Caput
1 I | ingenioque agresti, ut vix salutati resalutent. Nonnullis
2 II | imbecilli, dubia, mediocri, vix mediocri, longe alia, quam
3 III | fuerit liberum adire te: vix ipsi mihi fuit copia mei,
4 IV | officio pares agere gratias vix possum, referre nequaquam.
5 VII | videtur. Nam ad res honestas vix ullo pretio conduci queant.
6 VII | quid gereretur, adeo ut vix scirem ubi essem ipse. ~
7 VII | venerit claudicatio? Th. Vix, ita me Mavors posthac male
8 VIII | accendas candelam. ~Sy. Vix reperio scintillam ignis. ~
9 VIII | imperiosum habeo dominum! vix huius iussis decem expediti
10 VIII | vide, ut memineris. ~Sy. Vix potero dimidium. ~Ra.
11 X | isthuc centies tentanti vix semel successerit. ~Er.
12 XI | satana natum arbitror. Imo vix existimo, senem esse vere
13 XI | accesserit malitiosus. Imo vix arbitror crimen capitale,
14 XIII | spatiis dirimit. ~Io. At ego vix habeo fidem horologiis:
15 XIII | periculum narras. Nam et ipse vix satis teneo. ~Io. Et nosti
16 XIV | mendaciorum adfero quantum vix una navis vehat. ~Pe.
17 XIV | Epimenides, somniatorum princeps, vix tandem expergefactus. ~Ch.
18 XVII | habet iuris vestra dementia. Vix ea dixerat, inquit Franciscanus,
19 XVIII| sunt? ~Pa. Quot anni? vix sunt menses decem. ~Ma.
20 XXI | arripit testudinem, in qua vix tres habet fides: eam quantum
21 XXI | urit te? ~Xa. Sic ut dici vix possit. Aliquando vix tempero
22 XXI | dici vix possit. Aliquando vix tempero a manibus. ~Eu.
23 XXI | visum est Christo. ~Xa. Vix credo. ~Eu. Sic habet.
24 XXI | nisi esset humanissimus, vix te dignaretur habere in
25 XXI | incanduit patris oratio, ut vix videretur manibus temperare.
26 XXII | germane carissime. ~Mi. Vix te agnosco. ~Ca. Adeone
27 XXV | magis detestandum, tamen vix credas, quantopere delectentur
28 XXV | Tandem sublato caseo, qui vix illis placet nisi putris
29 XXVI | abfuisse saeculum. Prima fronte vix te agnoscebam. ~So. Quam
30 XXVI | locus adeo obscurus, ut vix ego te visura sim, aut tu
31 XXXV | Abeo dolenti similis, ac vix placatus etiam data pecunia.
32 XLIV | fatuis cum plena sint omnia, vix invenias, qui ferre possit
33 XLIV | debitam horreant. ~Be. Sed vix aliud nomen auribus nostris
34 L | convenirent, idque tenues. ~Le. Vix fueramus ingressi pelagus,
35 L | nobis erat. ~An. Dotem vix credibilem narras. ~Le.
36 LIII | est neglectus, ut hodie vix agnoscas discrimen inter
37 LIII | nobilibus ac potentibus? Et si vix equiti nupta caudam trahit
38 LVII | locutuleio dormissent omnes, vix digno qui concionetur apud
39 LVII | tales fovet pecudes? ~Hi. Vix invenias, quod illis impreceris
40 LXII | properabat ad fundum, ut vix plumbum celerius. ~Al.
|