiuntur. Nam isti primas partes
5043 2, 63| convenit recondere, quae rara sunt et pretiosa, an quae
5044 2, 60| saltem admonet eos vertex rasus, sacerdotem omnibus huius
5045 2, 32| scrutarentur, nefas esse rati, si homo mortalis ultra
5046 2, 17| in genere ponat mulierem, rationalium animantium, an brutorum,
5047 2, 55| praefecturas, si quotidie novae rationes excogitentur, quibus civium
5048 2, 49| prorsus felicem se fore ratus, si tam diu liceat vivere,
5049 2, 54| eidem affixum loco: Alius raucam assiduo cantu vocem adducet:
5050 2, 23| constitere ferratae acies, et rauco crepuerunt cornua cantu,
5051 2, 16| unum licet, uel usque ad rauim reclamat, et honesti dictat
5052 2, 53| explices, quam ex involucris Realium, Nominalium, Thomistarum,
5053 2, 63| vereor, ne quis me furti ream agat, quasi clanculum Magistrorum
5054 2, 35| naturae ductu quam longissime recedens? Ut igitur inter mortales,
5055 2, 13| data opera prudens natura, recens natis adjunxit, ut aliquo
5056 2, 48| At non quorumlibet vitam recensebimus, nam id quidem perlongum,
5057 1 | ridenda magis quam foeda recensere studuimus. Tum si quis est
5058 2, 15| sedentem, musto ficisque recentibus, agricolarum lasciuia consueuerit
5059 1 | me ex Italia in Angliam recepissem, ne totum hoc tempus quo
5060 2, 27| leges, aut Socratis dogmata recepit? Tum autem quae res Deciis
5061 2, 32| atque hae quidem a paucis receptae. Postea sexcentas addidit
5062 2, 67| perfecta contingit, cum animi receptis pristinis corporibus, immortalitate
5063 2, 29| etiamsi caecus, cum ait rechthen de te nêpios egnô. Sunt
5064 2, 30| ad reliqua commoda sese recipiat oratio. ~
5065 2, 60| satyram texere, non encomium recitare, neve quis existimet bonos
5066 2, 11| uero id Venus ipsa, uel reclamante Lucretio, umquam inficias
5067 2, 32| Sed mihi videor audire reclamantes philosophos. Atqui hoc ipsum
5068 2, 64| theologicum videretur, caeterum reclamantibus etiamnum nonnullis successit
5069 2, 50| calculus, in tam immensa reclamantium turba? sed magis etiam sapiunt,
5070 2, 64| omnino faciant ad rem, aut reclament quoque. Quod quidem faciunt
5071 2, 63| disputant. Utra magis convenit recondere, quae rara sunt et pretiosa,
5072 2, 63| Ergo si quod pretiosius est reconditur, quod vilius exponitur,
5073 2, 57| reiiciunt. Neque vel nominis sui recordantur, quid sonet Episcopi vocabulum,
5074 1 | suauissimos reliqueram, recordatione frui. Inter hos tu, mi More,
5075 2, 66| videantur. Quamquam id vocaibuli rectius in pios competit quam in
5076 2, 55| fortuna, quae soleant a recto deducere, quod genus, delitiae,
5077 2, 50| adimunt, reponunt, repetunt, recudunt, ostendunt, nonum in annum
5078 2, 6 | tauta. Nunc ad institutum recurro. ~
5079 2, 46| albis, ut aiunt, quadrigis recurrunt animi molestiae: quanto
5080 2, 50| Persium, nec Laelium iudicem recusant, mihi quidem miserandi magis,
5081 2, 53| palinodiam adigant, quod si recusem, protinus haereticam clamitent.
5082 2, 39| modus, donec ad extremam redactis inopiam, nec ubi habitent,
5083 2, 60| acie, fortem animam Deo reddere. Iam vero vulgus Sacerdotum,
5084 2, 42| magno constaturam, deinde reddituram et putidiorem et timidiorem,
5085 2, 58| paullo post exactissime reddituri rationem. Imo si vel in
5086 2, 37| ad fatuorum felicitatem redeam, multa cum iucunditate peracta
5087 2, 13| pueritiae similitudinem redeunt, donec puerorum ritu, citra
5088 2, 67| Non est apud se, et, ad te redi, et, sibi redditus est?'
5089 2, 67| se sunt. Mox ubi ad sese redierint, negant se scire, ubi fuerint,
5090 2, 28| nihil esse potest inanius, redimendam putarunt homines vere stultissimi.
5091 2, 50| Tantis malis sapiens ille redimendum existimat, ut ab uno aut
5092 2, 41| sibene vixeris: peccata redimis, si nummulo addideris odium
5093 2, 31| cadaverosas, ut ab inferis redisse videri possint, tamen illud
5094 2, 41| omnes, ac testudinem ipsam refertam conspicitis, vidistisne
5095 2, 54| Apostolos, ut aiunt, nobis referunt. Quid autem iucundius, quam
5096 2, 53| pro libidine formant ac reformant, dum conclusiones suas,
5097 2, 66| simpliciter in omni vita refugit pius ab his quae corpori
5098 2, 16| formulas. Verum hi laqueum regi suo remittunt, multoque
5099 2, 43| vindicent. Scoti, nobilitate, et Regiae affinitatis titulo, neque
5100 2, 39| degenerent, tamen interea regiam vitam agere se putant. Est
5101 2, 30| vel si malint, in idearum regione, vel in Tantaliis inhabitent
5102 2, 40| fere pertinet, cum singulae regiones suum aliquem peculiarem
5103 2, 40| aeream galeam deierare plane regium habetur. Nam quid dicam
5104 2, 60| quemadmodum partes administrandi regni vicariis delegant, et vicarius
5105 2, 67| partim quod iam velut in suo regno est, partim quod iam olim
5106 2, 49| miserrima illa servitus regnum esse putatur, ut tyrannidem
5107 2, 66| esse praedicant. Hac eadem regula reliqua item omnia vitae
5108 2, 62| Iliadis carmen, nisi stultorum regum et populorum continet iras?
