1-500 | 501-1000 | 1001-1356
                                                     bold = Main text
     Book  Chapter: verse                           grey = Comment text 
   1 Pre         |  significationes habere possunt.~7. Ad morphologiam et ad syntaxin
   2 Praen   VT  |    tempore in textu Hebraico (3, 7) dies caedi Iudaeorum assignatus
   3 Praen   VT  |       veluti in Pss 8, 2c-3a; 9, 7; 16, 3-4; 17, 13; 58, 9-
   4 Praen   VT  |           17, 13; 58, 9-10; 141, 7).~5) Cum TM corruptus apparebat
   5 Praen   VT  | lectionem magis idoneam exhibet.~7) Epitheta et appellationes
   6 Praen   VT  |       sunt usitata (e. g.: Ps 2, 7: “ decretum ”). Praeterea,
   7 Praen   VT  |        10, cfr. Eccli 12, 15.~Ps 7, 13a, cfr. Dt 32, 41.~Ps
   8 Praen   VT  |           qui refertur ad Ex 20, 7 (bis); Dt 5, 11.~Ps 41,
   9 Praen   VT  |     concinit (cfr. Is 16, 4; 18, 7; 19, 18; 21, 9; etc.).~Si
  10 Praen   NT  |           veluti Mt 9, 38; Mc 4, 7; Lc 11, 28 etc.); item nonnullae
  11  Gn    1:7  |                                  7 Et fecit Deus firmamentum
  12  Gn    2:7  |                                  7 tunc formavit Dominus Deus
  13  Gn    3:7  |                                  7 Et aperti sunt oculi amborum.
  14  Gn    4:7  |                                  7 Nonne si bene egeris, vultum
  15  Gn    5:7  |                                  7 Vixitque Seth, postquam
  16  Gn    6:7  |                                  7 “ Delebo, inquit, hominem,
  17  Gn    7    |                                  7~
  18  Gn    7:7  |                                  7 Et ingressus est Noe et
  19  Gn    8:7  |                                  7 qui egrediebatur exiens
  20  Gn    9:7  |                                  7 Vos autem crescite et multiplicamini
  21  Gn   10:7  |                                  7 Filii Chus: Saba et Hevila
  22  Gn   11:7  |                                  7 Venite igitur, descendamus
  23  Gn   12:7  |                                  7 Apparuit autem Dominus Abram
  24  Gn   13:7  |                                  7 Unde et facta est rixa inter
  25  Gn   14:7  |                                  7 Reversique sunt et venerunt
  26  Gn   15:7  |                                  7 Dixitque ad eum: “ Ego Dominus,
  27  Gn   16:7  |                                  7 Cumque invenisset illam
  28  Gn   17:7  |                                  7 Et statuam pactum meum inter
  29  Gn   18:7  |                                  7 Ipse vero ad armentum cucurrit
  30  Gn   19:7  |                                  7 “ Nolite, quaeso, fratres
  31  Gn   20:7  |                                  7 Nunc igitur redde viro suo
  32  Gn   21:7  |                                  7 Rursumque ait:~? Quis auditurum
  33  Gn   22:7  |                                  7 dixit Isaac Abrahae patri
  34  Gn   23:7  |                                  7 Surrexit Abraham et adoravit
  35  Gn   24:7  |                                  7 Dominus, Deus caeli, qui
  36  Gn   25:7  |                                  7 Fuerunt autem dies vitae
  37  Gn   26:7  |                                  7 Qui, cum interrogaretur
  38  Gn   27:7  |                                  7 "Affer mihi venationem tuam
  39  Gn   28:7  |                                  7 quodque oboediens Iacob
  40  Gn   29:7  |                                  7 Dixitque: “ Adhuc multum
  41  Gn   30:7  |                                  7 Rursumque Bilha famula Rachel
  42  Gn   31:7  |                                  7 Sed pater vester circumvenit
  43  Gn   32:7  |                                  7 Reversique sunt nuntii ad
  44  Gn   33:7  |                                  7 Accessit quoque Lia cum
  45  Gn   34:7  |                                  7 ecce filii Iacob veniebant
  46  Gn   35:7  |                                  7 Aedificavitque ibi altare
  47  Gn   36:7  |                                  7 Divites enim erant valde
  48  Gn   37:7  |                                  7 Putabam ligare nos manipulos
  49  Gn   38:7  |                                  7 Fuit quoque Her primogenitus
  50  Gn   39:7  |                                  7 Post haec ergo iniecit uxor
  51  Gn   40:7  |                                  7 sciscitatus est eos dicens: “
  52  Gn   41:7  |                                  7 devorantes omnem priorum
  53  Gn   42:7  |                                  7 et agnovisset eos, quasi
  54  Gn   43:7  |                                  7 At illi responderunt: “
  55  Gn   44:7  |                                  7 Qui responderunt: “ Quare
  56  Gn   45:7  |                                  7 Praemisitque me Deus, ut
  57  Gn   46:7  |                                  7 filii eius et nepotes, filiae
