11-apert | aperu-civit | civiu-dedux | deera-emolu | emori-furto | fusci-ingre | ingru-mader | madia-nudos | nugac-phila | phile-queso | quest-silen | silex-torqu | torua-zodia
bold = Main text
Pars, Cap. grey = Comment text
5507 2, 30| commoveatur, quam si dura silex, aut stet Marpesia cautes,
5508 2, 53| asinum, num cucurbitam, num silicem? Tum quemadmodum cucurbita
5509 2, 31| ut capulares iam, meraque silicernia, teneram aliquam iuvenculam
5510 2, 31| discedere, infimae pubis silvam vellere, vietas ac putres
5511 2, 50| peregrina, ac magicis illis similia. Quae, per Deum immortalem,
5512 2, 30| possit, vel parere, qui sui similibus placeat, sed quam plurimis,
5513 2, 24| Socrates liberos habuit matri similiores quam patri, ut non omnino
5514 2, 9 | semisomnis ac dormitanti similis lêthê vocatur. Haec cubito
5515 2, 13| hoc propius ad pueritiae similitudinem redeunt, donec puerorum
5516 2, 5 | premo. Sumque mei undique simillima, adeo ut nec ii me dissimulare
5517 2, 32| scientes appelles. Siquidem simplex illa aurei seculi gens,
5518 2, 36| stultorum dotem, quod soli simpli ces ac veridici sunt. Quid
5519 2, 65| contra crassioribus, ac simplicioribus ingeniis delectantur. Itidem
5520 2, 55| principibus aulicis a quibus simplicissime color, et, ut dignum est,
5521 2, 66| ipsum Deum, rerum omnium simplicissimum, toti nituntur: secundum
5522 2, 66| religionis auctores, mire simplicitatem amplexos, acerrimos litterarum
5523 2, 66| gratia proposuimus, sed simpliciter in omni vita refugit pius
5524 2, 45| variarum rerum umbras ac simulacra demirantur, modo nihil desiderent,
5525 2, 62| versus pueris: Stultitiam simulare loco, sapientia summa est.
5526 2, 18| desit, qui seu uera, seu simulata STVLTITIA risum moueat,
5527 2, 62| est: Ubi res abest, ibi simulationem esse optimam. Eoque recte
5528 2, 55| dissimulatores, quam improbos simulatores pietatis libenter relinquo.
5529 2, 5 | locus, nec aliud fronte simulo, aliud in pectore premo.
5530 2, 65| eos ad puerorum, liliorum, sinapis, et passerculorum exemplum
5531 2, 40| eodem fere pertinet, cum singulae regiones suum aliquem peculiarem
5532 2, 22| Fortunatis cupiat permutare. Et o singularem naturae sollicitudinem,
5533 2, 40| longissimum fuerit. Sunt qui singuli pluribus in rebus valeant,
5534 2, 40| vindicant Divum, cumque in singulos singula quaedam partiuntur,
5535 2, 24| trepidatione, perinde quasi puer singultiens, exordiri consuevit: Idque
5536 2, 46| mei muneris expertem esse sino, cum reliquae numinum dotes
5537 2, 59| qui et silentio Christum sinunt abolescere, et quaestuariis
5538 2, 58| amorem? Quid rursus exterior sinuosa capacitate diffluens, ac
5539 2, 27| gloria, dulcissima quaedam Siren, sed mirum quam a Sapientibus
5540 2, 51| quisquam sibi placet, dum Sisyphi saxum assidue volvunt, ac
5541 2, 45| ipsis felicitatem hominis sitam esse existimant. Ex opinionibus
5542 2, 38| belli, vel inexplebilem auri sitim, vel dedecorosum ac nefarium
5543 2, 53| futurum, iam nunc famem sitimque praecaventes. Sunt innumerabiles
5544 | sitis
5545 2, 48| Nam hi quidem horas illas sobrias, et antemeridianas iurgiosis
5546 2, 21| In summa usque adeo nulla societas, nulla uitae coniunctio
5547 2, 19| uitae glutinant copulantque societatem. ~
5548 2, 46| nullius boni iucunda sine socio possessio. Quis enim nescit
5549 2, 63| apud Platonem hi, qui cum Socrate disputant. Utra magis convenit
5550 2, 27| aut Aristotelis leges, aut Socratis dogmata recepit? Tum autem
5551 1 | accipies ceu mnemosunon tui sodalis, uerum etiam tuendam suscipies,
5552 2, 33| disciplinarum commercio abstinere, solamque naturam ducem sequi, quae
5553 2, 39| sententia, abunde magnum solatium: 'In magnis et voluisse
5554 2, 14| sola praestare et possim et soleam. Apud me succus est ille
5555 1 | probatum iri, propterea quod soleas huius generis iocis, hoc
5556 1 | memoria non aliter frui solebam quam presentis presens consuetudine
5557 2, 15| quo saepius quondam audire solebant. Sed hunc nuper irati una
5558 2, 18| illa ipsa iam in conuiuiis solennia, regem sortiri talis, lusitare
5559 2, 65| bardos, convitii loco dici solere. Atqui huius gregis Christus
5560 1 | lateque a uulgo dissentire soles, ita pro incredibili morum
5561 2, 65| superos stultitiam, quod huic solidatur erratorum venia, sapienti
5562 2, 54| adducet: Alius lethargum solitudine contractum: alius linguam
5563 2, 25| ut Timonem imitatus, in solitudinem aliquam demigret, atque
5564 2, 15| amator, tên kordaka saltare solitus, una cum Polyphemo tên threttanelo,
5565 2, 30| breviter, omnia solus, sed suo solius iudicio, qui nullum moretur
5566 2, 31| tremuloque gannitu languentem sollicitare cupidinem, potitare, misceri
5567 2, 32| herbis ac flosculis tam sollicite vigilaverit, in uno homine
5568 2, 1 | cum antehac tristes ac solliciti sederitis, perinde quasi
5569 2, 55| hoc acrius enitendum ac sollicitius advigilandum, necubi vel
5570 2, 65| Praeterea cum vetat esse sollicitos, qua essent apud praesides
5571 2, 65| ductu, nulla arte, nulla sollicitudine, vitam agentium. Praeterea
5572 2, 35| stultissime sapiens, quot undique sollicitudinibus noctes diesque discrucietur
5573 2, 55| loqui norit, ne quid animo sollicitudinis oboriatur. Se probe principis
5574 2, 59| vivat mollius, minusque sollicitum, ut qui abunde Christo satisfactum
5575 2, 41| Alii potum venenum, alvo soluta, remedio non exitio fuit,
5576 2, 3 | accuratis magnaque et olei et somni iactura elucubratis laudibus
5577 2, 43| Romam adhuc iucundissime somniant: Veneti nobilitatis opinione
5578 2, 63| diversa mens Apostoli quam tu somnias ! Nec enim hoc agit his
5579 2, 67| Platonem tale quiddam iam tum somniasse, cum, amantium furorem omnium
5580 2, 48| fortiter esuriturus. Hic somno et otio nihil putat felicius.
