Caput

 1 VII   |      Mercurius hinc abieras nobis? ~Th.   Quos Vulcanos aut quos
 2 VII   |            abires, nunc claudicas. ~Th.   Sic a bello rediri solet. ~
 3 VII   |         homo quovis dama fugacior? ~Th.   Spes praedae reddiderat
 4 VII   |          igitur refers manubiarum? ~Th.   Imo zonam inanem. ~Ha.  
 5 VII   |             minus gravare sarcina. ~Th.   Atqui sceleribus onustus
 6 VII   |         peccatum appellat plumbum. ~Th.   Plus illic scelerum et
 7 VII   |            arridet vita militaris? ~Th.   Nihil neque scelestius,
 8 VII   |          aliter quam ad convivium? ~Th.   Ego nihil aliud coniectare
 9 VII   |          sese inclinarit victoria. ~Th.   Tantus erat strepitus,
10 VII   |     adfuissent otiosi spectatores? ~Th.   Ego credo, istos mentiri
11 VII   |          tibi venerit claudicatio?  Th.   Vix, ita me Mavors posthac
12 VII   |          genu. ~Ha.   At ego scio. ~Th.   Scis? an tibi narravit
13 VII   |             Ha.   Non, sed divino. ~Th.   Dic igitur. ~Ha.   Quum
14 VII   |             offendisti in silicem. ~Th.   Dispeream, nisi rem acu
15 VII   |        uxori narra tuas victorias. ~Th.   Illa mihi occinet haud
16 VII   |          restitues, quod rapuisti? ~Th.   Iam pridem restitui. ~
17 VII   |       pridem restitui. ~Ha.   Cui? ~Th.   Scortis, oenopolis, et
18 VII   |            opinor, temperatum est. ~Th.   Imo illic erat sacrum
19 VII   |           Ha.   Quo pacto sarcies? ~Th.   Negant oportere sarciri,
20 VII   |              Iure belli fortassis. ~Th.   Tenes. ~Ha.   At istud
21 VII   |          spes pertraxit in bellum. ~Th.   Fateor, et arbitror paucos
22 VII   |       aliquid insanire cum multis. ~Th.   Concionator e suggesto
23 VII   |          continuo iustum est tibi. ~Th.   Audivi ex Rabbinis, quod
24 VII   |        miseros, occidere innoxios. ~Th.   Lanii conducuntur ad
25 VII   |       contigisset in bello cadere? ~Th.   Non admodum. Bona spes
26 VII   |        Receperat illa tutelam tui? ~Th.   Sic mihi visa est annuere
27 VII   |       isthuc tibi visum est? mane? ~Th.   Non, sed a coena. ~Ha.  
28 VII   |          tibi visae sunt ambulare. ~Th.   Ut hic divinat omnia!
29 VII   |        tentoriis? Unde illic divi? ~Th.   Carbone pinxeramus illum
30 VII   |            nisi te conferas Romam. ~Th.   Imo novi viam breviorem. ~
31 VII   |            breviorem. ~Ha.   Quam? ~Th.   Ibo ad Dominicales; illic
32 VII   |              Etiam de sacrilegiis? ~Th.   Etiam si Christum ipsum
33 VII   | compositionem Deus ratam habuerit. ~Th.   Imo magis metuo, ne diabolus
34 VII   |           tibi sacerdotem deliges? ~Th.   Cui cognovero quam minimum
35 VII   |        abibis ad corpus dominicum? ~Th.   Quid ni? Posteaquam semel
36 VII   |             Qui scis, an absolvat? ~Th.   Scio. ~Ha.   Quonam indicio? ~
37 VII   |              Ha.   Quonam indicio? ~Th.   Quia manus imponit capiti,
38 VII   |            dimitto, qualem accepi? ~Th.   Viderit ille, quid dicat:
39 VII   |       fuerit satis Deo, cui debes. ~Th.   Unde tu mihi obvius,
40 VII   |           amicus, qui bene moneat. ~Th.   Nescio quam bona, certe
41 XII   |     voluptas; mihi placet venatio. ~Th.   Placet et mihi: sed ubi
42 XXXIII|     SPECTRUM~  ~THOMAS,  ANSELMUS. ~Th.   Quid est bonae rei, quod
43 XXXIII|             a scopo tua divinatio. ~Th.   At non imparties sodali
44 XXXIII|       effunderem hoc meum gaudium. ~Th.   Age igitur, imparti. ~
45 XXXIII|             quam tu notus es mihi. ~Th.   Audire gestio. ~An.  
46 XXXIII|       Nostine Polum Fauni generum? ~Th.   Maxime. ~An.   Is est
47 XXXIII|            et actor huius fabulae. ~Th.   Facile crediderim. Nam
48 XXXIII|          non ita procul a Londino? ~Th.   Phy! Non semel illic
49 XXXIII|       digestis intervallis septam. ~Th.   Ad laevam aedium partem,
50 XXXIII|          est in apertam planitiem. ~Th.   Memini. ~An.   Iam pridem
51 XXXIII|           cruciatibus torqueretur. ~Th.   Quis auctor erat istius
52 XXXIII|        praestruxerat suae fabulae. ~Th.   Quid isti venit in mentem,
53 XXXIII|           cum voluptate fruebatur. ~Th.   Agnosco hominis ingenium.
54 XXXIII|        praesertim in rebus sacris. ~Th.   Intelligo, repertus est
55 XXXIII|         tutior audies, et certius. ~Th.   Quid deinde? ~An.   Coena
56 XXXIII|         lugubrius quiddam sonaret. ~Th.   Haec fabula, ut video,
57 XXXIII|            res esset admirabilior. ~Th.   Poterat interim Polus
58 XXXIII|       poterat nisi per multos agi. ~Th.   Quid faciunt? ~An.  
59 XXXIII|        Faunum abigerent e circulo. ~Th.   Quantum operae sumpsit
60 XXXIII|            pessime cesserat illis. ~Th.   Qui sic? ~An.   Nam equi
61 XXXIII|             irrumpere in circulum. ~Th.   Nihil habebant ignis? ~
62 XXXIII|              provolvunt in terram. ~Th.   Hoc praemii tulit pro
63 XXXIII|             in circulum irrumpere. ~Th.   Faunus ille non multum
64 XXXIII|              ingenio mire festivo. ~Th.   Scio: nec abhorrens ab
65 XXXIII|         ridiculum quiddam accidit. ~Th.   Obsecro quidnam? ~An.  
66 XXXIII|          quod audire fas non esset ~~~Th.   Sane polus religiosum
67 XXXIII|         indicentis satisfactionem. ~Th.   Quam? ~An.   Ut ter diceret
68 XXXIII|          habuisse rem eadem nocte. ~Th.   Hoc sane regularis ille
69 XXXIII|            et lapsus erat humanus. ~Th.   Perge: quid deinde factum. ~
70 XXXIII|              ne possit opprobrare. ~Th.   Iocum plane ridiculum
71 XXXIII|          quos usus vellet impendi. ~Th.   In quos? ~An.   Ut tres
72 XXXIII|        illum toto pectore devorat. ~Th.   Vulgaris morbus est,
73 XXXIII|         remedio succursum fuisset. ~Th.   Nimirum hic erit extremus
74 XXXIII|          coelo perlatam ab angelo. ~Th.   Istud non est liberasse
75 XXXIII|         quod nunc insanit suavius. ~Th.   Antehac non soleo multum