Caput

 1  II   |           repromisit. Circa vero guerram atque vindictam sic ait:
 2  II   |          continenti faciendam et guerram potenti manu pertractandam,
 3  II   |        aut miserabiliter propter guerram vitam finiunt. Quare non
 4 XXVI  |         injuriam, utrum pacem an guerram, utrum dampnum an utilitatem,
 5 XXXI  |    opponere concordiam, et ontra guerram opponere pacem. Et etiam
 6 XXXII |       Scire enim debes, quod qui guerram habet multipliciter se custodire
 7 XXXV  |          continenti faciendam et guerram viriliter et potenti manu
 8 XLVI  | perseveraverit, aut divitias aut guerram perdere, aut forte utrumque
 9 XLVI  |    personam. Si enim pauper est, guerram nullo modo sustinere potest;
10 XLVI  |      facere oportet; et si forte guerram amiserit, majori casui subjacebit.
11 XLVI  |      solum divitiæ perduntur per guerram, sed etiam amor Dei et paradisus
12 XLVI  |          timore tantorum malorum guerram, quantumcunque potes, debes
13 XLVII |   induxeris, quibus vindictam et guerram ac bellum abhorrere videris,
14 XLVIII|  concordiam vincas discordiam et guerram; scriptum est enim: “Ibi
15 XLVIII|         aliquo casu licet alieni guerram facere vel pugnare.~ ~Prudentia
16 XLVIII|  respondit: Omnes homines semper guerram facere et pugnare tenentur
17   L   |     adimplere nollent, ad eandem guerram cum dampno et vituperio