5581 2, 55| autem si saperet, is nec somnum, nec cibum, opinor, iucunde
5582 2, 34| inclusae, adsuescant humanas sonare linguas, mirum quam a nativo
5583 2, 57| nominis sui recordantur, quid sonet Episcopi vocabulum, nempe
5584 2, 67| more, sed dant sine mente sonum, deinde subinde totam oris
5585 2, 5 | sint môrotatoi, caeterum sophi ac Thaletes uideri uelint,
5586 2, 5 | si quis me Mineruam, aut Sophiam esse contendat, non statim
5587 2, 2 | appellationem uitarent, Sophistae uocari maluerunt. Horum
5588 2, 2 | enim paulisper apud uos Sophistam agere, non quidem huius
5589 2, 53| Albertistas una cum tota Sophistarum manu, mitterent in Turcas
5590 2, 51| Adiungamus his dialecticos ac sophistas, hominum genus quovis aere
5591 2, 12| ille numquam satis laudatus Sophocles, cuius exstat pulcerrimum
5592 2, 65| est nêpiois, quos opposuit sophois. Huc pertinet quod passim
5593 2, 2 | imitabor, qui quo infamem Sophorum appellationem uitarent,
5594 2, 65| delectantur. Itidem Christus sophous istos, suaque nitentes prudentia
5595 2, 63| Scoti anima paulisper ex sua Sorbona in meum pectus demigret,
5596 2, 22| quisque puteat, sua cuique sordeant, sibi quisque sit inuisus.
5597 2, 22| una suis cum Musis Poeta, sordebit cum arte Pictor, esuriet
5598 2, 54| modum homines suavissimi, sordibus, inscitia, rusticitate,
5599 2, 31| obnoxia, quam misera, quam sordida nativitas, quam laboriosa
5600 2, 54| Alius cucullam ingeret adeo sordidam et crassam, ut nullus nauta
5601 2, 49| ut qui semper famelici, sordidique in ludis illis suis, in
5602 2, 53| maiestatem tam frigidis, imo sordidis verbis simul et sententiis
5603 2, 48| genus, quippe qui rem omnium sordidissimam tractent, idque sordidissimis
5604 2, 48| sordidissimam tractent, idque sordidissimis rationibus, qui cum passim
5605 2, 48| Est omnium stultissimum ac sordidissimum negotiatorum genus, quippe
5606 2, 59| miserum ac muliebre: egere, sordidum: vinci, turpe, parumque
5607 2, 19| autem non crocodilitis, aut soritis ceratinis, aut aliis id
5608 2, 44| prope par est Assentatio soror. Nihil enim aliud Philautia,
5609 2, 32| ea est communis omnium sors. Nihil autem miserum, quod
5610 2, 37| sapientem cum huius morionis sorte conferamus. Finge quod huic
5611 2, 56| Sub id alea, laterunculi, sortes, scurrae, moriones, scorta,
5612 2, 64| in mentem, legem eam ad sortilegos et incantatores, ac magos
5613 2, 18| conuiuiis solennia, regem sortiri talis, lusitare tesseris,
5614 2, 40| blandiuntur, ac Purgatorii spatia veluti clepsydris metiuntur,
5615 2, 53| felices animae commode vel spatiari, vel convivium agitare,
5616 2, 11| capiat Olympus, tametsi spatiosissimus. ~
5617 2, 41| futurum sit, ut aliquis huius spectaculi sensus ad ipsos sit rediturus,
5618 2, 45| emerit, fortassis minus ex eo spectaculo voluptatis percepturus?