5109 2, 63| hudrian, quod ne quis impie reiiciat, refert Aristoteles magistrorum
5110 2, 60| relinquunt. Plebs in eos reiicit, quos Ecclesiasticos vocant,
5111 2, 53| instantibus, de notionibus, de relationibus, de formalitatibus, de quidditatibus,
5112 2, 27| publicis cerimoniis in Deos relatos etiam sceleratissimos tyrannos.
5113 2, 60| apostolicos, in episcopos relegant, episcopi in pastores, pastores
5114 2, 16| angustum capitis angulum relegauit, reliquum omne corpus perturbationibus
5115 2, 24| pestilentior fuit Reipublicae tali relicto filio, quam fuerat sua administratione
5116 2, 54| istorum longissime absit a Religione, et nulli magis omnibus
5117 2, 59| deterreri quidquam si leges, si religionem, si pacem, si res humanas
5118 2, 32| leges prognatae sunt? Porro religiosiores erant, quam ut impia curiositate
5119 2, 66| mulieres, ac fatuos sacris ac religiosis rebus praeter caeteros gaudere,
5120 2, 63| universis hominibus stultitiam relinquens. Ac rursum paulo superius:
5121 2, 31| tum quidem libeat vitam relinquere, cum exacto Parcarum stamine,
5122 2, 58| locum ambirent, et libenter relinquerent, aut certe vitam plane laboriosam,
5123 2, 63| reponitis, coenum in propatulo relinquitis. Ergo si quod pretiosius
5124 2, 59| laboris est, id Petro et Paulo relinquitur, quibus abunde satis est
5125 2, 46| expertem esse sino, cum reliquae numinum dotes aliae ad alios
5126 2, 56| aurum, gemmas, purpuram, reliquaque virtutum ac sapientiae insignia
5127 1 | doctissimos ita et suauissimos reliqueram, recordatione frui. Inter
5128 2, 59| haec vox sit in Euangelio: 'Reliquimus omnia, et sequuti sumus
5129 2, 16| corpus perturbationibus reliquit. Deinde duos quasi tyrannos
5130 2, 17| ducat ad ceroma, inuita reluctanteque, ut aiunt, Minerua. Conduplicat
5131 2, 41| potum venenum, alvo soluta, remedio non exitio fuit, idque non
5132 2, 63| erinaceo spinosior, moxque remigret quo lubebit, vel es korakas.
5133 2, 16| Verum hi laqueum regi suo remittunt, multoque odiosius obstrepunt,
5134 2, 14| iuuentam alioqui fugacissimam remoretur, et improbam senectam procul
5135 2, 54| ut in hoc Scotum ipsum renatum putes. Is explicaturus mysterium
5136 2, 38| cantum audierint, quoties rent potionibus expellendam.
5137 2, 48| committens, nulla pecunia reparabilem. Ille mavult bello divitias
5138 2, 15| uolet, si quem omnino Deorum repererit non insuauem et aspernabilem,
5139 2, 42| omnium Philautia, adeo ut reperias citius, qui velit agello
5140 2, 34| in exstruendis aedificiis reperiat architectura? Quis umquam
5141 2, 19| natura, ut nullum ingenium reperiatur non magnis obnoxium uitiis.
5142 2, 15| Homero, reliquisque Poetis, reperiet stultitiae plena omnia.
5143 2, 39| mortalium summa quempiam liceat reperire, qui omnibus horis sapiat,
5144 2, 18| ad humani generis salutem reperta sunt. Atqui omnium huiusmodi
5145 2, 32| officiant, ad quod proprie repertae dicuntur, ut eleganter arguit
5146 2, 22| nisi me auctore fuisse repertas. ~
5147 2, 55| fiscum. Verum id apposite, repertis titulis, ut etiam si sit
5148 2, 11| semel haec experta, denuo repetere uelit nisi lêthês praesens
5149 2, 52| subinde alio atque alio repetitis ordine, tenebras offundunt
5150 2, 50| mutant, adimunt, reponunt, repetunt, recudunt, ostendunt, nonum
5151 2, 63| secretissimis angulis ista reponitis, coenum in propatulo relinquitis.
5152 2, 50| addunt, mutant, adimunt, reponunt, repetunt, recudunt, ostendunt,
5153 2, 56| Rursum coena, post hanc repotia, non una per Iovem. Atque
5154 2, 47| moribus exprimunt, vita repraesentant. Qui quidem Divorum cultus,
5155 2, 4 | atque imaginem finitione repraesentare, cum ipsam me coram praesentes
5156 2, 65| et prudentiam prudentium reprobabo'. Rursum cum agit gratias,
5157 2, 53| mortaleis omneis ut humi reptantes pecudes, e sublimi despiciunt,
5158 2, 13| paulatim dilutis animi curis repubescant. At isti iam delirant, inquiunt,
5159 2, 14| cuius fauore Phaon ille repubuit, ita ut a Sapphone tantopere
5160 2, 13| sane. Sed istud ipsum est repuerascere. An uero aliud est puerum
5161 2, 67| huiusmodi transformationem repurgarit, atque extenuarit. Deinde
5162 2, 17| inficias quisquis secum reputarit, quas uir cum muliere dicat
5163 2, 17| attribuam. Etenim si rem recta reputent uia, hoc ipsum Stultitiae
5164 2, 14| et fontem, nescio quem, requirant, quo sibi iuuentam restituant,
5165 2, 53| erat, res tantas ab illis requirere, de quibus ex praeceptore
5166 2, 32| negotium facesseret? Quorsum requireretur legum prudentia, cum abessent
5167 2, 58| successisse, eadem ab ipsis requiri, quae illi praestiterunt.