  58  Gn   47:7  |                                  7 Post haec introduxit Ioseph
  59  Gn   48:7  |                                  7 Mihi enim, quando veniebam
  60  Gn   49:7  |                                  7 Maledictus furor eorum,
  61  Gn   50:7  |                                  7 Quo ascendente, ierunt cum
  62  Ex    1:7  |                                  7 filii Israel creverunt et
  63  Ex    2:7  |                                  7 Cui soror pueri: “ Vis,
  64  Ex    3:7  |                                  7 Cui ait Dominus: “ Vidi
  65  Ex    4:7  |                                  7 “ Retrahe, ait, manum tuam
  66  Ex    5:7  |                                  7 “ Nequaquam ultra dabitis
  67  Ex    6:7  |                                  7 Et assumam vos mihi in populum
  68  Ex    7    |                                  7~
  69  Ex    7:7  |                                  7 Erat autem Moyses octoginta
  70  Ex    8:7  |                                  7 Et recedent ranae a te et
  71  Ex    9:7  |                                  7 Et misit pharao ad videndum;
  72  Ex   10:3  |                                  7 Dixerunt autem servi pharaonis
  73  Ex   11:7  |                                  7 Apud omnes autem filios
  74  Ex   12:7  |                                  7 Et sument de sanguine eius
  75  Ex   13:7  |                                  7 Azyma comedetis septem diebus:
  76  Ex   14:7  |                                  7 tulitque sescentos currus
  77  Ex   15:7  |                                  7 Et in multitudine gloriae
  78  Ex   16:7  |                                  7 et mane videbitis~gloriam
  79  Ex   17:7  |                                  7 Et vocavit nomen loci illius
  80  Ex   18:7  |                                  7 Qui egressus in occursum
  81  Ex   19:7  |                                  7 Venit Moyses et, convocatis
  82  Ex   20:7  |                                  7 Non assumes nomen Domini
  83  Ex   21:7  |                                  7 Si quis vendiderit filiam
  84  Ex   22:7  |                                  7 Si latet fur, dominus domus
  85  Ex   23:7  |                                  7 Mendacium fugies. Insontem
  86  Ex   24:7  |                                  7 Assumensque volumen foederis
  87  Ex   25:7  |                                  7 lapides onychinos et gemmas
  88  Ex   26:7  |                                  7 Facies et saga cilicina
  89  Ex   27:7  |                                  7 et induces per anulos; eruntque
  90  Ex   28:7  |                                  7 Duas fascias umerales habebit
  91  Ex   29:7  |                                  7 et oleum unctionis fundes
  92  Ex   30:7  |                                  7 Et adolebit incensum super
  93  Ex   31:7  |                                  7 tabernaculum conventus et
  94  Ex   32:7  |                                  7 Locutus est autem Dominus
  95  Ex   33:7  |                                  7 Moyses autem tollens tabernaculum
  96  Ex   34:7  |                                  7 qui custodit misericordiam
  97  Ex   35:7  |                                  7 et pelles arietum rubricatas
  98  Ex   36:7  |                                  7 eo quod oblata sufficerent
  99  Ex   37:7  |                                  7 Duos etiam cherubim ex auro
 100  Ex   38:7  |                                  7 induxitque in circulos,
 101  Ex   39:7  |                                  7 posueruntque eos in fasciis
 102  Ex   40:7  |                                  7 et labrum inter altare et
 103  Lv    1:7  |                                  7 et filii Aaron sacerdotis
 104  Lv    2:7  |                                  7 Sin autem de frixorio fuerit
 105  Lv    3:7  |                                  7 Si agnum obtulerit coram
 106  Lv    4:7  |                                  7 ponetque de eodem sanguine
 107  Lv    5:7  |                                  7 Sin autem non potuerit offerre
 108  Lv    6:7  |                                  7 Haec est lex sacrificii
 109  Lv    7    |                                  7~
 110  Lv    7:7  |                                  7 Sicut sacrificium pro peccato,
 111  Lv    8:7  |                                  7 vestivit pontificem subucula
 112  Lv    9:7  |                                  7 Dixit et ad Aaron: “ Accede
 113  Lv   10:7  |                                  7 Vos autem non egredimini
 114  Lv   11:7  |                                  7 et suem, qui, cum ungulam
 115  Lv   12:7  |                                  7 Qui offeret illa coram Domino
 116  Lv   13:7  |                                  7 Quod si, postquam a sacerdote
 117  Lv   14:7  |                                  7 quo asperget illum, qui