5619 2, 27| veluti signum aliquod populo spectandum circumferri, aeneum in foro
5620 2, 17| maxime placeant? Nonne huc spectant tot cultus, tot fuci, tot
5621 2, 53| in Turcas et Saracenos: spectarent, opinor, et conflictum omnium
5622 2, 29| figmentum et fucus est, quod spectatorum oculos detinet. Porro mortalium
5623 2, 54| Saganaeque nocturna sacra spectavit. Nec iniuria profecto: nam
5624 2, 30| hominem ceu portentum ac spectrum fugitet horreatque, qui
5625 2, 31| si quis velut e sublimi specula circumspiciat, ita ut Iovem
5626 2, 48| frontibus, quid agitent homines speculantur. Nec est aliud spectaculum
5627 2, 5 | oratio, minime mendax animi speculum. Nullus apud me fucis locus,
5628 2, 31| oblivionem malorum, aliquando spem bonorum, aliquoties nonnihil
5629 2, 53| Fides est substantia rerum sperandarum, argumentum non apparentium':
5630 2, 39| Hos adeo lactat mellita spes, ut neque laborum, neque
5631 2, 8 | nec in undoso mari, nec en spessi glaphuroisi sum edita, sed
5632 2, 64| calceis muniret adversus spinarum et saxorum iniuriam, nec
5633 2, 63| Theologum ago, perque has spinas ingredior, Scoti anima paulisper
5634 2, 63| hystrice atque erinaceo spinosior, moxque remigret quo lubebit,
5635 2, 66| perniciosum, nisi id quod est spiritale accesserit, nempe hoc quod
5636 2, 66| aeterna, ad invisibilia, ad spiritalia rapitur. Proinde cum summa
5637 2, 58| esse, sed administratores spiritalium dotium, de quibus omnibus
5638 2, 67| conferantur. Usque adeo praestant spiritualia corporalibus, invisibilia
5639 1 | ex quorundam tetricis ac splendidis argumentis? ueluti cum alius
5640 2, 59| est otii. Porro si quid splendoris, aut voluptatis, id sibi
5641 2, 34| equus, rana, opinor etiam spongia, tamen nullum animal iudicavit
5642 2, 54| plus quam undecim lustris spongiae vitam egisse, semper eidem
5643 2, 56| meros Phaeacas invenies, sponsos Penelopes , reliquum carmen
5644 2, 20| pauca coirent matrimonia, si sponsus prudenter exquireret, quos
5645 2, 29| multis, tamque foedis dominis sponte serviat. Rursum alium, qui
5646 2, 53| si quam maxime barbare spurceque loquantur, cumque adeo balbutiunt,
5647 2, 15| semper of ficinae laboribus squalidus, aut Pallas etiam ipsa,
5648 2, 8 | agris asphodelus, malua, squilla, lupinumue, aut faba, aut
5649 2, 34| frena, aculeata calcaria, stabuli carcerem, scuticas, fustes,
5650 2, 31| relinquere, cum exacto Parcarum stamine, ipsa iam dudum eos relinquit
5651 2, 27| circumferri, aeneum in foro stare? Adde his nominum et cognominum
5652 2, 47| terrarum alii colantur, idque statis diebus: quemadmodum Rhodi
5653 2, 42| non multum absint a muta statua, pene iis ipsis, quae ostentant
5654 2, 15| credimus, aut horum aemulis Statuariis. Quod numen umquam religiosius
5655 2, 47| suis extruduntur. Mihi tot statuas erectas puto, quot sunt
5656 2, 49| liceat vivere, donec certo statuat, quomodo distinguendae sint
5657 2, 65| eum in quo Lucifer sedem statuerat, scientiae montem interpretatur.
5658 2, 38| Quamquam illud equidem nondum statui, num quivis sensus, aut
5659 2, 47| sacrificat, neque templum statuit. Equidem demiror, ut dixi,
5660 2, 41| efferri, tam diligenter statuunt, ut nominatim etiam praescribant,
5661 2, 50| alius sese Telemachum, alius Stelenum aut Laertem, hic Polycratem,
5662 2, 52| mundos, dum solem, dum lunam, stellas, orbes, tamquam pollice
5663 2, 29| mors quaedam. Porro alium stemmatis gloriantem, ignobilem ac
5664 2, 51| reddit invictos, etiamsi Stentorem opponas. ~
5665 2, 30| quam si dura silex, aut stet Marpesia cautes, quem nihil
5666 2, 67| tametsi minutissima quaedam stillula est, ad fontem illum aeternae
5667 1 | abstinemus, ita preterea stilum temperauimus ut cordatus
5668 2, 30| functione, ceu calcaria stimulique quidam adesse solent, velut
5669 2, 25| vita transigi non potest, stipiteml dicas sapientem istum, non
5670 2, 38| obganniunt mihi, hoi ek tês stôas (!) batrachoi. 'Nihil',
5671 2, 53| adeo paradoxous ut illa Stoicorum oracula, quae paradoxa vocant,
5672 2, 11| aut si libet, sexcenties Stoicum, tamen huic quoque, si non
5673 2, 30| hic fortiter reclamat bis Stoicus Seneca, qui prorsum omnem
5674 2, 65| admonet, ab eius pecudis stoliditate sumptum in stupidos et bardos,
5675 2, 54| effundere, si quid in maritos stomachantur. Videtis, opinor, quantopere
5676 2, 64| teste, Theologus, magno stomacho respondit, hanc legem tulisse
5677 2, 19| polypus Agnae, cum filium strabonem appellat petum pater: quid,
5678 2, 22| germanae est uice? Adeo strenue meas ubique partes agit.
5679 2, 24| scilicet, patronus, qui turbae strepitu offensus, vix dimidiatam
5680 2, 59| ut quis lethale ferrum stringat, adigatque in fratris sui
5681 2, 19| Adde tantam annorum ac studiorum dissimilitudinem, tot lapsus,
5682 2, 14| meos appellem, usque adeo studiosos mei cultores, ut inde uulgo
5683 1 | magis quam foeda recensere studuimus. Tum si quis est quem nec
5684 2, 14| accedunt, hoc magis atque magis stultescere. Atqui hac gente non est
5685 1 | meminerit, pulchrum esse a Stulticia uituperari; quam cum loquentem
5686 1 | plane me fallit philautia, Stulticiam laudauimus, sed non omnino
5687 2, 35| mihi iam expendas velim, stultissime sapiens, quot undique sollicitudinibus
5688 2, 30| vel unum quemvis de media stultissimorum hominum plebe, qui stultus
5689 2, 1 | audiat STVLTITIA etiam apud stultissimos, tamen hanc esse, hanc,
5690 2, 63| cognominis, cum ait cap. 30. 'Stultissimus sum virorum'. Neque Paulus
5691 2, 66| aliud esse, quam insaniae stultitiaeque genus quoddam, absit invidia
5692 2, 35| qui ad brutorum ingenium stultitiamque quam proxime accedunt, neque
5693 2, 49| Democritus, si pergam popularium stultitiarum, et insaniarum formas enumerare.
