Caput
1 V | Pallas isthuc tibi misit in mentem? ~Ar. Non Pallas, sed
2 VII | calamitosius. ~Ha. Quid igitur in mentem venit istis, qui nummo conducti,
3 VIII | mentio. ~Ra. Vah, ut hic mentem habet furcifer! Non prandeo
4 XX | sodalium adiret me, quae mentem videretur mutatura. Interim
5 XXI | quando tibi inciderit in mentem, primum reputa tecum, quam
6 XXI | obtingere. Dende veniat in mentem puellus ille duobus communis.
7 XXI | Et istae tibi fac ut in mentem veniant. Quid enim illis
8 XXIV | quidquam unquam tale veniat in mentem. ~Ad. Imo quod hactenus
9 XXIV | An. Miror, nulli in mentem venisse Paulum Apostolum,
10 XXIV | quisquam nobis venit in mentem. Quid tu interea? Nulli
11 XXIV | Circumspicienti tandem venit in mentem de ima mali parte: eam quoniam
12 XXIV | Christus illi non veniebat in mentem? ~Ad. Ita narrabat sacrificus. ~
13 XXIV | mihi Deus ademerit sanam mentem. ~An. Et ego malim audire
14 XXIX | nunc denique tibi venire in mentem ut rogares, ac non multo
15 XXIX | persequerer. Interim venit in mentem, utrumque alteri posse coniungi. ~
16 XXXIII| Th. Quid isti venit in mentem, ut ista configeret? ~An.
17 XXXIV | Tandem Deus immisit in mentem, ut te adirem, virum non
18 XXXIV | esset, tandem illud venit in mentem Balbino, num quo die praetermisisset
19 XXXIV | praesentaneo periculo venit in mentem sanctissimae Virginis, procidi
20 XXXV | Omnia quae quidem in mentem veniebant, unico duntaxat
21 XLII | Teras. ~Iu. Quam igitur mentem habent isti, qui haec studia
22 XLIII | mihi nunc tandem venit in mentem. ~Sp. Quidnam? ~Ap.
23 XLVIII| imposturae. ~Li. Rursus adverte mentem tuam, ni velis decipi, sicuti
24 LIII | vestrum aliquid quippiam in mentem venerit, cras in medium
25 LVII | glorificat Christum, qui eam mentem inspirarit divitibus. ~Le.
26 LVII | Unde igitur istis in mentem incidit, ut humilitatem
27 LVII | melius, detque illis et mentem et linguam viris Evangelicis
|