EPYLOGUS.

Iam nempe a dilecto suo candido & rubicundo, pro cuius amore sponsum spreuit mortalem, castis in celo amplexibus stringitur. Iam ab eo in ethereis mansionibus corona glorie pro cinere et oleo eterni gaudii pro luctu temporali humilis ancilla premiatur. Iam pro ex(199^r)trema pauperie thesauris felicitatis eterne ditata, in pascuis uberrimis ac iuxta fluenta plenissima residet, deliciis diuine dulcedinis affluens pro parsimonia. Iam sacro concisso ueste iocunditatis induta, et tamquam sponsa monilibus dotum ornata, ueri cubiculum intrauit Asueri, nexibus precordialis amoris eidem prehenniter copulanda. Vbi cum filiabus syon exultans in rege suo faciem eius uidet in iubilo, et saciatur infastidibiliter manifestacione glorie dei. Cuius glorie nos participes faciat per interuentum & merita huius inclite uirginis salvator piissimus Jhesus Cristus, cui cum patre & spiritu sancto sit omnis honor & gloria (199^v) per interminabilia secula seculorum. Amen.