5168 2, 45| poeticus, quod si exemplum requiris, finge huius generis Georgium
5169 2, 8 | si locum quoque natalem requiritis, quandoquidem id hodie uel
5170 2, 24| agnoscit, atque ipsi Deo rescribit, quodque censet sapienti
5171 2, 54| scilicet pentemimeres in medio resideret. Deinde docuit eam litteram
5172 2, 67| desiperent. Itaque plorant sese resipuisse, nihilque omnium malint,
5173 2, 58| admonendum, componenda bella, resistendum improbis principibus, et
5174 2, 64| affligerentur, prohibens ne quando resisterent malo, mites enim beatos
5175 2, 50| cognoscenda, si mundi vastitatem respicias: tum a quanto paucioribus
5176 1 | mordacitatis cauillatione respondeam, semper hec ingeniis libertas
5177 2, 63| illud Graecorum pro vobis respondet, tên epi thurais hudrian,
5178 2, 53| non pari, sicut opinor, respondissent acumine, quo Scotidae disserunt
5179 2, 64| Theologus, magno stomacho respondit, hanc legem tulisse Paulum
5180 2, 63| quam eisagôgên meam commoda responsione adiuveritis, ut faciunt
5181 2, 24| Platonis sententia, beatas fore respublicas, si aut imperent philosophi,
5182 2, 54| summum, medium, et ultimum. Restabat mysterium his quoque retrusius,
5183 2, 59| tolli in crucem, infame. Restant sola haec arma ac benedictiones
5184 2, 14| requirant, quo sibi iuuentam restituant, cum id sola praestare et
5185 2, 40| alius rem furto sublatam restituat, hic in naufragio prosper
5186 2, 65| quandoquidem per sapientiam restitui non poterat. Quin ipse idem
5187 2, 14| felicissimae uitae parti restituo. Quod si mortales prorsus
5188 2, 66| oportet, ut in novitatem vitae resurgant, utque unum cum illo, unum
5189 2, 53| dici potuerit: et num post resurrectionem edere aut bibere fas sit
5190 2, 53| aliud quam tela Penelopes retexeretur. Ac meo quidem iudicio saperent
5191 2, 14| opinor, quae tantum bonum retineat, tanto excluso malo. ~
5192 2, 40| invitos eos ac mordicus retinentes, tamen deseruerint, tum
5193 2, 44| amores conciliat, conciliatos retinet. Pueritiam ad capessenda
5194 2, 41| animos in quem tumultum retraxerit? Ad hoc collegium pertinent,
5195 2, 60| mendicantes. Hi rursum in eos retrudunt, a quibus ovium lana tondetur.
5196 2, 54| Restabat mysterium his quoque retrusius, Mathematica ratione. Iesus
5197 2, 63| celebratur illud, quod modo retulimus: 'stultorum plena sunt omnia'.
5198 2, 1 | nuper e Trophonii specu reuersi. Caeterum quemadmodum fieri
5199 2, 13| Plautino ad tres illas litteras reuertitur, infelicissimus si sapiat:
5200 2, 9 | misoponia dicitur. Haec roseo reuincta serto, et undique delibuta
5201 2, 13| licet, ad pueritiam eos reuocarem. Vnde non abs re uulgus
5202 2, 14| ille fons, qui non solum reuocat elapsam adolescentiam, sed
5203 2, 41| Alius irato medico a febre revaluit. Alii potum venenum, alvo
5204 2, 53| haud apparet eis tum fuisse revelatum, una eademque adoratione
5205 2, 66| quoque student ex animo revellere, nisi quatenus ad summam
5206 2, 58| capacitate diffluens, ac totam reverendissimi complectens mulam, quamquam
5207 2, 53| scandalosa est: haec parum reverentialis: haec haeresim olet: haec
5208 2, 59| cerimoniis, beatitudinum, reverentiarum, sanctitatum titulis, et
5209 2, 66| mirantur, et fugitivo illi, qui reversus in antrum, veras res vidisse
5210 2, 26| ad id quod institueram, revertar: quae vis saxeos, quernos,
5211 2, 40| scelerum orbem de integro reverti. Quid autem stultius iis,
5212 2, 64| magis quam disputatione revinci: Senex quidam severus, et,
5213 2, 48| quod digitos habeant auro revinctos. Nec desunt adulatores Fraterculi,
5214 2, 63| Helicone, ad tantum itineris revocare, praesertim cum res sit
5215 2, 59| lumina, ad peram et baculum revocari. At nunc fere, si quid laboris
5216 2, 26| in concordiam civitatis revocavit? Num oratio philosophica?
