Caput
1 II | sane. Sic, ut antehac peius nunquam. Valeo, ut solitus sum..
2 II | Ma. Num adversa? ~Cy. Nunquam mihi quitem alias secunda;
3 II | quitem alias secunda; sed nunquam, quam nunc, reflavit odiosius. ~
4 II | Latinum sono Gallice. ~Cl. Nunquam igitur scribes bona carmina. ~
5 III | quidem dabitur illius copia, nunquam erit fabularum inopia. Placent
6 III | Apuleio. ~Sy. Istud quidem nunquam non facis. Sed amant alterna
7 III | Studes noctes ac dies. Nunquam non studes. Assiduus es
8 III | tuis requiem intermisces. Nunquam studendi laborem nec intermittis,
9 XI | non exhauritur. At aetas nunquam non defluit, sive dormias
10 XI | capiundae cucullae? ~Ga. Nunquam; sed crebro sollicitatus
11 XI | isthuc erit? ~Ga. Fortasse nunquam. Sed ante annum vigesimum
12 XIV | redierit: multi theologi nunquam expergiscuntur a suis somniis. ~
13 XVII | si tamen homo fuit, qui nunquam mutet veteres calceos, aut
14 XVII | revalesceret, vir dignus, qui nunquam senesceret, aegrotaret,
15 XVII | felicitatem hominis. Reliquit nunquam intermoritura virtutis suae
16 XVIII| et obambulas? utinam mihi nunquam occurrant umbrae formidabiliores! ~
17 XVIII| amatur, agit. ~Ma. Istuc nunquam evinces apud Areopagitas
18 XVIII| Dic mihi, utrum malles nunquam nasci, an nasci moritura? ~
19 XXI | mansuetudine coniugis suae, nunquam deinde usus est furtivo
20 XXI | pollicitus est uxori, se posthac nunquam in illam coniecturum manus:
21 XXII | commoditatem. Multi raro, aut nunquam exeunt civitatem, in qua
22 XXII | tali sodalitio, quod mihi nunquam non adest, reputas obrepere
23 XXII | hominem ob mercedulam, a quo nunquam sis laesus; an te ipsum
24 XXIV | Quid illi cum mari, quae nunquam, opinor, navigavit? ~Ad.
25 XXV | utpote masculi. ~Gu. Mihi nunquam contigit videre germanicam:
26 XXV | te, ut narres. Nam mihi nunquam contigit eas adire. ~Gu.
27 XXVI | Vidistin' hominem? ~Lu. Nunquam; sed optarim vidisse, de
28 XXIX | et si quid forte novi, nunquam effutio. De his qui praesentes
29 XXIX | toties caelibatus? ~Po. Nunquam vixi caelebs ultra dies
30 XXIX | praeberem capistro, quod nunquam liceret excutere. Et quoties
31 XXIX | iter perpetuo garrientes. Nunquam vidi meliores. ~Hu. Non
32 XXXI | natu, tum abbas et aulicus, nunquam vidisti libros in aedibus
33 XXXIV| interpellem te, quem scio nunquam non sanctissimis studiis
34 XXXIV| est. Deierabat alcumista, nunquam sibi sic impositum fuisse,
35 XXXV | deiero per omnia sacra, me nunquam in vita conscendisse tergum
36 XXXV | ambulasse, nec tam longo itinere nunquam sensisse lassitudinem, nec
37 XXXV | venturus est. ~Au. Interim nunquam tecum expostulavit? ~Ph.
38 XLIV | pariter abominentur rem. Nunquam accidit tibi, ut, qui promiserat
39 XLIV | animo, ut reddat, si liceat, nunquam, quantulum abest a fure? ~
40 XLV | variis ornata plumiis haec nunquam recedunt ab aulis principum:
41 L | Pancratii et Albinae. ~Le. Nunquam antehac infelicius navigavi,
42 LIII | omnium animantium mulieres nunquam coimus. ~Ma. Saepius quam
43 LXII | violentus. ~Al. Plumbum nunquam perveniret ad centrum, nisi
44 LXII | centrum: itaque fiet, ut nunquam quiescat lapis. ~Al. Conquiescet
|