Caput

 1  II   |     mensis. Mihi quidem seculum videtur, quod aegrotare coepi. ~
 2  II   |          In bello nemo sibi non videtur Hercules. ~Cl.   Non te
 3 III   |        non recuso. ~Pe.   Plane videtur hoc utendum coelo. ~Io.   
 4 III   |        lingua pensat. ~Pe.   Si videtur, Nevium adiungemus. ~Io. 
 5 III   |    marito?~Le.  Mihi quidem non videtur. ~Ae.  Quis Deus hunc affectum
 6 VII   |   anticipare. ~Ha.   Ita quidem videtur. Nam ad res honestas vix
 7   X   |       Ad.    Non recuso, si ita videtur arbitris. ~Be.    Ita commodius
 8  XI   |  appellari. ~Er.    Sed ineptum videtur, alloqui, quem non vides. ~
 9  XI   |     quotidie condonet? Imo mihi videtur haec non esse liberalitas
10 XVII  |     olim futura bona.~Br.   Ita videtur iuxta decretum Cameli. Imo
11 XVIII |   igitur liberum sit non amare, videtur homicida, quisquis amat;
12 XVIII |        esse abstemii. Uter tibi videtur temperantior, qui in mediis
13 XVIII |        modo exsecant sese?~Ma.  Videtur. ~Pa.    Iam non est virtus
14 XVIII |       nostro arbitratu: an tibi videtur ista esse servitus? ~Ma.  
15 XVIII |        alligatus corpori? ~Ma.  Videtur. ~Pa.    Non aliter quam
16 XIX   | abiiciat vestem a domino datam, videtur abdicasse dominum; et nos
17 XXII  |       fronte quam fossam habes! Videtur tibi exsectum fuisse cornu. ~
18 XXIII |      Quamquam autem in singulis videtur lucrum exiguum, ex multis
19 XXIV  |       Tu fac, inquit, quod tibi videtur factu optimum, ego tibi
20 XXV   |          Gu.   Atqui mihi nihil videtur esse periculosius, quam
21 XXVI  |           Nondum hic locus mihi videtur satis secretus. ~Lu.   Unde
22 XXIX  |        incommodi; qualis fuisse videtur Crates ille, cuius titulus
23 XXIX  |           Imo totam fabulam, si videtur: nam habet actus non multos. ~
24 XXIX  |       humanae, satis exoptandum videtur. An mediocrem felicitatem
25 XXIX  |    abesse a civitate, quare, si videtur, conveniemus in idem diversorium:
26 XXXI  |    Foemina quae vere sapit, non videtur sibi sapere; contra quae
27 XXXI  |     quae cum nihil sapiat, sibi videtur sapere, ea demum bis stulta
28 XXXIII|  paedagogo daemone. Sit hic, si videtur, tertius fabulae actus.
29 XLIV  |          Be.   Itane parum tibi videtur, habere nomen magnificum? ~
30 XLIV  |         nomen, quam res? ~Bo.   Videtur. ~Be.   Iam si quis nobis
31 XLIV  |     aliud nomen auribus nostris videtur intolerabilius, quam mendacis. ~
32   L   |    revulsit clavum. ~An.   Idem videtur omnibus. Nec sponsus admodum
33 LIII  |     summa rerum, de quibus mihi videtur operae pretium consultare.
34 LVII  |       Le.   An non tibi facetum videtur, talem asinum quenquam omnino
35 LVII  |     refert ad sensum. ~Le.   At videtur otiosa praepositio repetita. ~
36 LVII  |       Heic mihi praepositio non videtur otiosa. Nam respicere potest,
37 LVII  |       quiddam amplius exprimere videtur, quam Latina modestia, Christiani
38 LVII  |  obscuritatis, fateor: sed mihi videtur germanus sensus quem accuratius
39 LVII  |      apud homines, aut qui sibi videtur contemptibilis. Sed quid
40 LVII  |   sororibus avibus; iste dignus videtur qui concionetur fratribus
41 LXII  |       opinor. ~Cu.  Aurum tamen videtur habere plus igneae naturae. ~
42 LXII  |       Non vere, sed talis nobis videtur propter aërem, et liquorem