5217 2, 64| paides, hinc atque hinc revulsa, quatuor aut quinque verbula,
5218 2, 26| inventis stultam multitudinem rexit. Huiusmodi nugis commovetur
5219 2, 61| fieri queat, cum ipsa etiam Rhamnusia, rerum humanarum fortunatrix ,
5220 2, 3 | peruerso quodam pudore uel Rhetorem quempiam palponem, uel Poetam
5221 2, 33| non minus profecto quam rhetorica. Secundum hos proximus datur
5222 2, 32| sententiarum dimicatio? Quis rhetoricae locus, cum nullus alteri
5223 2, 54| istos in concionibus suis rhetoricantes omnino ridicule, sed tamen
5224 2, 54| vocant, ita demum eximie Rhetoricum fore ducunt, si nusquam
5225 2, 4 | iuxta uulgarium istorum rhetorum consuetudinem, me ipsam
5226 2, 47| statis diebus: quemadmodum Rhodi Phoebus, in Cypro Venus,
5227 2, 30| geritur, velut insanum damnet, rideatque? Atqui huiusmodi animal
5228 2, 22| gesticulatione Histrio, ridebitur una suis cum Musis Poeta,
5229 2, 18| parasitum adhibeant, qui ridendis, hoc est, stultis dicteriis,
5230 2, 26| vellendis equinae caudae pilis ridendum commentum? Ut ne quid dicam
5231 2, 38| solus desideret in theatro, ridens, plaudens, gaudens, quod
5232 2, 20| domus, ut maneat affinitas. Ridetur, cuculus, curruca, et quid
5233 2, 54| suis rhetoricantes omnino ridicule, sed tamen suavissime imitantes
5234 2, 11| ex nostro illo temulento ridiculoque lusu, proueniunt, et superciliosi
5235 2, 39| Sed tamen stultum omnino ridiculumque spectaculum est, quoties
5236 2, 26| philosophica? Minime. Imo ridiculus ac puerilis apologus de
5237 2, 54| his videas quosdam adeo rigide religiosos, ut summa veste,
5238 2, 62| videri, quam sapere, et ringi.' Iam apud Homerum Telemachus,
5239 2, 13| atque ob id quam minime ringitur. Mentior, nisi mox ubi grandiores
5240 2, 64| vita tollendum haereticum. Risere quidam, nec deerant tamen
5241 2, 35| voluptatem, iocum, lusum, risumque adferunt, velut in hoc ipsum
5242 2, 40| singulis suos quosdam culturae ritus attribuunt, ut hic in dentium
5243 2, 13| apud Inferos tenuis modo riuulus labitur), eos produco, ut
5244 2, 30| sapiente fruantur, citraque rivalem ament licet, cumque eo vel
5245 2, 2 | pueris, ac plusquam muliebrem rixandi pertinaciam tradit, sed
5246 2, 48| culicum videre turbam inter se rixantium, bellantium, insidiantium,
5247 2, 40| libidines, tot ebrietates, tot rixas, tot caedes, tot imposturas,
5248 2, 51| linguaces essent, non etiam rixosi, adeo ut de lana caprina
5249 2, 13| sensit uitae taedium, quod robustior aetas uix tolerat. Nonnumquam
5250 2, 42| haberet domi servos egregie robustos. Porro de artium professoribus,
5251 2, 29| quod doctum, indoctum: quod robustum, imbecille: quod generosum,
5252 2, 53| consecrabant synaxim, et tamen rogati de termino a quo, et termino
5253 2, 24| M. Tullius eloquentiae Romanae parens, semper indecora
5254 2, 8 | amaracus, ambrosia, lotus, rosa, uiola, Hyacinthus, Adonidis
5255 2, 9 | misoponia dicitur. Haec roseo reuincta serto, et undique
5256 1 | ERASMVS ROT. THOMAE MORO SVO S. D. ~
5257 2 | STVLTITIAE LAVS ~DESIDERII ERASMI ROTERODAMI ~DECLAMATIO ~Stultitia loquitur ~
5258 2, 39| aedificandi studio flagrant, nunc rotunda quadratis, nunc, quadrata
5259 2, 39| quadratis, nunc, quadrata rotundis permutantes. Neque vero
5260 2, 38| quoties asinum audierit rudentem, arbitretur sese miros symphoniscos
5261 2, 54| deduxit, ut in Grammaticorum rudimentis sic expressum ostenderet
5262 2, 13| conuenit, nisi quod hic rugosior et plures numerat natales?
5263 2, 41| abegit. Alius oppressus ruina vixit. Alius a marito deprehensus
5264 2, 53| universam Ecclesiam, alioqui ruituram, non aliter syllogismorum
5265 2, 31| Aristophanicis eos describam verbis, rupôntas, kuphous, athlious, rusous,
5266 2, 66| sanus appellatur, verum ubi ruptis iam vinculis, conatur in
5267 1 | tuam gnauiter defende. ~Ex Rure Quinto Idus Iunias, [AN.
5268 2, 31| rupôntas, kuphous, athlious, rusous, madôntas, nôdous kai psôlous,
5269 2, 53| contentiones, pugnaeque rusticanae fuerint, et crassae, si
5270 2, 54| suavissimi, sordibus, inscitia, rusticitate, impudentia, Apostolos,
5271 2, 22| facundo infans, pro urbano rusticus uideberis. In tantum necesse
5272 2, 60| admonet eos vertex rasus, sacerdotem omnibus huius mundi cupiditatibus
5273 2, 60| perstrepunt. Verum hoc quidem sacerdotibus est cum profanis commune,
5274 2, 11| et pii sacerdotes, et ter sacntissimi Pontifices. Postremo totus
5275 2, 66| nequeunt. Aiunt autem et in Sacramentis, atque ipsis pietatis officiis,
5276 2, 53| qua fuit in cruce, qua in sacramento synaxeos: quo puncto fiat
5277 2, 57| humanarum contagio immunem sacramentorum administrationem. Quid pedum,
5278 2, 59| docere populum, laboriosum: sacras interpretari litteras, scholasticum:
5279 2, 35| naturali. Sunt enim vere sacri Diis, praecipue mihi, ideoque
5280 2, 47| nemo, inquiunt, Stultitiae sacrificat, neque templum statuit.