 118  Lv   15:7  |                                  7 Qui tetigerit carnem eius,
 119  Lv   16:7  |                                  7 duos hircos stare faciet
 120  Lv   17:7  |                                  7 et nequaquam ultra immolabunt
 121  Lv   18:7  |                                  7 Turpitudinem patris et turpitudinem
 122  Lv   19:7  |                                  7 Si quid post biduum comestum
 123  Lv   20:7  |                                  7 Sanctificamini et estote
 124  Lv   21:7  |                                  7 Scortum et oppressam non
 125  Lv   22:7  |                                  7 et occubuerit sol, tunc
 126  Lv   23:7  |                                  7 Die primo erit vobis conventus
 127  Lv   24:7  |                                  7 Et pones super ambas strues
 128  Lv   25:7  |                                  7 iumentis tuis et animalibus,
 129  Lv   26:7  |                                  7 Persequemini inimicos vestros,
 130  Lv   27:7  |                                  7 sexagenarius et ultra masculus
 131  Nm    1:6  |                                  7 de Iuda Naasson filius Aminadab;~
 132  Nm    2:7  |                                  7 In tribu Zabulon princeps
 133  Nm    3:7  |                                  7 et observent, quidquid ad
 134  Nm    4:7  |                                  7 Mensam quoque propositionis
 135  Nm    5:7  |                                  7 et confitebuntur peccatum
 136  Nm    6:7  |                                  7 nec super patris quidem
 137  Nm    7    |                                  7~
 138  Nm    7:7  |                                  7 Duo plaustra et quattuor
 139  Nm    8:7  |                                  7 iuxta hunc ritum. Aspergantur
 140  Nm    9:7  |                                  7 dixerunt ei: “ Immundi sumus
 141  Nm   10:7  |                                  7 Quando autem congregandus
 142  Nm   11:7  |                                  7 Erat autem man quasi semen
 143  Nm   12:7  |                                  7 At non talis servus meus
 144  Nm   13:7  |                                  7 de tribu Issachar Igal filium
 145  Nm   14:7  |                                  7 et ad omnem congregationem
 146  Nm   15:7  |                                  7 et vinum ad libamentum tertiae
 147  Nm   16:7  |                                  7 et hausto cras igne, ponite
 148  Nm   17:7  |                                  7 Cumque oriretur seditio
 149  Nm   18:7  |                                  7 Tu autem et filii tui custodite
 150  Nm   19:7  |                                  7 Et tunc demum, lotis vestibus
 151  Nm   20:7  |                                  7 Locutusque est Dominus ad
 152  Nm   21:7  |                                  7 Et venerunt ad Moysen atque
 153  Nm   22:7  |                                  7 Perrexeruntque seniores
 154  Nm   23:7  |                                  7 assumptaque parabola sua,
 155  Nm   24:7  |                                  7 Fluet aqua de situlis eius,~
 156  Nm   25:7  |                                  7 Quod cum vidisset Phinees
 157  Nm   26:7  |                                  7 Hae sunt familiae de stirpe
 158  Nm   27:7  |                                  7 “ Iustam rem postulant filiae
 159  Nm   28:7  |                                  7 et libabitis vini quartam
 160  Nm   29:7  |                                  7 Decima quoque die mensis
 161  Nm   30:7  |                                  7 Si maritum habuerit et voverit
 162  Nm   31:7  |                                  7 Cumque pugnassent contra
 163  Nm   32:7  |                                  7 Cur subvertitis mentes filiorum
 164  Nm   33:7  |                                  7 Inde egressi venerunt contra
 165  Nm   34:7  |                                  7 Porro ad septentrionalem
 166  Nm   35:7  |                                  7 id est simul quadraginta
 167  Nm   36:7  |                                  7 ne commisceatur possessio
 168  Dt    1:7  |                                  7 convertimini et proficiscimini
 169  Dt    2:7  |                                  7 Dominus Deus tuus benedixit
 170  Dt    3:7  |                                  7 iumenta autem et spolia
 171  Dt    4:7  |                                  7 Quae est enim alia natio
 172  Dt    5:7  |                                  7 Non habebis deos alienos
 173  Dt    6:7  |                                  7 et inculcabis ea filiis
 174  Dt    7    |                                  7~
 175  Dt    7:7  |                                  7 Non quia cunctas gentes
 176  Dt    8:7  |                                  7 Dominus enim Deus tuus introducet
 177  Dt    9:7  |                                  7 Memento et ne obliviscaris