5694 2, 65| exemplum provocat, rerum stupidarum ac sensu carentium, soloque
5695 2, 30| hominis simulacrum constituit, stupidum, et ab omni prorsus humano
5696 2, 53| inflamment acumina? quis tam stupidus, ut tales non excitent aculei?
5697 2, 20| uiri uel negligentiam, uel stuporem laterent? Atque haec quidem
5698 2, 53| Philosophos ac Iudaeos, suapte natura pertinacissimos,
5699 | suarum
5700 2, 25| velit obstrepere, huic ego suaserim, ut Timonem imitatus, in
5701 2, 13| etiam superant pueritiam, suauem quidem illam, sed infantem,
5702 1 | hic ut doctissimos ita et suauissimos reliqueram, recordatione
5703 1 | ita pro incredibili morum suauitate facilitateque cum omnibus
5704 2, 63| stultitia nihil in vita suave esse. Eodem pertinet illud
5705 2, 50| Sed interim meo beneficio suavem vitam agunt, ne cum Scipionibus
5706 2, 60| coelestia meditari. Sed homines suaves, se suo officio probe perfunctos
5707 2, 42| deteriores. Et tamen hac tam suavi Philautia felicem prorsum
5708 2, 37| disciplinis contriverit, et suavissimam vitae partem, perpetuis
5709 2, 54| Atque ad eum modum homines suavissimi, sordibus, inscitia, rusticitate,
5710 2, 53| imo plaudunt, adeo ut his suavissimis naeniis, nocte dieque occupatis,
5711 2, 42| credit. Est autem illud longe suavissimum insaniae genus, quo nonnulli,
5712 2, 39| cinnamomum videri. Deinde quae suavitas, quoties fera lanianda est?
5713 2, 41| aufugit. Alius in crucem subactus, favore Divi cuiuspiam furibus
5714 2, 13| uigor. Quoque longius a me subducitur, hoc minus minusque uiuit,
5715 2, 35| quantis malis meos fatuos subduxerim. Adde huc, quod non solum
5716 2, 9 | auxiliis genus omne rerum meae subiicio ditioni, ipsis etiam imperans
5717 2, 40| dexter adsit, alius rem furto sublatam restituat, hic in naufragio
5718 2, 9 | 9.~Haec nimirum quam sublatis superciliis conspicamini,
5719 2, 15| quam cum agno lupis. Itaque sublato illo, iam multo licentius
5720 2, 38| ab inferis dirae ultrices submittunt, quoties immissis anguibus,
5721 2, 43| scientiae laudem omnibus prope submotis, sibi peculiariter arrogent:
5722 2, 63| Graecas voces, legente domino, subnotarit tenueritque. Et gallus Lucianicus
5723 2, 3 | uel Poetam uaniloquum, subornare solent, eumque mercede conductum,
5724 2, 14| si omnes huic sententiae subscribitis, adolescentia nihil esse
5725 2, 53| iam aliquot Scholastici subscripserunt, plus quam Solonis leges
5726 2, 53| quemadmodum in synaxi accidentia subsistant sine domicilio. Sed haec
5727 2, 54| verbi, adiectivi nominis et substantivi, mirantibus iam plerisque,
5728 2, 54| Doctores solennes, Doctores subtiles, Doctores subtilissimos,
5729 2, 53| mendaciolum dicere. Iam has subtilissimas subtilitates subtiliores
5730 2, 54| Doctores subtiles, Doctores subtilissimos, Doctores seraphicos, Doctores
5731 2, 53| tanta est in iudicando subtilitas. Quis enim sensurus erat
5732 2, 54| mysterium nominis Iesu, mira subtilitate demonstravit in ipsis litteris
5733 2, 53| nescio, certe nusquam attigit subtilitatem, quomodo scientiae clavem
5734 2, 53| dicere. Iam has subtilissimas subtilitates subtiliores etiam reddunt
5735 2, 54| istum modum exordiantur et subulci, natura videlicet magistra.
5736 2, 58| latissime sese pandentem ad subveniendum omnibus, hoc est, ad docendum,
5737 2, 65| quo stultitiae mortalium subveniret, cum esset sapientia Patris,
5738 2, 24| sapienter vindicat, funditus subvertit. Adde his Brutos, Cassios,
5739 2, 40| tamen deseruerint, tum succedant illae Coelitum delitiae.
5740 2, 13| eblandiantur? Deinde quae succedit huic adolescentia, quam
5741 2, 17| arbitror, ut eam ob rem mihi succenseant, quod illis et ipsa mulier,
5742 2, 11| Philosophi, in quorum locum nunc successere, quos uulgus Monachos appellat,
5743 2, 58| sese in Apostolorum locum successisse, eadem ab ipsis requiri,
5744 2, 64| reclamantibus etiamnum nonnullis successit Tenedios, quod aiunt, sunêgopos
5745 2, 29| licebit. Verum hoc quoque successurum, arbitror, si vos modo,
5746 2, 41| odiosus sapiens exoriatur, succinatque id, quod res est, non male
5747 2, 14| agitatione sensim spiritus et succum illum uitalem exhauriente?
5748 2, 35| foveant, complectantur, succurrant, si quid acciderit: impune
5749 2, 40| hic in dentium cruciatu succurrat, ille parturientibus dexter
5750 2, 13| pereuntibus aliqua metamorphosi succurrere, itidem ego quoque iam capulo
5751 2, 54| miserius, nisi ego multis modis succurrerem. Etenim cum hoc hominum
5752 2, 31| adspergens, ita tantis in malis succurro, ut ne tum quidem libeat
5753 2, 14| possim et soleam. Apud me succus est ille mirificus, quo
5754 2, 47| aut molam aut hircum, aut suem requiram, cum mihi mortales
5755 2, 48| Democriti ad tantos risus suffecerint: quamquam illis ipsis Democritis
5756 2, 27| ad quae ridenda non unus sufficiat Democritus. Quis negat?