5281 2, 41| scatet: quas ipsas tamen Sacrifici non gravatim et admittunt
5282 2, 40| quaestum pertinent, praecipue sacrificis et concionatoribus. His
5283 2, 66| ille pius. Contra, vulgus sacrificium nihil aliud esse credit,
5284 2, 56| Dormitur in medios dies, ibi Sacrificulus mercenarius ad lectum paratus,
5285 2, 53| nauseent. Sunt qui velut sacrilegii genus exsecrentur, summamque
5286 2, 38| vel parricidium, incestum, sacrilegium, aut aliam id genus pestem
5287 2, 40| felicius, qui septem illis sacrorum Psalmorum versiculis quotidie
5288 2, 49| modis omnibus suo arbitratu saeviunt, asinum illum Cumanum imitantes.
5289 2, 54| magno suo malo, Canidiae Saganaeque nocturna sacra spectavit.
5290 2, 66| laboribus, contumeliis saginantur, vitam fastidiunt, mortem
5291 2, 56| saecula. Ipsa nonnumquam saginatior abeo, si quando viderim
5292 2, 9 | Haec nitida cute, probeque saginato corpore truphê nomen habet.
5293 2, 39| audierint, protinus illis cor saliat, palpitetque. Deinde cum
5294 1 | in communem hominum uitam salibus luderent impune, modo ne
5295 2, 59| Sapientia dixi? Imo vel mica salis illius, cuius meminit Christus.
5296 2, 63| complectatur necessum est. Iterum Salomon cap. 15 'Stultitia', inquit, '
5297 2, 45| si quis putribus vescatur salsamentis, quorum alius nec odorem
5298 2, 15| Nymphis tên gumnopodian saltantibus. Satyri semicapri Atellanas
5299 2, 15| ac temulentus, conuiuiis, saltationibus, choreis, lusibus uitam
5300 2, 53| religiose Magistri Nostri salutantur, in quo quidem nomine, tale
5301 2, 65| primis necessariam et oppido salutarem. 'Qui videtur esse sapiens
5302 2, 24| fuerat sua administratione salutaris. Quandoquidem solet hoc
5303 2, 40| Barbaram praescriptis verbis salutarit, sit incolumis e praelio
5304 2, 55| minus quam de reipublicae salute cogitantem, sed omnia sua
5305 2, 65| Rursum cum agit gratias, quod salutis mysterium celasset sapientes,
5306 2, 60| ducens, a praesulum suorum sanctimonia degenerare, euge, quam militariter
5307 2, 54| agnoscunt, isti qui me quoque sanctiores videri volunt, Abraxasiorum
5308 2, 59| beatitudinum, reverentiarum, sanctitatum titulis, et benedictionibus
5309 2, 54| Doctores seraphicos, Doctores sanctos, Doctores irrefragabiles,
5310 2, 53| nec Paulus aut Petrus, nec sanctus Hieronvmus aut Augustinus,
5311 2, 58| improbis principibus, et vel sanguinem libenter impendendum gregi
5312 2, 59| absque plurimo Christiani sanguinis dispendio, tum demum Ecclesiam
5313 2, 53| retexeretur. Ac meo quidem iudicio saperent Christiani, si pro pinguibus
5314 2, 55| perpenderet, perpenderet autem si saperet, is nec somnum, nec cibum,
5315 2, 35| consilio agebat, nimiumque sapiebat, a naturae ductu quam longissime
5316 2, 41| qui vel pilo sit factus sapientior? Alius enatavit incolumis.
5317 2, 65| Prophetae: 'Perdam sapientiam sapientium, et prudentiam prudentium
5318 2, 65| stultum est', inquit, 'Dei, sapientius est hominibus'. Porro Origenes
5319 2, 50| reclamantium turba? sed magis etiam sapiunt, qui aliena pro suis edunt,
5320 2, 14| ille repubuit, ita ut a Sapphone tantopere deamaretur. Meae
5321 2, 35| Gryllus ille non paulo plus sapuit, quam polumêtis Odusseus,
5322 2, 53| mitterent in Turcas et Saracenos: spectarent, opinor, et
5323 2, 60| ignoret. Caeterum si quid sarcinae, id prudenter in alienos
5324 2, 64| Loculis item, vidulis, et sarcinis onerat, ne forte non liceat
5325 2, 20| dissimulationem, meum utique satellitium, fulciretur alereturque?