 178  Dt   10:7  |                                  7 Inde venerunt in Gadgad;
 179  Dt   11:7  |                                  7 Oculi vestri viderunt omnia
 180  Dt   12:7  |                                  7 Et comedetis ibi in conspectu
 181  Dt   13:7  |                                  7 Si tibi voluerit persuadere
 182  Dt   14:7  |                                  7 de his autem, quae ruminant
 183  Dt   15:7  |                                  7 Si unus de fratribus tuis,
 184  Dt   16:7  |                                  7 Et coques et comedes in
 185  Dt   17:7  |                                  7 Manus testium prima erit
 186  Dt   18:7  |                                  7 ministrabit in nomine Domini
 187  Dt   19:7  |                                  7 Idcirco praecipio tibi,
 188  Dt   20:7  |                                  7 Quis est homo, qui despondit
 189  Dt   21:7  |                                  7 et dicent: “Manus nostrae
 190  Dt   22:7  |                                  7 sed abire patieris matrem
 191  Dt   23:7  |                                  7 Non facies cum eis pacem
 192  Dt   24:7  |                                  7 Si deprehensus fuerit homo
 193  Dt   25:7  |                                  7 Sin autem noluerit accipere
 194  Dt   26:7  |                                  7 Et clamavimus ad Dominum,
 195  Dt   27:7  |                                  7 Et immolabis hostias pacificas
 196  Dt   28:7  |                                  7 Dabit Dominus inimicos tuos,
 197  Dt   29:7  |                                  7 Et tulimus terram eorum
 198  Dt   30:7  |                                  7 Omnes autem maledictiones
 199  Dt   31:7  |                                  7 Vocavitque Moyses Iosue
 200  Dt   32:7  |                                  7 Memento dierum antiquorum,~
 201  Dt   33:7  |                                  7 Haec est Iudae benedictio:~“
 202  Dt   34:7  |                                  7 Moyses centum et viginti
 203 Ios    1:7  |                                  7 Confortare tantum et esto
 204 Ios    2:7  |                                  7 Hi autem, qui missi fuerant,
 205 Ios    3:7  |                                  7 Dixitque Dominus ad Iosue: “
 206 Ios    4:7  |                                  7 respondebitis eis: Defecerunt
 207 Ios    5:7  |                                  7 Horum filii in locum successerunt
 208 Ios    6:7  |                                  7 Ad populum quoque ait: “
 209 Ios    7    |                                  7~
 210 Ios    7:7  |                                  7 Et dixit Iosue: “ Heu, Domine
 211 Ios    8:7  |                                  7 Nobis ergo fugientibus et
 212 Ios    9:7  |                                  7 “ Ne forte in medio nostri
 213 Ios   10:7  |                                  7 Ascenditque Iosue de Galgalis,
 214 Ios   11:7  |                                  7 Venitque Iosue et omnis
 215 Ios   12:7  |                                  7 Hi sunt reges terrae, quos
 216 Ios   13:7  |                                  7 Et nunc divide terram hanc
 217 Ios   14:7  |                                  7 Quadraginta annorum eram,
 218 Ios   15:7  |                                  7 et ascendens ad Dabir de
 219 Ios   16:7  |                                  7 Descenditque de Ianoe in
 220 Ios   17:7  |                                  7 Fuitque terminus Manasse
 221 Ios   18:7  |                                  7 quia non est inter vos pars
 222 Ios   19:7  |                                  7 Ain et Remmon et Ethar et
 223 Ios   20:7  |                                  7 Decreveruntque Cedes in
 224 Ios   21:7  |                                  7 Et filiis Merari per cognationes
 225 Ios   22:7  |                                  7 Dimidiae autem tribui Manasse
 226 Ios   23:7  |                                  7 ne conveniatis cum gentibus,
 227 Ios   24:7  |                                  7 Clamaverunt autem ad Dominum,
 228  Id    1:7  |                                  7 Dixitque Adonibezec: “ Septuaginta
 229  Id    2:7  |                                  7 Servieruntque Domino cunctis
 230  Id    3:7  |                                  7 Feceruntque filii Israel
 231  Id    4:7  |                                  7 Ego autem ducam ad te in
 232  Id    5:7  |                                  7 Cessaverunt fortes in Israel
 233  Id    6:7  |                                  7 Et clamavit ad Dominum postulans
 234  Id    7    |                                  7~
 235  Id    7:7  |                                  7 Et ait Dominus ad Gedeon: “
 236  Id    8:7  |                                  7 Quibus ille ait: “ Cum ergo
 237  Id    9:7  |                                  7 Quod cum nuntiatum esset
