Caput
1 I | exeat, quod aggressus es. Rem sanctam aggressus es; precor,
2 II | optem hostibus meis. ~Ge. Rem mihi sane quam acerbam narras.
3 III | Me ipsum. ~Mi. Nae tu rem haud magni pretii huc attulisti. ~
4 III | insolens. ~Le. Quam ob rem! ~Ae. Quia iam annus est,
5 IV | advigiles. Curabis hanc rem mea causa diligenter. Si
6 V | delectari, aut alea tempus et rem perdere. ~Ar. Cogor equidem
7 VI | dico. Non rideo quidem; imo rem ipsam dico. Serio loquor.
8 VII | Th. Dispeream, nisi rem acu tetigisti. Adeo verisimile
9 X | malo. ~Ga. Dices tibi rem esse cum homine probo. ~
10 X | pransis. ~Vi. Quam ob rem? ~La. Quia ventris saburra
11 X | periculo tibiarum: nolim mihi rem esse cum chirurgis. ~Vi.
12 XI | contubernium. Er. Sane rem non vulgarem petis. Quid
13 XII | Vides emergentes? ~Ba. Rem prodigiosam video. Sic olim,
14 XIV | narrationibus Luciani. ~Pe. Imo rem narro a gravissimis proditam
15 XIV | Qui sic? Quid ita? Quam ob rem? Quo pacto? Quid causae?
16 XIV | Pe. Quid ita? Quam ob rem? ~Ch. Ego instructus accedam.
17 XVII | vita defunctus est. ~Po. Rem certam narras? ~Br. Certiorem
18 XVII | referre. ~Po. Quam ob rem? ~Br. Quia qui credidit,
19 XVII | lacrymas,) prius quam audias rem omnem. Sex dies sunt, quod
20 XVII | collegii, ubi senserunt rem non esse fabulosam, (nam
21 XVII | occursum mihi felicem duco, qui rem tam laetam ex te didicerim. ~
22 XVIII | tu succurras. ~Ma. Egon' rem tantam possum? ~Pa. Potes
23 XVIII | ac subinde vapulat. ~Ma. Rem miseram narras. ~Pa.
24 XVIII | multis auguriis colligo rem melius cessuram. ~Ma. Etiam
25 XVIII | dabimus. ~Ma. Attamen aiunt, rem Deo gratissimam esse castitatem. ~
26 XVIII | Negabit, opinor. Quam ob rem? Quia libenter est alligatus. ~
27 XVIII | tu potes tribus verbis rem certam reddere. ~Ma. An
28 XVIII | ac bene vale. Tu gnaviter rem gere. Ego interim Christum
29 XIX | arridet? ~Ca. Quam ob rem? ~Eu. Quia subtristis
30 XIX | virginea. ~Ca. Non? Quam ob rem, obsecro? ~Eu. Quia plures
31 XIX | Adhuc te movent nomina? Rem ipsam perpendito. Illi iactant
32 XXI | Sensisset sibi cum viragine rem esse. ~Eu. Ah mea Xantippe,
33 XXI | mariti. ~Eu. Verum interim rem ipsam expende. Nonne hoc
34 XXI | viri mali sunt. Sed ut ad rem redeam: qui versantur in
35 XXI | corrigendo marito. Ad eam rem conducet, si quid pignoris
36 XXI | quid faciet, quum serio rem aget? ~Xa. Suspicor et
37 XXII | medicorum inopia? ~Ca. Quam ob rem? ~Mi. Quia nulli commiseris
38 XXII | Iovem. ~Ca. Dic quam ob rem? ~Mi. Quia, non licet
39 XXII | fuisse cornu. ~Mi. Imo si rem nosses, gratulareris mihi
40 XXII | cicatricem. ~Ca. Quam ob rem? ~Mi. Minimo minus aberat,
41 XXIII | ludicra sunt; sunt quae rem adferant. ~Ph. Turpius
42 XXIV | id quidem. ~An. Quam ob rem autem? ~Ad. Quia spatiosum
43 XXV | avelli posse. ~Be. Quam ob rem tandem? ~Gu. Quia illic
44 XXV | decimam. ~Gu. Quam ob rem? ~Be. Nihil apparant,
45 XXVI | agnoscebam. ~So. Quam ob rem, mea Lucretia? ~Lu. Quia
46 XXVI | miserrimo.~Lu. Quam ob rem, o bone? victus alicunde
47 XXVI | paulisper ista animi temulentia, rem ipsam mecum consideres.~
48 XXVI | Proinde si possis illis facere rem gratam, faceresne?~Lu.
49 XXVI | So. Mitte iocos, ac rem ipsam, ut habet, expende
50 XXVI | redeant deteriores: et ad eam rem ibi suppetunt affatim occasiones.
51 XXVI | expedit dicere. ~So. Quam ob rem? ~Lu. Quia si tu effutires,
52 XXIX | deligendo vitae genere; quam ego rem non leve momentum habere
53 XXIX | bone, non heic meo Marte rem omnem gessi. ~Po. Mirabar. ~
54 XXIX | credidit pater? ~Po. Imo rem olfecit intra quatriduum.
55 XXIX | Patavii. ~Po. Quam ob rem? ~Eu. Hos annos ita partitus
56 XXXI | matronae. ~Ma. Quam ob rem? ~An. Quia librorum plena
57 XXXI | maxime probat. Sed quam ob rem tandem non probas hoc in