5757 2, 64| persecutionem, sacculum sufficientem commeatus provisionem, perinde
5758 2, 50| indoctos indocti. Hic illius suffragio discedit Alceus, ille huius
5759 2, 42| manum habebat, qui nomina suggererent, non dubitaturus, vel in
5760 2, 55| sed omnia sua libidine, suisque utilitatibus metientem.
5761 2, 65| licuerint, mihi quoque plane sukinê theologô, par est dare veniam,
5762 2, 43| Galli morum civilitatem sibi sumant: Parisienses, Theologicae
5763 2, 11| histrionum more, aliena sumenda misero persona, si quando
5764 2, 63| Utinam et vultum alium liceat sumere, et ornatus adsit Theologicus.
5765 2, 45| Grammaticen. At opinio facillime sumitur. Quae tamen tantumdem, aut
5766 2, 64| patronis, et quanta valent ope summachein, Christus hoc agens, ut
5767 2, 66| et in quo luceat imago summae illius mentis, quam unam
5768 2, 53| sacrilegii genus exsecrentur, summamque ducant impietatem, de rebus
5769 2, 66| infinita persequar, utque summatim dicam, videtur omnino Christiana
5770 2, 18| Philotesiis inuitare, certare sumperiphorais ad Myrtum canere, saltare,
5771 2, 68| Vetus illud, misô mnamona sumpotan. Novum hoc, misô mnamona
5772 2, 60| dederint, an potius hinc sumpserint episcopi quidam Germanorum,
5773 2, 54| agendum. Quarto loco iam nova sumpta persona, quaestionem movent
5774 2, 59| robur praestare, nec offendi sumptibus, nec fatigari laboribus,
5775 2, 31| mutuo fortassis a se quopiam sumptis, hic puellam aliquam misere
5776 2, 5 | aliud in pectore premo. Sumque mei undique simillima, adeo
5777 2, 54| id quod a poetis mutuo sumserunt: deinde dicturi de caritate,
5778 | sumus
5779 2, 64| successit Tenedios, quod aiunt, sunêgopos et auctor irrefragabilis.
5780 | super
5781 2, 67| felicitatis, tamen longe superat universas corporis voluptates,
5782 2, 66| somnique appetentia, iracundia, superbia, invidia: cum his irreconciliabile
5783 2, 66| irae quam soleat, minus superbiae: utque ceu minus iam onustus
5784 2, 9 | Haec nimirum quam sublatis superciliis conspicamini, philautia
5785 2, 64| quidam severus, et, vel supercilio teste, Theologus, magno
5786 2, 11| ridiculoque lusu, proueniunt, et superciliosi Philosophi, in quorum locum
5787 2, 53| utpote genus hominum mire superciliosum atque irritabile, ne forte
5788 2, 31| amatoriis ineptiis quemvis etiam superet adolescentulum. Nam ut capulares
5789 2, 50| ile huic est M. Tullio superior, hic illi Platone doctior.
5790 2, 63| ministerio, verum etiam aliquanto superiorem. Idque cum ita verum videri
5791 1 | THOMAE MORO SVO S. D. ~Superioribus diebus cum me ex Italia
5792 2, 64| instructos emisisse videretur, superioris institutionis palinodiam
5793 2, 48| homunculi quotidie praebeant Superis. Nam hi quidem horas illas
5794 2, 63| relinquens. Ac rursum paulo superius: Ne glorietur homo in sapientia
5795 2, 54| Milesia, alios contra, qui superne linei sint, intime lanei.
5796 2, 32| sexcentas addidit Chaldaeorum superstitio, et Graecorum otiosa levitas,
5797 2, 41| Moriam. Sed quid ego hoc superstitionum pelagus ingredior? ~'Non
5798 2, 43| Christianos perinde ut superstitiosos irridens. At multo etiam
5799 2, 61| videar Erasmi mei commentaria suppilasse. Ergo ut ad rem: Amat Fortuna
5800 2, 27| stultius, inquiunt, quam supplicem candidatum blandiri populo,
5801 2, 64| probris, contumeliis et suppliciis affligerentur, prohibens
5802 2, 53| filium? Num Deus potuerit suppositare mulierem, num Diabolum,
5803 2, 54| conclusiones, corollaria, suppositiones frigidissimas ac plus quam
5804 2, 63| cuius ego nomen prudens supprimo, ne graculi nostri continuo
5805 2, 55| Eum quirerum gubernacula susceperit, publicum non privatum negotium
5806 2, 23| quas, certamen eiusmodi suscipere, unde pars utraque semper
5807 1 | sodalis, uerum etiam tuendam suscipies, utpote tibi dicatam iamque
5808 2, 22| Phaone Nestor, pro Minerua suslls, pro facundo infans, pro
5809 2, 45| minio lutoque male oblitam, suspectet, ac demiretur, persuasum
5810 2, 65| principes nimium cordatos suspectos habent, et invisos, ut Iulius
5811 2, 31| exigere, an trabem, ut aiunt, suspendio quaerere. Porro quod haec
5812 2, 59| benigni, interdictiones, suspensiones, aggravationes, anathematizationes,
5813 1 | suffragiis alienissimus. Deinde suspicabar hunc ingenii nostri lusum
5814 2, 6 | maxime peregrina maxime suspicere. Quod si qui paulo sunt
5815 2, 59| orationes, conciones, studia, suspiria, milleque id genus miseros
5816 2, 55| perpenderit, quam ingens onus sustineat humeris, qui vere principem
5817 2, 13| praecoci sapientia. Quis autem sustineret habere commercium aut consuetudinem
5818 2, 53| quam Atlas coelum humeris sustinet apud poetas. Iam illud quantae
5819 1 | ERASMVS ROT. THOMAE MORO SVO S. D. ~Superioribus diebus
5820 2, 54| via, nimirum a litteris, syllabis, et oratione, tum a concordia
5821 2, 53| alioqui ruituram, non aliter syllogismorum fulcire tibicinibus, quam
5822 2, 54| auribus inculcantes. Tum syllogismos maiores, minores, conclusiones,
5823 2, 38| errant via. Age, hunc quoque syllogismum dissipemus, Musis bene fortunantibus.
