Liber, Caput

 1       I, IV |    dicitur, “Sperandarum rerum substantia, argumentum non apparentum,”124
 2       I, VI |  secundum Tobiam qui ait,~ ~De substantia tua fac helemosinam, et
 3       I, VI |        per datum helimosinarum substantia tua crescit et augetur.
 4       I, VI |   volens facere helimosinam de substantia sua ab eo creata, pavit .
 5       I, VI |       Elimosina Dei ita facta, substantia Dei ab eo creata in tantum
 6       I, VI | cophini replerentur. Similiter substantia Domini habundavit et crevit
 7       I, VI | benefacere potes. Nemo enim de substantia huius mundi benefacere potest
 8       I, VI |         Honora ergo Dominum de substantia tua omnium frugum tuarum
 9       I, VI |      ergo debes Dominum de tua substantia, et cum usuris melioratam
10       I, VI |  honorare debes Dominum de tua substantia, et cum esurienti panem
11       I, VI |      sed tribuere debes de tua substantia bona intentione et non ex
12      II, I  |        per convivia frequentia substantia hominum valde minoratur.
13      II, XII|     Cassiodorus, “Eorum secura substantia est, que committitur approbatis.”342
14     III     |     potest, ita sine temporali substantia diutius non potest durare.
15     III     |       Et alibi eciam dicitur, “Substantia festinantia cito dilabitur,
16     III, I  | alterius iactura si vis ut tua substantia dureat stabilisque permaneat.
17     III, II |    filius Sirac ait, “Bona est substantia cui non est peccatum in
18     III, XV |   remittendo, quandoque de sua substantia vel ratione. Nam ut idem