5326 2, 59| tantum equorum, mulorum, satellitum, tantum voluptatum. Videtis,
5327 2, 40| vel narrandis. Nec ulla satietas talium fabularum, cum portentosa
5328 2, 54| ostentaret, et Theologicis satisfaceret auribus, nova prorsus ingressus
5329 2, 50| premunt, nec umquam sibi satisfaciunt, ac futile praemium, nempe
5330 2, 59| sollicitum, ut qui abunde Christo satisfactum existiment, si mystico ac
5331 2, 60| genus cerimoniis, plane satrapas agunt, adeo ut propemodum
5332 2, 40| opes, honores, voluptates, saturitates, valetudinem perpetuo prosperam,
5333 2, 46| discedunt. Saepe fulminat Saturnius. Phoebus aliquando iaculis
5334 2, 7 | uero neque Chaos, neque Saturnus, neque Iapetus, aut alius
5335 2, 60| excutere, ne cui videar satyram texere, non encomium recitare,
5336 2, 15| gumnopodian saltantibus. Satyri semicapri Atellanas agitant,
5337 2, 65| stulte commisimus'. Sic et Saul apud David culpam deprecatur: '
5338 2, 47| usque adeo stulta sum, ut saxeas ac coloribus fucatas imagines
5339 2, 26| institueram, revertar: quae vis saxeos, quernos, et agrestes illos
5340 2, 49| manticulatorem, aut si quis vetusti saxi fragmentum, mutilis notatum
5341 2, 64| muniret adversus spinarum et saxorum iniuriam, nec peram adderet,
5342 2, 53| pronunciant: 'Haec propositio scandalosa est: haec parum reverentialis:
5343 2, 53| ac prodigiosis vocibus scatent. Praeterea dum arcana mysteria
5344 2, 41| istiusmodi delirationibus undique scatet: quas ipsas tamen Sacrifici
5345 2, 27| cerimoniis in Deos relatos etiam sceleratissimos tyrannos. Stultissima sunt
5346 2, 29| Si quis histrionibus in scena fabulam agentibus personas
5347 2, 59| existiment, si mystico ac paene scenico ornatu, cerimoniis, beatitudinum,
5348 2, 55| caeteris antecellere. Praeterea sceptrum, iustitiae et undecumque
5349 2, 54| frigidissimas ac plus quam scholasticas nugas apud imperitum vulgus
5350 2, 53| suas, quibus iam aliquot Scholastici subscripserunt, plus quam
5351 2, 53| subtiliores etiam reddunt tot scholasticorum viae, ut citius e labyrinthis
5352 2, 59| sacras interpretari litteras, scholasticum: orare, otiosum: lacrymas
5353 2, 53| interim dum haec nugantur in scholis, existimant sese universam
5354 2, 39| adeo late patet, ut haud sciam, an ex universa mortalium
5355 2, 52| digladiatio. Ii cum nihil omnino sciant, tamen omnia se scire profitentur:
5356 2, 3 | exemplar proponit, a quo sciat ille se plusquam dis dia
5357 2, 12| detraxeris? Applausistis. Equidem sciebam neminem uestrum ita sapere,
5358 2, 32| quasi daêmonas, hoc est, scientes appelles. Siquidem simplex
5359 2, 65| degustarent, perinde quasi scientia felicitatis sit venenum.
5360 2, 53| at, emoriar, si potuerunt scientifice definire, quid sit illud,
5361 2, 50| aemulatione famam augeant. Hic scinditur incertum studia in contraria
5362 2, 50| suavem vitam agunt, ne cum Scipionibus quidem suos triumphos commutari.
5363 2, 63| 1: 'Dedique cor meum, ut scirem prudentiam atque doctrinam,
5364 2, 65| Christus loquatur Patri: 'Tu scis insipientiam meam?' Neque
5365 2, 62| tametsi brevem non admodum scite addidit. Item alibi: 'Dulce
5366 2, 63| Ecclesiastes scripsit, et hunc scitis esse ordinem Ecclesiasticum,
5367 2, 67| ac somnium, tantum hoc sciunt se felicissimos fuisse,
5368 2, 44| rursum quid fidelius? Quid sciuro blandius? At hoc quid est
5369 2, 63| continuo Graecum in illum scomma iaciant onos luras: Magistraliter
5370 2, 15| oblinere. Tum autem quid non scommatum in hunc uetus iacit comoedia?
5371 2, 39| naufragium fecerint, in aleae scopulum illisa nave, non paulo formidabiliorem
5372 2, 61| sapientem haud secus ac scorpium horrent fugiuntque. Denique
5373 2, 56| sortes, scurrae, moriones, scorta, lusus, inficetiae. Interim
5374 2, 53| ultramundanis Aristotelis et Scoticis contriverit? Idemtidem inculcant
5375 2, 53| respondissent acumine, quo Scotidae disserunt haec, ac definiunt.
5376 2, 53| belligerantur, clamosissimos Scotistas, et pertinacissimos Occanistas,
5377 2, 54| Syn appellent: porro syn Scotorum, opinor, lingua, peccatum
5378 2, 54| adeo Theologus, ut in hoc Scotum ipsum renatum putes. Is
5379 2, 65| enim aliud est, 'vae vobis, scribae et pharisaei', quam, 'vae
5380 2, 65| Euangelio, Pharisaeos et scribas ac legum doctores incessit,
5381 2, 63| enim intelligo, id quod scribit Ecclesiastes, cap. 10. '
5382 2, 50| paucorum doctorum iudicium scribunt, quique nec Persium, nec
5383 2, 63| clanculum Magistrorum Nostrorum scrinia compilaverim, quae tantum
5384 2, 33| excussis totius divinitatis scriniis, lupinum arrodit, cum cimicibus
5385 2, 63| satis, in munitissimorum scriniorum secretissimis angulis ista
5386 2, 50| ut quo nugaciores nugas scripserit, hoc a pluribus, id est,
5387 2, 50| lippo probetur. At meus ille scriptor, quanto delirat felicius,
5388 2, 59| negligendum, illud futurum, ut tot scriptores, tot copistae, tot notarii,
5389 2, 64| divum Paulum pugnent Divinae Scripturae verba, quae suo loco non
5390 2, 64| coelum, hoc est, Divinam Scripturam, ceu pellem extendere: cum
5391 2, 61| atque usuris sapientum scrupulos, vel tantuli faciet. Porro
5392 2, 32| effectus, abditas rerum causas scrutarentur, nefas esse rati, si homo
5393 2, 65| usuri, cumque interdicit, ne scrutentur tempora vel momenta temporum,
5394 2, 40| non sint perituri, aut qui sculptam Barbaram praescriptis verbis
5395 2, 42| refert. Ostendunt undique sculptas et pictas maiorum imagines.
