Caput
1 I | repudianda. Similis est, Bona vita. Ave praeceptor. Responsio.
2 II | valetudine sum usus. Hactenus bona valetudine fui, fausta,
3 II | valetudine sum usus. Hactenus bona valetudine fui, fausta,
4 II | Prohibeant superi. Avertat Deus. Bona verba. Hic cupiam, te vanum
5 II | Nunquam igitur scribes bona carmina. ~Ba. Cur ita? ~
6 III | stultior, quam exierat. ~Le. Bona verba. ~Ae. Medius iam
7 IV | quod causam meam egeris bona fide. Ex omnibus officiis,
8 VII | cadere? ~Th. Non admodum. Bona spes habebat animum meum.
9 VII | Ha. Felix occursus. Bona avis est obvius amicus,
10 VII | moneat. ~Th. Nescio quam bona, certe parum suavis. ~
11 X | certaminis palmam. ~Er. Bona fide? ~Ga. Optima. Non
12 XI | E popina quapiam? ~Ga. Bona verba. ~Er. E sphaeristerio? ~
13 XI | qui meretur esse terra bona: precorque, ut me ex terra
14 XI | est. Primum est, ut adsit bona voluntas. Eam mihi subinde
15 XVII | ut, si omnia vetera sint bona, omnia nova mala, quaecunque
16 XVII | nova mala, quaecunque nunc bona sunt, fuerint olim mala,
17 XVII | sunt mala, sint olim futura bona.~Br. Ita videtur iuxta
18 XVII | Audi igitur totum dialogum bona fide. Aegrotabat noster
19 XVII | periculose, sed ita, ut bona spes esset, fore, ut revalesceret,
20 XVII | Hieronymus. Felicitas est, ob bona pati a malis. ~Po. Fateor
21 XVIII| occidis etiam amantem. ~Ma. Bona verba. Ubinam strages ista
22 XVIII| deflectam noxios oculos? Pa. Bona verba. Imo magis afflecte. ~
23 XVIII| Pa. Nec hoc corpus, o bona, semper erit aeque succulentum.
24 XIX | audiant omnia, nec tamen nisi bona transmittant in animum.
25 XIX | quam velum habent. ~Ca. Bona verba. ~Eu. Imo bona verba
26 XIX | Bona verba. ~Eu. Imo bona verba sunt, quae vera sunt:
27 XXI | vino, scortis, alea. ~Eu. Bona verba. ~Xa. Atqui sic
28 XXI | nobis ademerunt. ~Eu. Bona verba: sic visum est Christo. ~
29 XXI | potius contemplare, quae bona sunt in illo; et hac ansa
30 XXII | agitas vitam Iudaicam. ~Ca. Bona verba: Christianam, si non
31 XXIII| dicendi. ~Ps. Verum: sed bona pars bene dicendi est, scite
32 XXIV | mei ipsius iudex: tamen bona quaedam spes interim habebat
33 XXVI | possis continere. ~So. Bona continentiae pars est, ex
34 XXIX | cessent homines. ~Pa. Dic bona fide, Glycion, quot annos
35 XXIX | librum redeo. ~Eu. Dic mihi bona fide, nullane sentis incommoda
36 XXIX | luctum expulit. Habetis bona fide vitae meae summam.
37 XXIX | personam? ~Eu. Dic nobis bona fide, qui nullum vitae genus
38 XXXIV| abest ut teneam: dic mihi bona fide, longationem tenes
39 XXXV | desino mirari. Sed dic age, bona fide confessus es omnia? ~
40 LVII | non corrigit canticum, qui bona fide reddit quod scripsit
|