7
1 Post haec vidi quattuor angelos stantes super quattuor
angulos terrae tenentes quattuor ventos terrae, ne flaret ventus super terram
neque super mare neque in ullam arborem.
2 Et vidi alterum angelum ascendentem ab ortu solis, habentem
sigillum Dei vivi; et clamavit voce magna quattuor angelis, quibus datum est
nocere terrae et mari,
3 dicens: “ Nolite nocere terrae neque mari neque arboribus, quoadusque
signemus servos Dei nostri in frontibus eorum ”.
4 Et audivi numerum signatorum, centum quadraginta quattuor
milia signati ex omni tribu filiorum Israel:
5 ex tribu Iudae duodecim milia signati, ex tribu Ruben
duodecim milia, ex tribu Gad duodecim milia,
6 ex tribu Aser duodecim milia, ex tribu Nephthali duodecim
milia, ex tribu Manasse duodecim milia,
7 ex tribu Simeon duodecim milia, ex tribu Levi duodecim
milia, ex tribu Issachar duodecim milia,
8 ex tribu Zabulon duodecim milia, ex tribu Ioseph duodecim
milia, ex tribu Beniamin duodecim milia signati.
9 Post haec vidi: et ecce turba magna, quam dinumerare nemo
poterat, ex omnibus gentibus et tribubus et populis et linguis stantes ante
thronum et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmae in manibus eorum;
10 et clamant voce magna dicentes: “
Salus Deo nostro, qui sedet super thronum, et Agno ”.
11 Et omnes angeli stabant in circuitu throni et seniorum et
quattuor animalium, et ceciderunt in conspectu throni in facies suas et
adoraverunt Deum
12 dicentes:
“ Amen! Benedictio et gloria et sapientia et gratiarum
actio et honor et virtus et fortitudo Deo nostro in saecula saeculorum. Amen ”.
13 Et respondit unus de senioribus dicens mihi: “ Hi, qui amicti sunt stolis albis, qui sunt et unde venerunt? ”.
14 Et dixi illi: “ Domine mi, tu scis ”. Et dixit mihi: “ Hi sunt qui veniunt de
tribulatione magna et laverunt stolas suas et dealbaverunt eas in sanguine
Agni.
15 Ideo sunt ante thronum Dei et serviunt ei die ac nocte in
templo eius; et, qui sedet in throno, habitabit super illos.
16 Non esurient amplius neque sitient amplius, neque cadet
super illos sol neque ullus aestus,
17 quoniam Agnus, qui in medio throni est, pascet illos et
deducet eos ad vitae fontes aquarum, et absterget Deus omnem lacrimam ex oculis
eorum ”.
|