58 XXXI | matronae est administrare rem domesticam, erudire liberos? ~
59 XXXI | liberos? ~An. Est. ~Ma. An rem tantam existimas administrari
60 XXXI | Maxime. ~Ma. Quam ob rem? ~An. Ut loquatur cum
61 XXXIII| dubitas, inquit, explora rem, obambula ad decimam iuxta
62 XXXIII| habet in manu. Dixisses rem serio agi. Tandem Faunus,
63 XXXIII| dum dispicit, quibus modis rem aggrederetur tuto: nam sibi
64 XXXIII| parochum quendam ex vicina, cui rem totam aperit: sic enim postulabat
65 XXXIII| verbis abactos in malam rem. His rebus cum accrevisset
66 XXXIII| esset fabula. Huic socer rem omnem denarrat, atque illi
67 XXXIII| quidam facere ista omnia: Rem, inquit, habuisti cum puella;
68 XXXIII| coniiciebat, illum ter habuisse rem eadem nocte. ~Th. Hoc
69 XXXIII| ubique serio praedicare rem prodigiosam, nihil aliud
70 XXXIII| commoveri, quo minus crederet, rem esse seriam, adeoque penitus
71 XXXIII| altari, ubi facturus erat rem divinam Faunus. Ea peracta
72 XXXIII| epistolam, et ostentat ceu rem sacram: nihilque credit
73 XXXIV | infelicius. Urgente Balbino ut rem conferret in compendium,
74 XXXIV | modo fidas arti tuae. Ut rem in pauca conferam, convenit
75 XXXIV | La. Urgente Balbino, ut rem aggrederetur: An non tenes,
76 XXXIV | officina. Admonebat alcumista, rem felicius successuram, si
77 XXXIV | nec absque favore numinum rem prospere geri. Id consilium
78 XXXIV | praetermitteret diem, quin perageret rem divinam. Suscepit religiosam
79 XXXIV | his omissis. Ibi impostor, Rem, inquit, acu tetigisti.
80 XXXIV | qui me abiciant in malam rem. Denique cum nihil occurreret
81 XXXIV | danti fidem, se posthac rem sacram pure tractaturum. ~
82 XXXV | Phaedre? ~Ph. Quam ob rem istud interrogas, Aule? ~
83 XXXV | etiam amicitiae. Narro, mihi rem esse seriam; opus esse praestrenuo
84 XXXV | vestigio proficiscendum est ob rem maxime seriam. Atqui modo,
85 XXXV | non potes. Rogo quam ob rem? Quia venditus est, inquit.
86 XLIII | te volo. ~Ap. At ego ad rem seriam propero. ~Sp. Quonam? ~
87 XLIII | faciendum? ~Ap. Accipe rem mihi multo usu compertam. ~
88 XLIV | pluris nomen faciunt, quam rem. ~Be. In certis rerum
89 XLIV | fateor, plerique malunt rem, quam nomen, in multis contra. ~
90 XLIV | qui mallent nomen, quam rem. ~Bo. Ita profecto, si
91 XLIV | simul et eripit, cum libet, rem malimus, quam nomen; in
92 XLIV | nomen pluris faciamus, quam rem? ~Bo. Praeposterum mehercule
93 XLIV | offenduntur. ~Bo. Hi nimirum rem sibi gloriae ducunt, cum
94 XLIV | utinam pariter abominentur rem. Nunquam accidit tibi, ut,
95 XLIV | interest inter eum, qui rem tuam tollit e scrinio, et
96 XLIV | ferat furis vocabulum, cum rem non horreant. ~Bo. Admodum. ~
97 XLIV | aestimatione, privatorum rem accidunt fortasse nobis
98 XLV | contra, qui non minus iuvent rem nostram, quam ipsae Furiae. ~
99 L | iniecimus harpagones. ~An. O rem novam! ante nuptias gravida? ~
100 LIII | nuptae. ~Iu. Quam ob rem? ~Co. Quoniam illis velut
101 LIII | conditio. Illi dum quaerunt rem, per omnes terras ac maria
102 LVII | expedit. ~Le. Quam ob rem, Hilari? ~Hi. Non libet
103 LVII | appellavit diabolum. ~Hi. Rem tenes. Sed quod in convivio
104 LVII | Germanice sonaret asinus. ~Le. Rem mire facetam narras. ~Hi.
105 LVII | casu quopiam, in nullam rem certam intendens intuitum:
106 LVII | generationes. Ecce significat rem subitam et inexspectatam.
107 LVII | Imo sibi visus est scurra rem palmariam ac triumpho dignam
108 LVII | on estˆn ¹ gast»r. ~Le. Rem acu tetigisti. Illi nimirum
109 LVII | rabulas. ~Le. Quam ob rem? ~Hi. Ob hoc ipsum, quod
110 LVII | exceptus est ovatione ob rem strenue feliciterque gestam,
111 LXII | Pariter illi mirantur, quom ob rem tu non decidas in coelum
112 LXII | cedere aquae. ~Cu. Quam ob rem ergo qui ab oenopolis emunt
|