5824 2, 17| hispida cutis, et barbae sylua, plane senile quoddam in
5825 2, 55| undecumque incorrupti pectoris symbolum. Postremo purpuram eximiae
5826 2, 38| rudentem, arbitretur sese miros symphoniscos audire, aut si quis pauperculus,
5827 2, 53| cruce, qua in sacramento synaxeos: quo puncto fiat transsubstantiatio,
5828 2, 53| quidem illi consecrabant synaxim, et tamen rogati de termino
5829 1 | febrim Fauorinus, caluitiem Synesius, muscam et parasiticam Lucianus;
5830 2, 40| dies, horas, tamquam e tabula mathematica, citra ullum
5831 2, 45| vere formosa foret? Si quis tabulam minio lutoque male oblitam,
5832 2, 63| vulgaria viliaque? Quid tacetis? Etiam si vos dissimuletis,
5833 2, 39| in re nova, circumstans tacita turba, tametsi spectaculum
5834 2, 54| coniecturis modo rem indicant, tacitis interim nominibus. Quod
5835 2, 66| sunt ex his crassiores, ut tactus, auditus, visus, olfactus,
5836 2, 41| etiam praescribant, quot taedas, quot pullatos, quot cantores,
5837 2, 30| velit, aut quis exercitus talem optet ducem? imo quae mulier
5838 2, 24| pestilentior fuit Reipublicae tali relicto filio, quam fuerat
5839 2, 30| eiusmodi convivam, quis servus talibus moribus domnium vel optet,
5840 2, 49| cum ipsi inter sese mutua talione laudant ac mirantur, vicissimque
5841 | talis
5842 2, 40| narrandis. Nec ulla satietas talium fabularum, cum portentosa
5843 2, 39| ut simul atque strepitum talorum audierint, protinus illis
5844 2, 39| mercede conducunt, qui pro se talos in pyrgum mittat? Suavis
5845 2, 54| quoque magis caecutiat quam talpae, nimirum, tota luminum acie
5846 1 | quidem aliorum erit iudicium; tamet si, nisi plane me fallit
5847 2, 31| abest, ut ullo vitae taedio tangantur. Mei nimirum muneris est,
5848 2, 53| kinein, nec hanc anagyrim tangere, utpote genus hominum mire
5849 2, 30| idearum regione, vel in Tantaliis inhabitent hortis. Quis
5850 2, 53| parum aequum erat, res tantas ab illis requirere, de quibus
5851 2, 37| reliqua quidem omni vita vel tantillum voluptatis degustarit, semper
5852 2, 48| ut nec mille Democriti ad tantos risus suffecerint: quamquam
5853 2, 61| sapientum scrupulos, vel tantuli faciet. Porro si quis honores,
5854 2, 50| risu, vel Iliade prolixius: tantumque stultitiae tribuunt, ut
5855 2, 47| Minerva, in Olympo Iupiter, Tarenti Neptunus, Lampsaci Priapusa,
5856 2, 59| mortalium animas vel ultra tartara mittunt. Quod ipsum tamen
5857 2, 36| Platonem proverbium, veri tatem vino pueritiaeque tribuit,
5858 2, 32| sit obarmatus, quemadmodum tauri. Verum is eadem opera equum
5859 2, 39| quoties fera lanianda est? Tauros et verveces humili plebi
5860 2, 32| neque placentis vescatur: taurum miserum, quod ad palaestricam
5861 2, 53| fortasse praestiterit, kai tautên kamarinan ou kinein, nec
5862 2, 60| existimet bonos principes a me taxari, dum malos laudo. Sed haec
5863 1 | enim qui uitas hominum ita taxat ut neminem omnino perstringat
5864 1 | obsecro nominibus ipse me taxo? Preterea qui nullum hominum
5865 2, 54| dictis hostem notant, adeo tecte, ut nemo non intelligat,
5866 2, 22| in omni uitae munere uel tecum, uel apud alios acturus
5867 2, 53| tum enim nihil aliud quam tela Penelopes retexeretur. Ac
5868 2, 50| adoptantur? Cum alius sese Telemachum, alius Stelenum aut Laertem,
5869 2, 62| ringi.' Iam apud Homerum Telemachus, quem modis omnibus laudat
5870 2, 68| Moriae celeberrimi Mystae. ~Telos.~
5871 2, 53| ut citius e labyrinthis temet explices, quam ex involucris
5872 2, 24| monere debuerat, a sapientia temperandum ei, qui velit in hominum
5873 2, 54| nec a mulierum contactu temperantes. Denique mirum omnibus studium,
5874 2, 15| ut ipsa nonnumquam a risu temperare nequeam. At satius est in
5875 2, 14| omni sapientiae commercio temperarent, ac perpetuo mecum aetatem
5876 2, 30| illum affectus, hunc ratio temperat. Eoque Stoici perturbationes
5877 1 | abstinemus, ita preterea stilum temperauimus ut cordatus lector facile
5878 2, 35| belluae ab illorum iniuria temperent, sensu quodam innocentiae
5879 2, 45| obvium quaerat, conciones ac templa petat, in quibus si quid
5880 2, 15| uerterunt, quod illum pro templi foribus sedentem, musto
5881 2, 54| intellectos, asininis vocibus in templis derudunt, tum vero se putant
5882 2, 41| inter tot anathemata, quibus templorum quorumdam parietes omnes,
5883 2, 65| interdicit, ne scrutentur tempora vel momenta temporum, videlicet,
5884 1 | rabiem. Quo magis admiror his temporibus aurium delicias que nihil
5885 2, 11| esse. Itaque ex nostro illo temulento ridiculoque lusu, proueniunt,
5886 2, 15| Bacchus? Nempe quia uecors ac temulentus, conuiuiis, saltationibus,
5887 2, 54| Quorsum haec tam putida tendunt?' Tandem huc rem deduxit,
5888 2, 63| quae tantum rei Theologicae teneam. Sed non adeo mirum videri
5889 2, 54| quod omnia omnium arcana teneant, ex confessionibus, quas
5890 2, 66| insaniam, qui tanto errore teneantur. Illi vicissim illum veluti
5891 2, 39| non aliquo insaniae genere teneatur. Quamquam hoc tantum interest
5892 2, 53| docuissent? Quis tantis errorum tenebris liberasset Ecclesiam, quos
5893 2, 53| adeo facile secant, ut non Tenedia bipennis melius, tot nuper
5894 2, 64| etiamnum nonnullis successit Tenedios, quod aiunt, sunêgopos et
5895 2, 38| delectationem adfert tum iis, qui eo tenentur, tum illis, quibus est hoc
5896 2, 31| iam, meraque silicernia, teneram aliquam iuvenculam ducant
5897 2, 36| vereantur aliquoties auriculas teneras mordaci radere vero. Moriones
5898 2, 32| inquiunt, miserum, STULTITIA teneri, errare, falli, ignorare.