 238  Id   10:7  |                                  7 Contra quos iratus tradidit
 239  Id   11:7  |                                  7 Quibus ille respondit: “
 240  Id   12:7  |                                  7 Iudicavitque Iephte Galaadites
 241  Id   13:7  |                                  7 Et dixit mihi: “Ecce concipies
 242  Id   14:7  |                                  7 Descenditque et locutus
 243  Id   15:7  |                                  7 Quibus ait Samson: “ Si
 244  Id   16:7  |                                  7 Cui respondit Samson: “
 245  Id   17:7  |                                  7 Fuit quoque adulescens de
 246  Id   18:7  |                                  7 Euntes itaque quinque viri
 247  Id   19:7  |                                  7 At ille consurgens coepit
 248  Id   20:7  |                                  7 Adestis omnes, filii Israel:
 249  Id   21:7  |                                  7 Quid faciemus, ut, qui remanserunt,
 250  Rt    1:7  |                                  7 Egressa est itaque de loco
 251  Rt    2:7  |                                  7 et rogavit, ut spicas colligeret
 252  Rt    3:7  |                                  7 Cumque comedisset Booz et
 253  Rt    4:7  |                                  7 Hic autem erat mos antiquitus
 254 1Sm    1:7  |                                  7 Sicque faciebat per singulos
 255 1Sm    2:7  |                                  7 Dominus pauperem facit et
 256 1Sm    3:7  |                                  7 Porro Samuel necdum sciebat
 257 1Sm    4:7  |                                  7 Timueruntque Philisthim
 258 1Sm    5:7  |                                  7 Videntes autem viri Azotii
 259 1Sm    6:7  |                                  7 Nunc ergo arripite et facite
 260 1Sm    7    |                                  7~
 261 1Sm    7:7  |                                  7 Et audierunt Philisthim
 262 1Sm    8:7  |                                  7 Dixit autem Dominus ad Samuel: “
 263 1Sm    9:7  |                                  7 Dixitque Saul ad puerum
 264 1Sm   10:7  |                                  7 Quando ergo evenerint signa
 265 1Sm   11:7  |                                  7 Et assumens par boum concidit
 266 1Sm   12:7  |                                  7 Nunc ergo state, ut iudicio
 267 1Sm   13:7  |                                  7 Hebraei autem transierunt
 268 1Sm   14:7  |                                  7 Dixitque ei armiger suus: “
 269 1Sm   15:7  |                                  7 Percussitque Saul Amalec
 270 1Sm   16:7  |                                  7 Et dixit Dominus ad Samuelem: “
 271 1Sm   17:7  |                                  7 Hastile autem hastae eius
 272 1Sm   18:7  |                                  7 Et praecinebant mulieres
 273 1Sm   19:7  |                                  7 Vocavit itaque Ionathan
 274 1Sm   20:7  |                                  7 Si dixerit: “Bene”, pax
 275 1Sm   21:7  |                                  7 Dedit ergo ei sacerdos sanctificatum
 276 1Sm   22:7  |                                  7 ait ad servos suos, qui
 277 1Sm   23:7  |                                  7 Nuntiatum est autem Saul
 278 1Sm   24:7  |                                  7 dixitque ad viros suos: “
 279 1Sm   25:7  |                                  7 Et nunc audivi quod tonsores
 280 1Sm   26:7  |                                  7 Venerunt ergo David et Abisai
 281 1Sm   27:7  |                                  7 Fuit autem numerus dierum,
 282 1Sm   27:20 |                                  7 Dixitque Saul servis suis: “
 283 1Sm   28:7  |                                  7 Revertere ergo et vade in
 284 1Sm   29:7  |                                  7 et ait ad Abiathar sacerdotem
 285 1Sm   30:7  |                                  7 Videntes autem viri Israel,
 286 2Sm    1:7  |                                  7 et conversus post tergum
 287 2Sm    2:7  |                                  7 Nunc autem confortentur
 288 2Sm    3:7  |                                  7 Fuerat autem Sauli concubina
 289 2Sm    4:7  |                                  7 Cum autem ingressi fuissent
 290 2Sm    5:7  |                                  7 Cepit autem David arcem
 291 2Sm    6:7  |                                  7 Iratusque est indignatione
 292 2Sm    7    |                                  7~
 293 2Sm    7:7  |                                  7 Per cuncta loca, quae transivi
 294 2Sm    8:7  |                                  7 Et tulit David arma aurea,
 295 2Sm    9:7  |                                  7 Et ait ei David: “Ne timeas,
 296 2Sm   10:7  |                                  7 Quod cum audisset David,
 297 2Sm   11:7  |                                  7 et venit Urias ad David.