5396 2, 45| iucunditati. Postremo sic sculptus est hominis animus, ut longe
5397 2, 56| alea, laterunculi, sortes, scurrae, moriones, scorta, lusus,
5398 2, 2 | quas fori circulatoribus, scurris ac morionibus consueuistis
5399 2, 34| calcaria, stabuli carcerem, scuticas, fustes, vincula, sessorem,
5400 2, 22| Thrax cum Atheniensi, nec Scytha cum Insulis Fortunatis cupiat
5401 2, 53| nodos omneis adeo facile secant, ut non Tenedia bipennis
5402 2, 4 | numen tam late pateat, uel secare, in cuius cultum omne rerum
5403 2, 39| licet, feram nisi a generoso secari nefas. Is nudo capite, inflexis
5404 2, 39| certo ordine religiose secat. Miratur interim perinde
5405 2, 53| inculcant caritatem, nec secernunt infusam ab acquisita, nec
5406 2, 59| advocati, tot promotores, tot secretarii, tot mulotribae, tot equisones,
5407 2, 52| architectrici fuerint a secretis, quasive e Deorum consilio
5408 2, 63| munitissimorum scriniorum secretissimis angulis ista reponitis,
5409 2, 38| Socrates, ex una Venere secta duas, et ex uno Cupidine
5410 2, 63| non poterat, novam addit sectionem, ad hunc interpretans modum:
5411 1 | factitatum; cum ante tot secula Batrachomuomachian luserit
5412 2, 60| Sacerdotes, qui sese vocant Seculares, quasi mundo initiati non
5413 2, 32| Siquidem simplex illa aurei seculi gens, nullis armata disciplinis,
5414 | secunda
5415 2, 53| Palladem parturiens, Vulcani securim imploraret. Quare nolite
5416 2, 61| negotiator, si sapientiam secutus: periurio offendetur, si
5417 2, 54| quibus, ingressum orationis sedatum, minimeque clamosum esse
5418 2, 15| illum pro templi foribus sedentem, musto ficisque recentibus,
5419 2, 1 | antehac tristes ac solliciti sederitis, perinde quasi nuper e Trophonii
5420 2, 23| omnium laudatorum facinorum seges ac fons est bellum? Porro
5421 2, 3 | ingratitudinem dicam, an segnitiem, quorum cum omnes me studiose
5422 2, 61| gennêthentes, et equum habet Seianum, et aurum Tolosanum. Sed
5423 2, 7 | audacius, ipsi quoque Dii selecti, aut omnino non essent,
5424 2, 15| gumnopodian saltantibus. Satyri semicapri Atellanas agitant, Pan insulsa
5425 2, 12| sane parum sit mihi uitae seminarium, ac fontem deberi, nisi
5426 2, 46| excutiat, dispeream, si vel semisapientem inveniet, imo si vel trientem
5427 2, 9 | uidetis, kolakia nomen Haec semisomnis ac dormitanti similis lêthê
5428 2, 66| Quidam magis a corpore semoti, veluti memoria, intellectus,
5429 2, 54| quidem, quamquam a republica semotos, nemo tamen audet contemnere,
5430 2, 30| omnes ceu morbos a sapiente semovent, verum affectus isti non
5431 2, 10| et si merito in Deorum senatum adsciti sunt, qui uinum,
5432 2, 31| est, quod passim Nestorea senecta senes videtis, quibus iam
5433 2, 14| adolescentia nihil esse melius, senectute nihil detestabilius, quantum
5434 2, 50| voluptatum abstinentiam, senectutem praeproperam, mortem praematuram,
5435 2, 17| et barbae sylua, plane senile quoddam in uiro, nisi a
5436 2, 22| contaminetur? Quid iuuenta, si senilis tristitiae fermento corrumpatur?
5437 2, 63| proloquantur. Verum quid Paulus senserit cum haec scriberet, ipsis
5438 2, 14| cogitationum agitatione sensim spiritus et succum illum
5439 2, 63| omnia vanitas,' quid aliud sensisse creditis, nisi, quemadmodum
5440 2, 64| usuros, si Christus hoc sensisset, quod hic interpretatur.
5441 2, 14| senectutis incommodum ullum sensuri, nisi nonnihil, ut fit,
5442 2, 53| iudicando subtilitas. Quis enim sensurus erat eum Christianum non
5443 2, 14| seruat. Quod si omnes huic sententiae subscribitis, adolescentia
5444 2, 32| erat pugnantium inter se sententiarum dimicatio? Quis rhetoricae
5445 2, 53| sordidis verbis simul et sententiis conspurcare. At interim
5446 2, 59| onerat, lapsa sum, honorat sentiebam, ad famem adigetur. Inhumanum
5447 2, 20| multo magis de coniugio sentiendum, quod quidem nihil est aliud,
5448 2, 63| correctionem adiecit, 'plus ego', sentiens, se non modo parem reliquis
5449 1 | occultam illam scelerum sentinam usquam mouimus, et ridenda
5450 2, 55| Aliorum vitia neque perinde sentiri, neque tam late manare.
