Caput
1 I | ventris salutare, hominis est plus satis urbani. Sed incivilius
2 I | tu salve perpetuum. Salve plus millies. Responsio. Equidem
3 II | hoc corripuit? ~Li. Dies plus minus viginti. Ferme mensis
4 II | antehac incogniti. ~Ge. At plus satis erat veterum. ~Li.
5 II | morbum ortum suspicor. E vino plus satis diluto. E crudis malis
6 II | sistendus est magis; nam plus satis profluit. ~
7 IV | sententia cadunt omnia. Plus impetravi, quam fuissem
8 IV | devinctum esse. Hoc nomine plus tibi debeo, quam unquam
9 IV | tibi debeo, sed non alio plus, quam hoc. Pro mediocribus
10 VII | appellat plumbum. ~Th. Plus illic scelerum et vidi,
11 XIV | quod agas gratias; mihi plus satis est, si sedulitatem
12 XVII | oculis graminum et frondium plus quam smaragdinus viror;
13 XVIII| Verum; sed interim nihilo plus sapiunt palato meo, quam
14 XVIII| Pa. Imo decoxerat, ac plus quam animam debebat. Cum
15 XVIII| apud hos sis instituta. Et plus est bene institui, quam
16 XVIII| aetate crescet. ~Ma. Nae tu plus quam Lynceus es, si istum
17 XVIII| accidit; sed video, quanto plus molestiarum adferunt nonnullis
18 XIX | quidem, prudentiae non multo plus; Iodocus adeo stupidus est,
19 XX | interim periit sumptus? ~Ca. Plus quam quadraginta coronati. ~
20 XXI | Idem faciebam, si quando plus aequo potus redibat domum;
21 XXI | cultor. ~Xa. Hac in parte plus praestat, quam vellem. ~
22 XXI | divulsam a marito, viduam, imo plus quam viduam vivere? Nam
23 XXII | habeo sodales omnium rerum plus quam sedecim. Ad haec intervisunt
24 XXIII| Ubi reddeuda est pecunia, plus imputo mercium emptori,
25 XXIII| prudentiam artificum. Ex his plus est lucri, aut certe tantundem;
26 XXIV | quae nunc audies. ~An. Plus satis malorum audivi: inhorresco
27 XXV | bibunt largius, cum nihilo plus solvat ille, qui plurimum
28 XXV | nonnunquam sint, qui duplo plus absumant in vino, quam solvant
29 XXV | Quid tu es hominis? Nihilo plus solves quam alii. ~Gu.
30 XXVI | At ego ex istis mendicis plus capio lucri, quam ex vobis
31 XXVI | ipsa libido tandem abs te plus satis poenarum exiget, etiamsi
32 XXIX | quod faciunt diutius, hoc plus erit periculi, necubi nos
33 XXIX | geographica, neque paulo plus videre in historiis, quam
34 XXIX | quod abest ab urbe non plus quam duobus millibus passuum:
35 XXIX | conflatum est aeris alieni plus satis. ~Eu. Reperiebantur
36 XXIX | maneres perpetuo? ~Pa. Quia plus illic reperi caeremoniarum,
37 XXIX | refrigerentur; nam calent plus satis. ~Hu. Non soleo
38 XXXI | neque velim quenquam meorum plus sapere, quam ego sapiam. ~
39 XXXI | Atqui sic vitares, ne quis plus te uno? saperet. ~An.
40 XXXIV| vitreis conficitur aureum. Quo plus erat impensum, hoc minus
41 XXXV | aut locant equos? ~Au. Plus scio, quam vellem, non semel
42 XXXV | quemcunque vellem. Tandem unus plus caeteris arridebat. Ille
43 XLIII| erit ridicula saltatio, hoc plus erit omnibus voluptatis.
44 XLIV | Be. An non apud nos plus habet momenti nomen, quam
45 XLIV | Ipsa ratio fateri cogit, plus quam fatuos esse. ~Be.
46 XLV | metunt commodi? ~Al. Quia plus emolumenti capiunt e morientibus,
47 XLV | obruat turba. ~Ch. Imo iam plus quam ducenta millia offendes
48 LIII | comitia veris aestimare, plus quam muliebria videri possint.
49 LIII | sententiae; et in his ipsis plus quam muliebris est inconstantia.
50 LIII | usurpet quaelibet. Videre est plus quam plebeias ac loci plane
51 LVII | queo, biberat in prandio plus quam unum vini sextarium. ~
52 LVII | commemorans sua facinora: Plus, inquit, omnibus laboravi;
53 LXII | terra. ~Cu. Utrum habet plus terrenae naturae, lapis,
54 LXII | lapis enim rarior est, eoque plus habet aëris quam plumbum.
55 LXII | Aurum tamen videtur habere plus igneae naturae. ~Al. Quia
56 LXII | oblitis, et infundas aliquanto plus, quam cyathus capit, liquor
|