Caput
1 I | affinitatis titulum, nisi quum habent aliquid odii: tum
2 I | plausibilioribus: veluti, quum novercam salutamus matrem;
3 I | igitur audes Romane loqui, quum Romae non sis? ~Bene precandi
4 I | demum mihi videor sospes, quum vos incolumes ac pulchre
5 II | Ba. Quid? an capus eram, quum hinc abirem? ~Cl. Vestis
6 II | Alias latius nugabimur, quum erit utrique commodum. Nunc
7 III | ne post facti poeniteat, quum mutare non erit integrum. ~
8 V | minus capiam voluptatis, quum alios audiam mentientes
9 V | faciunt tanta confidentia, ut, quum narrent Siculis gerris vaniora,
10 V | sed ipsa Moria, praesertim quum domi haberem uxorem integra
11 V | mei stultitiam rideo, qui quum esset alioqui nugator nugacissimus,
12 V | quam modo praedicabas? co. Quum erit commodum, adornabimus
13 VI | Nec est, cur poeniteat, quum organum tibi sit ad res
14 VI | Sed adde, nonnunquam quum non libet. Amo voluptatem
15 VI | Nec crediturus est denuo, quum intellexerit, mihi sortem
16 VII | Quia alatus videbare quum abires, nunc claudicas. ~
17 VII | Th. Dic igitur. ~Ha. Quum fugeres pavidus, collapsus
18 VII | tibi omnia peccata tua, quum manum imponit, haec admurmurans:
19 VIII | quid nobis sit in mora, quum erimus in cursu. Propera
20 IX | Bene habet. Sic pergito. Quum loqueris, cave ne praecipites
21 IX | inflectere genu. Itidem facito, quum praeteribis aedem sacram,
22 X | aestus. ~Vi. Nec mirum, quum sit solstitium aestivum. ~
23 XI | Qui potes pro virili, quum sis puer? ~Ga. Meditor
24 XI | Deum primam debeo pietatem, quum tempus est, confero me ad
25 XI | docendi mortalium genus, quum diceret: Hic est filius
26 XI | meos. ~Er. Probus es, quum ista cogitas. ~Ga. Quum
27 XI | quum ista cogitas. ~Ga. Quum dimissus a ludo domum propero,
28 XI | minus, statuo in animo, mihi quum primum licebit, reconciliare
29 XI | mutua sit frequenter opus, quum Christus omnia commissa
30 XI | aurem verius, quam animum, quum nec diiudicent inter noxiam
31 XI | non profecturus, certe, quum primum licet, memet ab illis
32 XI | vacillent in fide catholica, quum videant nihil non vocari
33 XI | competitores eiusdem magistratus, quum simili laborent morbo. ~
34 XI | eiusdem sponsae procos, quum pariter laborent amore. ~
35 XIII | cantionem cane praeceptori, quum dictat, Sat cito, si sat
36 XIV | gratia solus urbem egressus, quum, subita pluviae vi compellente,
37 XIV | tantum annorum evenisse, quum mihi idem propemodum evenerit,
38 XIV | capere. Isthuc officii serva, quum erit usus; nunc nihil opus
39 XVII | age, committam: praesertim quum res sit eius generis, ut
40 XVII | aurem. ~Br. Quid opus, quum simus soli? ~Po. Ita mos
41 XVII | commendabam. Hodierna nocte quum me a matutinis hymnis in
42 XVII | suam student attollere: quum uni tibi debeatur omnis
43 XVIII| exili. ~Ma. Atqui nuper quum audirem te conviciantem
44 XVIII| eodem quidem tempore. ~Ma. Quum abest anima, tum mortuum
45 XVIII| Ma. Nec animat, nisi quum adest? ~Pa. Esto sane. ~
46 XVIII| Ma. Qui fit igitur, ut, quum ibi sit, ubi amat, animet
47 XVIII| demigravit? Quod si animat, etiam quum amat alibi, quomodo vocatur
48 XVIII| improprie dicitur anima, quum revera sint tenues quaedam
49 XVIII| Ma. Qui fit igitur, ut, quum qui amat, agat, quae amatur,
50 XVIII| occidere dicatur, quae amatur, quum amans potius occidat seipsum? ~
51 XVIII| nolens? ~Pa. Volens. ~Ma. Quum igitur liberum sit non amare,
52 XIX | Res mira. ~Ca. Tandem quum ego nullum facerem finem
53 XIX | pastori tuo? Num paupertatis, quum in parentum manibus sint
54 XIX | praedicas. ~Eu. Sed verissima. Quum non sis emancipata a iure
55 XIX | emancipata a iure parentum, quum tibi ius non sit vendendi
56 XIX | possint explicare, praesertim quum in ipsis collegiis saepe
57 XXI | vellem me nupsisse fungo, quum meo nuberem Nicolao. ~Eu.
58 XXI | me prodire in publicum, quum video quam cultae sint aliae,
59 XXI | Atqui sic res habet. Deinde quum mihi temulentus ad multam
60 XXI | St, te ipsam dehonestas, quum dehonestas maritum. ~Xa.
61 XXI | nostris. Est tamen tempus, quum in re seria fas est uxori
62 XXI | Xa. Quod tandem? ~Eu. Quum erit animo vacuo, nec commotus,
63 XXI | Detrectabat obsequium, et quum maritus urgeret, illa sine
64 XXI | mortem optans. Earum rerum quum nullus esset finis, maritus
65 XXI | lubens obtemperabat uxor. Eo quum ventum esset, maritus reliquit
66 XXI | pharmacum ipsum vitiantes, quum licuisset mederi offensis. ~
67 XXI | gignit liberos, quid faciet, quum serio rem aget? ~Xa. Suspicor
68 XXI | iactura victitem cum scorto, quum domi habeam uxorem multo
69 XXII | te sepeliri ante tempus, quum esset unde commode viveres
70 XXII | Ca. Nec interim tamen, quum maxime videor solus, desunt
71 XXII | cessarint omnes boni medici, quum relicta domi uxore iuvencula
72 XXII | Utinam huc deflexisses, quum properares in sceleratam
73 XXIII| istuc est insigne mendncium, quum ne bonus quidem sis: et,
74 XXIII| optimus dici non possis, quum sint innumeri te meliores? ~
75 XXIII| Fateor; ostende tu. ~Ps. Quum dicerem, nunc incipiam mentiri,
76 XXIII| nonne magnifice mentiebar, quum tot annos assueverim mentiri,
77 XXIII| habeam nec oculos. ~Ps. Quum homini sint aures immobiles,
78 XXIII| poenitendus. Porro ne deprehendar, quum multae sint technae, tum
79 XXIV | solitarius ignis est; felix quum gemini. Hos vetustas credidit
80 XXIV | quantus esset ipse. Haec quum vociferans quantum poterat
81 XXIV | An. O viraginem! ~Ad. Quum iam nihil superesset, quidam
82 XXIV | digitorum plane sentio terram. Quum adhuc aliquamdiu natassemus,
83 XXIV | Ista nihil humanius, quum tamen feris nationibus cincta
84 XXXIV| coniectare, quid esset in causa. Quum diu divinatum esset, tandem
85 LVII | dissolutionem distulerat, quum iam alioqui foret abeundum. ~
86 LXII | initio , paullatim segnescit, quum contra fiat in motu naturali:
|