Caput
1 II | Li. Vellem quidem. Non admodum ex sententia. Equidem utcunque
2 III | illa placebit, si vobis non admodum placeat. ~
3 V | Apud inferos.~Ar. Non admodum veri dissimile dicis, adeo
4 VI | animadvertit nutrix iam admodum anus, dum illi pedes lavat. ~
5 VII | bello cadere? ~Th. Non admodum. Bona spes habebat animum
6 X | est aliquis legatus, non admodum verecundae frontis, quem
7 X | ferme pares omnes, ut non admodum referat, quis cui coniungatur. ~
8 X | gravat corpus. ~Vi. Non admodum sane, qui pransi sint in
9 XI | philosophiam? ~Ga. Fuit mihi admodum puero consuetudo domestica
10 XII | certemus nucibus? ~Pa. Nuces admodum pueris relinquamus; nos
11 XIV | Istud tibi quis non credat? Admodum incredulus fuerit, qui hoc
12 XVII | revaluit? nam ante biduum non admodum laeta promittebant medici.
13 XVIII | rivali tuo, vox non erat admodum exilis. Sed obsecro te,
14 XIX | fatalem affectum? ~Ca. Olim admodum puella ducta sum in quoddam
15 XIX | ex illis nitoribus, quos admodum puella vidisti, ex blandis
16 XXI | quando maritus videbatur admodum tristis, nec esset appellandi
17 XXIX | deiiciant in lutum. ~Po. Admodum diluculo venias oportet,
18 XXIX | insolescam: si quid decedat, non admodum crucier. ~Pa. Nae tu Philosophus
19 XXIX | multos illic reperi non admodum sani cerebri, ob solitudinem,
20 XXIX | offendebat? ~Pa. Nihil admodum. Nam hos reperi sat commodos
21 XXXIV | amicissime Lale. Videre mihi admodum felix. ~La. Atqui felicior
22 XXXIV | commentus est: rediit domum admodum exanimatus, ac voce lamentabili,
23 XLIV | militiam, spe lucri non admodum magni, corpus et animum
24 XLIV | rem non horreant. ~Bo. Admodum. ~Be. Iam mihi reputa,
25 XLIV | accidunt fortasse nobis non admodum liquet: de his, quae quotidie
26 XLVIII| nisi caves. ~Ph. Non est admodum metuendus hostis, qui periculum
27 L | videtur omnibus. Nec sponsus admodum illi cedit, ut aiunt, formae
28 LVII | Hi. Beda monachus non admodum gravis auctor, quoties ab
|