Caput

 1  II |     consilium postulans, magnam voluntatem de vindicta in continenti
 2 XVI | consiliis.~ ~Item provideas, ne voluntatem tuam super consilio petito
 3 XVI |      conantur, et magis, illius voluntatem respiciendo, illi applaudunt,
 4 XVI |   quarto, ut de consilio petito voluntatem consiliariis non ostendas.~ ~
 5 XXX |         errasti, quia, cum tuam voluntatem consiliariis ostendere minime
 6 XXX |   ostendere minime debuisti, tu voluntatem tuam illis ostendendo, magnam
 7 XXX |  consiliarii, magis secuti tuam voluntatem quam tuam utilitatem, de
 8 XXX |         partita, non es secutus voluntatem et sensum sapientium et
 9 XXX |         et amicorum, sed potius voluntatem ac sensum multitudinis stultorum
10 XXX |         sortiuntur effectum, so voluntatem multitudinis, et non paucorum
11 XXX |       de novo faciendam ad tuam voluntatem sum mutare paratus; “humanum
12  XL |      superiora cognovisti, tuam voluntatem circa vindictam non esse
13 XLIX|      dixero vel decero, ad tuam voluntatem me corripias; non enim habebo
14 XLIX|          tuam et domini Melibei voluntatem, dante Domino, adimplebimus.
15 XLIX|    repræsentarent audituri suam voluntatem atque præcepta; nam volebat
16  LI |        et per omnia tuam facere voluntatem.~ ~Adveniente itaque termino
17  LI |     suscipimus gratiam et bonam voluntatem. Et ita, sublevando illos