5451 2, 31| adferunt noxae, quantum sentiuntur. Si sensus absit, ne mala
5452 2, 52| ideas, universalia, formas separatas, primas materias, quidditates,
5453 2, 53| explicitarum et implicitarum agmine septi sunt, tot exuberant krêsphugetois,
5454 2, 60| Carthusienses, apud quos solos sepulta latet pietas, et adeo latet
5455 2, 66| domitis, exstinctis, quasique sepultis corporis affectibus, exprimere
5456 2, 54| tamen utcumque coniecturis sequar. Primo loco invocant, id
5457 2, 63| ministri Christi sunt; et ego', seque veluti iactabundus in hac
5458 2, 53| in Spiritu, nihil aliud sequentes, quam illud Evangelicum,
5459 2, 33| solamque naturam ducem sequi, quae nulla sui parte manca
5460 2, 59| Euangelio: 'Reliquimus omnia, et sequuti sumus te', tamen huius patrimonium
5461 2, 54| subtilissimos, Doctores seraphicos, Doctores sanctos, Doctores
5462 2, 56| titulos subinde inculcare, serenitatem, dominationem, et magnificentiam.
5463 1 | agendum duxi, et id tempus ad seriam commentationem parum uidebatur
5464 2, 14| Philosophiae studiis, uel seriis et arduis addictos negotiis
5465 2, 40| tamen nolint, nisi admodum sero contingere, hoc est, cum
5466 2, 19| acutum, quam aut aquila, aut serpens Epidaurius. At ipsi in propriis
5467 2, 14| in cicadam aut etiam in serpentem transformare: quasi uero
5468 2, 9 | dicitur. Haec roseo reuincta serto, et undique delibuta unguentis,
5469 2, 26| quantum commentitia illa cerva Sertorii potuit quantum Laconis illius
5470 1 | fecerimus, decoro persone seruiendum fuit. Sed quid ego hec tibi,
5471 2, 21| nec populus Principem, nec seruum herus, nec heram pedissequa,
5472 2, 38| me occidistis, amici, non servastis', ait, 'cui sic extorta
5473 2, 46| Neptunus plures exstinguit quam servat. Ut interim Veioves istos,
5474 2, 65| ut transferas iniquitatem servi tui, quia stulte egimus':
5475 2, 29| tamque foedis dominis sponte serviat. Rursum alium, qui parentem
5476 2, 56| cum nihil sit addictius, servilius, insulsius, abiectius, tamen
5477 2, 38| uxorem, posset qui ignoscere servis. Et signo laesae non insanire
5478 2, 49| amaricinum olet, miserrima illa servitus regnum esse putatur, ut
5479 2, 34| sessorem, breviter omnem illam servitutis tragoediam, cui se ultro
5480 2, 29| purpuratum egerat, nunc servulum pannosum gerat. Adumbrata
5481 2, 29| ritu ducatur affectibus, servum esse infimum, quod tam multis,
5482 2, 34| confoditur, simulque cum sessore terram ore momordit. Ut
5483 2, 34| scuticas, fustes, vincula, sessorem, breviter omnem illam servitutis
5484 2, 15| lusus probe noritis? cum seuera illa Diana oblita sexus,
5485 2, 19| necessitudo. Quod si quando inter seueros istos coierit mutua beneuolentia,
5486 2, 55| rationem exacturus, idque tanto severius, quanto praestantius gessit
5487 2, 64| disputatione revinci: Senex quidam severus, et, vel supercilio teste,
5488 2, 53| percipiat, nisi triginta sex annos totos in physicis,
5489 2, 49| kai tauta basilikon, iam sexagenarium, qui caeteris rebus omissis,
5490 2, 54| possit. Alius gloriabitur sexaginta annos numquam attactam pecuniam,
5491 2, 11| quaterque, aut si libet, sexcenties Stoicum, tamen huic quoque,
5492 2, 41| res est, non male peribis, sibene vixeris: peccata redimis,
5493 2, 31| si totus populus in te sibilet, modo tute tibi plaudas?
5494 2, 23| lenonibus, latronibus, sicariis, agricolis, stupidis, obaeratis,
5495 2, 32| curiositate arcana naturae, siderum mensuras, motus, effectus,
5496 2, 55| oculis expositum, qui vel ceu sidus salutare, morum innocentia,
5497 2, 12| bios, tamen age, rem omnem sigillatim aperiamus. ~
5498 2, 53| quisquam fuerat, nisi magnis sigillis isti prodidissent? Verum,
5499 2, 47| stupidis, et pinguibus istis, signa pro Divis ipsis adorantur.
5500 2, 26| adulatio? Nihil enim aliud significat illa Amphionis et Orpheil
5501 2, 38| qui ignoscere servis. Et signo laesae non insanire lagenae'.
5502 2, 27| placere, in triumpho veluti signum aliquod populo spectandum
5503 2, 29| humanas, velut Alcibiadis Silenos, binas habere facies nimium
5504 2, 18| est, stultis dicteriis, silentium ac tristitiam compotationis
5505 2, 29| repente versa reperies, si Silenum aperueris. Id si cui forte
5506 2, 15| exhilarare compotationem. Tum et Silenus ille senex amator, tên kordaka
|