 298 2Sm   12:7  |                                  7 Dixit autem Nathan ad David: “
 299 2Sm   13:7  |                                  7 Misit ergo David ad Thamar
 300 2Sm   14:7  |                                  7 Et ecce consurgens universa
 301 2Sm   15:7  |                                  7 Post quattuor autem annos
 302 2Sm   16:7  |                                  7 Ita autem loquebatur Semei,
 303 2Sm   17:7  |                                  7 Et dixit Chusai ad Absalom: “
 304 2Sm   18:7  |                                  7 Et caesus est ibi populus
 305 2Sm   19:7  |                                  7 Diligis odientes te et odio
 306 2Sm   20:7  |                                  7 Egressi sunt ergo cum eo
 307 2Sm   21:7  |                                  7 Pepercitque rex Meribbaal
 308 2Sm   22:7  |                                  7 In tribulatione mea invocavi
 309 2Sm   23:7  |                                  7 et si quis tangere voluerit
 310 2Sm   24:7  |                                  7 et pervenerunt ad arcem
 311 1Rg    1:7  |                                  7 Et sermo ei cum Ioab filio
 312 1Rg    2:7  |                                  7 Sed filiis Berzellai Galaaditis
 313 1Rg    3:7  |                                  7 Et nunc, Domine Deus meus,
 314 1Rg    4:7  |                                  7 Habebat autem Salomon duodecim
 315 1Rg    5:7  |                                  7 Et praebebant supradicti
 316 1Rg    6:7  |                                  7 Domus autem cum aedificaretur,
 317 1Rg    7    |                                  7~
 318 1Rg    7:7  |                                  7 Porticum quoque solii, in
 319 1Rg    8:7  |                                  7 siquidem cherubim expandebant
 320 1Rg    9:7  |                                  7 auferam Israel de superficie
 321 1Rg   10:7  |                                  7 Et non credebam narrantibus
 322 1Rg   11:7  |                                  7 Tunc aedificavit Salomon
 323 1Rg   12:7  |                                  7 Qui dixerunt ei: “ Si hodie
 324 1Rg   13:7  |                                  7 Locutus est autem rex ad
 325 1Rg   14:6  |                                  7 Vade et dic Ieroboam: “Haec
 326 1Rg   15:6  |                                  7 Reliqua autem gestorum Abiam
 327 1Rg   16:7  |                                  7 Sed et in manu Iehu filii
 328 1Rg   17:7  |                                  7 Post dies autem siccatus
 329 1Rg   18:7  |                                  7 Cumque esset Abdias in via,
 330 1Rg   19:7  |                                  7 Reversusque est angelus
 331 1Rg   20:7  |                                  7 Vocavit autem rex Israel
 332 1Rg   21:7  |                                  7 Dixit ergo ad eum Iezabel
 333 1Rg   22:7  |                                  7 Dixit autem Iosaphat: “
 334 2Rg    1:7  |                                  7 Qui dixit eis: “ Cuius figurae
 335 2Rg    2:7  |                                  7 et quinquaginta viri de
 336 2Rg    3:7  |                                  7 profectusque misit ad Iosaphat
 337 2Rg    4:7  |                                  7 Venit autem illa et indicavit
 338 2Rg    5:7  |                                  7 Cumque legisset rex Israel
 339 2Rg    6:7  |                                  7 Et ait: “ Tolle!”. Qui extendit
 340 2Rg    7    |                                  7~
 341 2Rg    7:7  |                                  7 Surrexerunt ergo et fugerunt
 342 2Rg    8:7  |                                  7 Venit quoque Eliseus Damascum,
 343 2Rg    9:7  |                                  7 Percuties domum Achab domini
 344 2Rg   10:7  |                                  7 Cumque venissent litterae
 345 2Rg   11:7  |                                  7 Duae vero partes e vobis
 346 2Rg   12:7  |                                  7 Igitur usque ad vicesimum
 347 2Rg   13:7  |                                  7 Et non reliquit Dominus
 348 2Rg   14:7  |                                  7 Ipse percussit Edom in valle
 349 2Rg   15:7  |                                  7 Et dormivit Azarias cum
 350 2Rg   16:7  |                                  7 Misit autem Achaz nuntios
 351 2Rg   17:7  |                                  7 Factum est enim hoc, cum
 352 2Rg   18:7  |                                  7 unde et erat Dominus cum
 353 2Rg   19:7  |                                  7 ecce ego immittam ei spiritum,
 354 2Rg   20:7  |                                  7 Dixitque Isaias: “ Afferte
 355 2Rg   21:7  |                                  7 Posuit quoque palum Aserae,
 356 2Rg   22:7  |                                  7 Verumtamen non supputetur
 357 2Rg   23:7  |                                  7 Destruxit quoque aediculas
 358 2Rg   24:7  |                                  7 Et ultra non addidit rex
 359 2Rg   25:7  |                                  7 Filios autem Sedeciae occidit
 360 1Par    1:7 |                                  7 Filii autem Iavan: Elisa
