Caput

 1   I   |      Beatitudo. ~Sublimitas.~~~~ magis vulgo recepta ~ sunt, quam
 2  II   |          Li.   Imo sistendus est magis; nam plus satis profluit.   ~
 3  II   |        Imo nihil accidere potuit magis in tempore. Nam uxori meae
 4  II   |     reverso. ~Ba.  Imo gratulare magis e Gallia profugo. ~Cl.  
 5  IV   |    quicquam novi fecisti, et hoc magis debeo. De isthoc tuo in
 6  VI   |        vivum? ~Pa.   Imo nusquam magis latent boni viri; adeo,
 7 VII   |       ratam habuerit. ~Th.   Imo magis metuo, ne diabolus non habeat
 8   X   |        quam rogare. ~Hi.    Nemo magis accommodus ad hanc legationem,
 9   X   |          acriter luditis, fraeno magis opus est, quam laxatis habenis. ~
10   X   |   victorem? ~Ad.    Tibi fortuna magis adspiravit; viribus et arte
11   X   |         a saltu locustarum, sive magis ranarum, utraque tibia,
12   X   |           Vi.    Nec suberi fido magis quam pedibus: si vobis cordi
13  XI   |        sub noctem, aut si quando magis vacat.  Er.    Sed age,
14  XI   |             Oro, sed cogitatione magis, quam strepitu labiorum.
15  XI   |      largire, ut in dies et ipse magis ac magis expurgem vetus
16  XI   |         in dies et ipse magis ac magis expurgem vetus fermentum.
17  XI   | cogitatio quaepiam incidat, quae magis reficiat animum meum, quam
18  XI   |    doctus interpres.  Er.    Sed magis afficit viva vox. ~Ga.  
19 XII   |     genus. Ad focum desidentibus magis convenit, quam in campo
20 XIII  |           Sed est et aliud, unde magis etiam timeam. Reddenda est
21 XIII  |         noxia capitalis est. Nec magis parcit nostris natibus,
22 XIV   |           Pe.   Atqui hac gratia magis conveniebat, mihi Memoriam
23 XVII  |         qui sic vixit. ~Br.   At magis etiam isthuc diceres, si
24 XVIII |          pallor arguit exsanguem magis, quam ulla sit umbra. ~Ma.  
25 XVIII |           Pa.    Bona verba. Imo magis afflecte. ~Ma.  Si mihi
26 XVIII |     elegans domicilium, hospitem magis adamo. ~Ma.  Quem hospitem? ~
27 XVIII |         ut cum illa caste vivam. Magis erit animorum quam corporum
28 XXI   |     ferocientes mitigent. Quanto magis decet nos his artibus uti
29 XXI   | correxerunt sponsas suas? Quanto magis decet nos idem praestare
30 XXI   |     meliorem eum reddideris, hoc magis consulueris tibi. Tu tantum
31 XXII  |       offendit color. Quis color magis decet omnes Christianos,
32 XXII  |        nobilium: at ob hoc ipsum magis debebat vitari. Nunc istud
33 XXIII |         Non te pudet? ~Ps.   Non magis quam coccycem suae cantionis. ~
34 XXIV  |     evanuit. Sub meridiem coepit magis ac magis incrudescere tempestas.
35 XXIV  |         meridiem coepit magis ac magis incrudescere tempestas.
36 XXV   |        mores decent Gallos; mihi magis arrident Germanicae mores,
37 XXV   |    genere hominum cum nullum sit magis detestandum, tamen vix credas,
38 XXVI  |        Patre exhaeredari: quanto magis cavendum est, ne me exhaeredet
39 XXIX  |        Scilicet, sed spectatores magis, quam negotiatores: quanquam
40 XXIX  |         diligerem: et tamen hanc magis duxi ad posteritatem, quam
41 XXIX  |          contentus, nihil unquam magis ambii. Verum sic gessi magistratum,
42 XXIX  |        est superis, iudicavi sic magis expedire utrique, neque
43 XXIX  |          Optimum non nasci. Mihi magis arridet Metrodorus undequaque
44 XXIX  |      metus mortis? ~Gl.   Nihilo magis quam macerat dies nativitatis.
45 XXIX  |     datur ubique protopiro multo magis Pampiro debebatur. ~Pa.  
46 XXIX  |      religionis amor.  Pa.   Imo magis incanduit. Itaque reversus
47 XXIX  |     omnia congruunt: mihi nullum magis arridet, quam hoc quod secutus
48 XXXI  |     Atqui negare non potes, quin magis quadrent clitellae bovi,
49 XXXIII|          phasma Menandri. ~An.   Magis istuc dices, si totam audieris.
50 XXXIII|   communi nomine res coepit illi magis esse cordi, ut Faunus Faunum
51 XXXIV |        quod unum superest, utile magis quam honestum, nisi quod
52 XXXV  |          tamen addis animum, quo magis lubeat talibus facere fucum. ~
53 XLII  |   fortunam. ~Ec.   Unam. ~Iu.    Magis fortassis expedit, ut aliquis
54 XLII  |           KÒpoi ~~~Iu.    At nulli magis vivunt in ocio. ~Ec.   Scio. ~
55 XLIII |       quippiam e media vita. Quo magis erit ridicula saltatio,
56 XLIV  |            Bo.   Apparet. ~Be.   Magis enim horrendum est, esse
57 XLV   |     Furiarum, quae nullo tempore magis declararunt se suo dignas
58 XLV   |         sanctum, ac pium. Quoque magis mireris hominum fortem animum,
59 XLVIII|          aures. ~Ph.  Non possum magis, etiam si de capite ageretur.
60 LVII  |         proscenium? ~Hi.   Istuc magis etiam diceres, si vidisses
61 LVII  |   dignatur suo favore. Verum hoc magis expressisset Lucas, si dixisset
62 LVII  |           Hi.   Sed ob hoc ipsum magis formidandi, quod mendici
63 LXII  |   Antipodes sunt infra te nihilo magis, quam tu supra illos: contra
64 LXII  |          motum nativum progressu magis ac magis incitari, si nihil
65 LXII  |       nativum progressu magis ac magis incitari, si nihil obest,