[CAPUT XXI.]

De verecundia.

Verecundia insuper tua facta dictaque decoret. Ait enim Salomon, “Ante grandinem preibit corruscatio; et ante verecundiam preibit gracia.”²²⁷ Spes enim est salutis. Hominem obiurgat pudor certe quem non flectit, non frangit timor. Nam ut ait sapiens, “Ubicumque pudor, ibi et fides.”²²⁸ Et qui timet verecundiam, timet contumeliam; raro accipit iniuriam. Nam et alibi dixit, “Sine verecundia nichil rectum esse potest, nichilque honestum.”²²⁹ Quare Seneca in epistolis dixit, “Verecundia bonum est in adolescente signum.”²³⁰

“Pudor vero dimissus numquam reintegratur,”²³¹ ut idem ait. Que verecundia et sic diffinitur: “Verecundia est in gestu et in verbo honestatem servare.”²³² Non tamen debet esse nimia verecundia. Nam ut ait quidam philosophus, “Tecta ingenie debilitat verecundia, parva confirmat.”²³³ Et nota quod si vitiis pectus tuum purgaveris et illud predictis virtutibus aliisque undique armaveris, facillime poteris de activa vita ad contemplativam transire, et spiritu ambulando amorem presentis vite quos illaqueatos tenet contempnere.