 361 1Par    2:7 |                                  7 Filii Charmi: Achar, qui
 362 1Par    3:7 |                                  7 et Noga et Napheg et Iaphia~
 363 1Par    4:7 |                                  7 Porro filii Halaa: Sereth
 364 1Par    5:7 |                                  7 Fratres autem eius in cognationibus
 365 1Par    6:7 |                                  7 Filii Caath: Aminadab filius
 366 1Par    7   |                                  7~
 367 1Par    7:7 |                                  7 Filii Bela: Esebon et Ozi
 368 1Par    8:7 |                                  7 Naaman autem et Ahia et
 369 1Par    9:7 |                                  7 Porro de filiis Beniamin:
 370 1Par   10:7 |                                  7 Quod cum vidissent omnes
 371 1Par   11:7 |                                  7 Habitavit autem David in
 372 1Par   12:7 |                                  7 Elcana et Iesia et Azareel
 373 1Par   13:7 |                                  7 Imposueruntque arcam Dei
 374 1Par   14:7 |                                  7 Elisama et Beeliada et Eliphalet.~
 375 1Par   15:7 |                                  7 de filiis Gerson Ioel princeps
 376 1Par   16:7 |                                  7 In illo die, tunc fecit
 377 1Par   17:7 |                                  7 Nunc itaque, sic loqueris
 378 1Par   18:7 |                                  7 Tulit quoque David arma
 379 1Par   19:7 |                                  7 conduxeruntque sibi triginta
 380 1Par   20:7 |                                  7 hic blasphemavit Israel,
 381 1Par   21:7 |                                  7 Displicuit autem Deo, quod
 382 1Par   22:7 |                                  7 dixitque David ad Salomonem: “
 383 1Par   23:7 |                                  7 Filii Gerson: Ladan et Semei.~
 384 1Par   24:7 |                                  7 Exivit autem sors prima
 385 1Par   25:7 |                                  7 Fuit autem numerus eorum
 386 1Par   26:7 |                                  7 filii ergo Semeiae: Othni
 387 1Par   27:7 |                                  7 Quartus, mense quarto, Asael
 388 1Par   28:7 |                                  7 Et firmabo regnum eius usque
 389 1Par   29:7 |                                  7 dederuntque in opera domus
 390 2Par    1:7 |                                  7 Ecce autem in ipsa nocte
 391 2Par    2:7 |                                  7 Sed et ligna cedrina mitte
 392 2Par    3:7 |                                  7 Porro aurum erat de Parvaim,
 393 2Par    4:7 |                                  7 Fecit autem et candelabra
 394 2Par    5:7 |                                  7 Et intulerunt sacerdotes
 395 2Par    6:7 |                                  7 Cumque fuisset voluntatis
 396 2Par    7   |                                  7~
 397 2Par    7:7 |                                  7 Sanctificavit quoque Salomon
 398 2Par    8:7 |                                  7 Omnem populum, qui derelictus
 399 2Par    9:7 |                                  7 Beati viri tui et beati
 400 2Par   10:7 |                                  7 Qui dixerunt ei: “ Si placueris
 401 2Par   11:7 |                                  7 Bethsur quoque et Socho
 402 2Par   12:7 |                                  7 Cumque vidisset Dominus
 403 2Par   13:7 |                                  7 congregatique sunt ad eum
 404 2Par   14:7 |                                  7 Habuit autem Asa exercitum
 405 2Par   15:7 |                                  7 Vos autem confortamini,
 406 2Par   16:7 |                                  7 In tempore illo venit Hanani
 407 2Par   17:7 |                                  7 Tertio autem anno regni
 408 2Par   18:7 |                                  7 Et ait rex Israel ad Iosaphat: “
 409 2Par   19:7 |                                  7 Sit timor Domini, vobiscum
 410 2Par   20:7 |                                  7 Nonne tu, Deus noster, expulisti
 411 2Par   21:7 |                                  7 Noluit autem Dominus disperdere
 412 2Par   22:7 |                                  7 Voluntatis quippe fuit Dei
 413 2Par   23:7 |                                  7 Levitae autem circumdent
 414 2Par   24:7 |                                  7 Athalia enim impiissima
 415 2Par   25:7 |                                  7 Venit autem homo Dei ad
 416 2Par   26:7 |                                  7 Et adiuvit eum Deus contra
 417 2Par   27:7 |                                  7 Reliqua autem gestorum Ioatham
 418 2Par   28:7 |                                  7 Eodem tempore occidit Zechri
 419 2Par   29:7 |                                  7 Insuper clauserunt ostia,
 420 2Par   30:7 |                                  7 Nolite fieri sicut patres
 421 2Par   31:7 |                                  7 Mense tertio coeperunt acervorum
 422 2Par   32:7 |                                  7 “ Viriliter agite et confortamini!