5899 2, 15| tamen mea kolakia primas tenet, cui cum Momo non magis
5900 2, 53| habent adscribere: 'Non tenetur'. Et illi quidem confutarunt
5901 2, 64| postremi nominis, qui e tentoriis, quorum meminit Habacuk, '
5902 2, 63| legente domino, subnotarit tenueritque. Et gallus Lucianicus longo
5903 2, 52| se praedicant, res adeo tenues, ut neque Lynceus, opinor,
5904 2, 23| qui studiis exhausti, vix tenui frigidoque sanguine spiritum
5905 2, 53| Haereticus non continuo cedat tot tenuissimis subtilitatibus, nisi tam
5906 2, 11| reges et pii sacerdotes, et ter sacntissimi Pontifices.
5907 1 | et illitteratis fabulis tereretur, malui mecum aliquoties
5908 2, 19| quam non uident manticam in tergo pendentem. Itaque cum ea
5909 2, 65| si libuisset, vel leonis tergum impune potuisset premere.
5910 1 | isti me laterunculis in terim animi causa lusisse, aut
5911 2, 54| manifestum esse simulacrum divini ternionis. Deinde quod prima vox Iesus,
5912 2, 39| species vertere moliuntur, ac terra marique quintam quamdam
5913 2, 47| invideam, si aliis in angulis terrarum alii colantur, idque statis
5914 2, 15| nuper irati una cum Ate in terras praecipitem dederunt, quod
5915 2, 53| clamitent. Nam illico solent hoc terrere fulmine, si cui sunt parum
5916 2, 15| ipsa, sua Gorgone et hasta terribilis kai aei enorôsa drimu. Cur
5917 2, 38| conscium animum, Furiis ac terriculorum facibus agunt. Est alterum
5918 2, 59| picturae, ac fulmen illud terrificum, quo solo nutu mortalium
5919 2, 49| turbam, minaci vultu voceque territant: dum ferulis, virgis, lorisque
5920 2, 35| conscientiae carnificina. Non territantur Manium fabulamentis. Non
5921 2, 11| cum lubet, Deos omneis territat, planeque histrionum more,
5922 2, 60| elicere, quo plebeculam territent, et plus quam decimas deberi
5923 2, 54| in s, secunda Iesum in m, tertia Iesu in u, in hoc arrêton
5924 2, 54| quo nunc se proripit ille? Tertio loco ceu narrationis vice
5925 2, 53| Philautia perinde quasi ipsi tertium incolant coelum, ita reliquos
5926 2, 38| obganniunt mihi, hoi ek tês stôas (!) batrachoi. 'Nihil',
5927 2, 18| sortiri talis, lusitare tesseris, Philotesiis inuitare, certare
5928 1 | Grunnii Coro cottae porcelli testamentum, cuius et diuus meminit
5929 2, 63| recondi iubet? Iam ipsius testimonii verba accipite: 'Melior
5930 2, 14| uulgati prouerbii non leue testimonium, quo dictitant, STVLTITIAM
5931 2, 12| Cuius rei cum satis idoneus testis esse possit, ille numquam
5932 2, 41| quorumdam parietes omnes, ac testudinem ipsam refertam conspicitis,
5933 2, 61| sapientes quadrant illa, en tetradi gennêthentes, et equum habet
5934 2, 52| quoties, triquetris, et tetragonis, circulis, atque huiusmodi
5935 2, 53| quale est apud Iudaeos tetragrammaton. Itaque nefas aiunt esse
5936 2, 7 | cerebro suo, quemadmodum tetricam illam ac toruam Palladem
5937 2, 15| Quamquam si quis etiam tetricorum Deorum uitam diligentius
5938 2, 14| felices. An non uidetis tetricos istos et uel Philosophiae
5939 2, 37| parcus, pauper, tristis, tetricus, sibi ipsi iniquus ac durus,
5940 2, 60| excutere, ne cui videar satyram texere, non encomium recitare,
5941 2, 5 | môrotatoi, caeterum sophi ac Thaletes uideri uelint, nonne iure
5942 2, 48| suavius. Deum immortalem! quod theatrum est illud, quam varius stultorum
5943 2, 26| membris confictus. Idem valuit Themistoclis apologus consimilis de vulpe
5944 2, 54| persona, quaestionem movent theologalem, aliquoties oute gês, oute
5945 2, 63| luras: Magistraliter et Theologaliter hunc passum enarrans, ab
5946 2, 53| arroganter definire, ac divinae Theologiae maiestatem tam frigidis,
5947 2, 53| dixerit, is semel omnem Theologici nominis perverterit maiestatem. ~
5948 2, 54| vulgarem ostentaret, et Theologicis satisfaceret auribus, nova
5949 2, 63| sumere, et ornatus adsit Theologicus. Verum illud interim vereor,
5950 2, 65| mihi quoque plane sukinê theologô, par est dare veniam, si
5951 2, 64| exemplum passim iam hoi tôn theologôn paides, hinc atque hinc
5952 2, 54| depingere. Atque in hac oratione theologôtatos ille totos octo menses ita
5953 2, 7 | adeo Ioue, patêr andrôn te theôn te. Cuius unius nutu, ut
5954 2, 24| potuit. Iam quid dicam de Theophrasto? qui progressus in concionem,
5955 2, 13| hôs aiei ton homoion agei theos hôs ton homoion. Quid enim
5956 1 | Isocrates, iniustitiam Glauco, Thersiten et quartanam febrim Fauorinus,
5957 2, 22| Medicus. Postremo pro Nireo Thersites, pro Phaone Nestor, pro
5958 2, 45| perinde ut eximium aliquem thesaurum, conditas apud sese servaret?
5959 2, 32| disciplinis opus esset, quas Theutus ille humano generi infensus
5960 1 | ERASMVS ROT. THOMAE MORO SVO S. D. ~Superioribus
5961 2, 53| Augustinus, imo nec ipse Thomas aristotelikôtatos Christianum
5962 2, 53| involucris Realium, Nominalium, Thomistarum, Albertistarum, Occanistarum,
5963 2, 50| Laertem, hic Polycratem, ille Thrasymachum sese nominari gaudet: ut
5964 2, 22| Irlandus cum Italo, nec Thrax cum Atheniensi, nec Scytha
5965 2, 15| solitus, una cum Polyphemo tên threttanelo, Nymphis tên gumnopodian
5966 2, 63| vobis respondet, tên epi thurais hudrian, quod ne quis impie
5967 2, 53| aliter syllogismorum fulcire tibicinibus, quam Atlas coelum humeris
5968 2, 44| asperi leones, vel immites tigres, vel irritabiles pardi magis
5969 2, 49| moliatur in hoc genere, misere timens, ne quis forte gloriam hanc
5970 2, 42| reddituram et putidiorem et timidiorem, postremo multo paucioribus
5971 2, 61| erriphthô kubos. At Sapientia timidulos reddit, ideoque vulgo videtis
5972 2, 25| obstrepere, huic ego suaserim, ut Timonem imitatus, in solitudinem
5973 2, 31| usquam non plurimo felle tinctum, ut ne commemorem ista,
5974 2, 64| incantatores, ac magos at tinere, quos Hebraei sua lingua
5975 2, 31| adeoque neanizein, ut alius tingat canos, alius apposititia
5976 2, 53| haeresim olet: haec male tinnit': ut iam nec Baptismus,
5977 2, 36| vultu prae se fert, et ora tione promit. At sapientum sunt
5978 2, 11| oportet, et uultum illum Titanicum, quo, cum lubet, Deos omneis
5979 2, 14| mirificus, quo Memnonis filia Tithoni aui sui iuuentam prorogauit.
5980 2, 40| lubentius et iucundiore pruritu titillant aures. Atque haec quidem
5981 2, 54| nonnumquam, sed ita, ut titillent magis quam vulnerent. Nec
5982 2, 64| immutata, siquidem integer titulus sic habebat: DIIS ASIAE,
5983 2, 68| Graecanici proverbii pollaki toi kai môros anêp katakairion
5984 2, 13| prorsum nulli mortalium foret tolerabilis, nisi rursum tantorum miserta
5985 2, 64| inculcet, quam mansuetudinem, tolerantiam, vitae contemptum, cui non
5986 2, 13| quod robustior aetas uix tolerat. Nonnumquam cum sene Plautino
5987 2, 48| haereditate obvenerit, aequo animo tollant. Sunt qui votis tantum divites
5988 2, 64| inquit, qui habet sacculum tollat, similiter et peram: et
5989 2, 22| agas, ipse tibi displicens? Tolle hoc uitae condimentum et
5990 2, 64| tandem explanavit, de vita tollendum haereticum. Risere quidam,
5991 2, 29| appareat. Verum eum errorem tollere, est fabulam omnem perturbare.
5992 2, 54| Iesum esse qui peccata tolleret mundi. Hoc tam novum exordium
5993 2, 59| denique mori, inamabile: tolli in crucem, infame. Restant
5994 2, 3 | pauonis in morem pennas tollit, cristas erigit, cum impudens
5995 2, 54| loquentes, subinde repente vocem tollunt furioso plane clamore, etiam
5996 2, 27| virorum litteris in coelum tolluntur. Haec stultitia parit civitates,
5997 2, 61| habet Seianum, et aurum Tolosanum. Sed desino paroimiazesthai,
5998 2, 64| exemplum passim iam hoi tôn theologôn paides, hinc atque
5999 2, 60| retrudunt, a quibus ovium lana tondetur. Verum non est huius instituti,
6000 2, 31| carcer, infamia, pudor, tormenta, insidiae, proditio, convitia,
6001 2, 54| alius linguam iugi silentio torpentem. At Christus interpellatis,
6002 2, 33| hoc pluris fit etiam apud torquatos istos Principes. Atqui Medicina,
6003 2, 50| videntur, ut qui sese perpetuo torqueant: addunt, mutant, adimunt,
6004 2, 64| videte, quaeso, quorsum haec torqueat celebris ille theologus:
6005 2, 55| metientem. Deinde addite huic torquem auream, omnium virtutum
6006 2, 59| Christi vicarii, in nullos torquent acrius, quam in eos qui
6007 2, 35| spectris ac lemuribus, non torquentur metu impendentium malorum,
6008 2, 64| conspectum arae titulum torqueret in argumentum fidei Christianae,
6009 2, 49| omissis, annis plus viginti se torquet ac discrutiat in Grammatica,
|