 423 2Par   33:7 |                                  7 Posuit quoque sculptile,
 424 2Par   34:7 |                                  7 dissipavit altaria et palos
 425 2Par   35:7 |                                  7 Dedit praeterea Iosias omni
 426 2Par   36:7 |                                  7 ad quam et ex vasis Domini
 427 Esd    1:7  |                                  7 Rex quoque Cyrus protulit
 428 Esd    2:6  |                                  7 filii Elam mille ducenti
 429 Esd    3:7  |                                  7 Dederunt autem pecunias
 430 Esd    4:7  |                                  7 Et in diebus Artaxerxis
 431 Esd    5:7  |                                  7 Sermo, quem miserant ei,
 432 Esd    6:7  |                                  7 dimittite fieri templum
 433 Esd    7    |                                  7~
 434 Esd    7:7  |                                  7 Et ascenderunt de filiis
 435 Esd    8:7  |                                  7 De filiis Elam, Iesaias
 436 Esd    9:7  |                                  7 a diebus patrum nostrorum.
 437 Esd   10:7  |                                  7 Et missa est vox in Iuda
 438 Neh    1:7  |                                  7 delinquentes deliquimus
 439 Neh    2:7  |                                  7 Et dixi regi: “ Si regi
 440 Neh    3:7  |                                  7 Et iuxta eos restauraverunt
 441 Neh    4:7  |                                  7 statuimus nos in inferioribus
 442 Neh    5:7  |                                  7 Cogitavique in corde meo
 443 Neh    6:7  |                                  7 et prophetas posueris, qui
 444 Neh    7    |                                  7~
 445 Neh    7:7  |                                  7 Qui venerunt cum Zorobabel,
 446 Neh    8:7  |                                  7 Porro Iesua et Bani et Serebia,
 447 Neh    9:7  |                                  7 Tu ipse, Domine Deus, qui
 448 Neh   10:7  |                                  7 Daniel, Genthon, Baruch,~
 449 Neh   11:7  |                                  7 Hi sunt autem filii Beniamin:
 450 Neh   12:7  |                                  7 Sallu, Amoc, Helcias, Iedaia.
 451 Neh   13:7  |                                  7 et veni in Ierusalem. Et
 452  Tb    1:7  |                                  7 et dabam ea sacerdotibus,
 453  Tb    2:7  |                                  7 Et lacrimatus sum. Et, postquam
 454  Tb    3:7  |                                  7 Eadem die contigit Sarae
 455  Tb    4:7  |                                  7 Ex substantia tua, fili,
 456  Tb    5:7  |                                  7 Et dixit illi Thobias: “
 457  Tb    6:7  |                                  7 Et tunc interrogavit puer
 458  Tb    7    |                                  7~
 459  Tb    7:7  |                                  7 et dixit: “ Benedictio tibi
 460  Tb    8:7  |                                  7 Et nunc non luxuriae causa
 461  Tb   10:7  |                                  7 Et illa dixit: “ Tace a
 462  Tb   11:7  |                                  7 Et Raphael dixit Thobiae,
 463  Tb   12:7  |                                  7 Sacramentum regis bonum
 464  Tb   13:7  |                                  7 Ego et anima mea regi caeli
 465  Tb   14:7  |                                  7 Et benedicent Deo aeterno
 466 Idt    1:7  |                                  7 Et misit Nabuchodonosor
 467 Idt    2:7  |                                  7 Et denuntiabis eis, ut praeparent
 468 Idt    3:7  |                                  7 Et exceperunt eum ipsi et
 469 Idt    4:7  |                                  7 dicens ut obtinerent ascensus
 470 Idt    5:7  |                                  7 et inhabitaverunt primum
 471 Idt    6:7  |                                  7 Et deducent te servi mei
 472 Idt    6:22 |                                  7~
 473 Idt    6:29 |                                  7 et visitavit ascensus civitatis
 474 Idt    7:7  |                                  7 Et erat bona in aspectu
 475 Idt    8:7  |                                  7 Ecce enim Assyrii repleti
 476 Idt    9:7  |                                  7 Qui cum vidissent eam, et
 477 Idt   10:7  |                                  7 Vivit enim Nabuchodonosor
 478 Idt   11:7  |                                  7 Et praecepit Holofernes
 479 Idt   12:7  |                                  7 Et accedens ad lectum comprehendit
 480 Idt   13:7  |                                  7 Ut autem resuscitaverunt
 481 Idt   14:7  |                                  7 Filii autem Israel regressi
 482 Idt   15:7  |                                  7 Dispoliavit enim se stola
 483 Est    1:17 |                                  7 Bibebant autem, qui invitati
 484 Est    2:7  |                                  7 Qui fuit nutricius filiae
 485 Est    3:7  |                                  7 Mense primo, cuius vocabulum
 486 Est    4:7  |                                  7 Qui indicavit ei omnia,
 487 Est    5:22 |                                  7 Cui respondit Esther: “
 488 Est    6:7  |                                  7 respondit: “ Homo, quem
 489 Est    7    |                                  7~
 490 Est    7:7  |                                  7 Rex autem surrexit iratus
 491 Est    8:7  |                                  7 Responditque rex Asuerus
 492 Est    9:7  |                                  7 Pharsandatha et Delphon
 493  Ib    1:7  |                                  7 Cui dixit Dominus: “ Unde
 494  Ib    2:7  |                                  7 Egressus igitur Satan a
 495  Ib    3:7  |                                  7 Sit nox illa solitaria nec
 496  Ib    4:7  |                                  7 Recordare, obsecro te, quis
 497  Ib    5:7  |                                  7 Sed homo generat laborem,~
 498  Ib    6:6  |                                  7 Quae prius nolebat tangere
 499  Ib    7    |                                  7~
 500  Ib    7:7  |                                  7 Memento quia ventus est
  1-500 | 501-1000 | 1001-1356 |