Caput
1 II | Num dysenteria? ~Li. Non arbitror. ~Ge. Num febris? ~Li.
2 II | dabatur cibus. E frigore natum arbitror. E putribus ovis morbum
3 IV | quidem abunde relatam gratiam arbitror, si gratum est, quod feci
4 V | et credulos. Imo nec hoc arbitror illos certo scire, quo loco
5 V | quod aiunt. ~Co. Imo hoc arbitror aliquanto consultius, quam
6 VII | bellum. ~Th. Fateor, et arbitror paucos illuc ire sanctiore
7 VII | coena. ~Ha. Sed tum, ut arbitror, etiam arbores tibi visae
8 XI | ab auctore satana natum arbitror. Imo vix existimo, senem
9 XI | esse. Neque vero protinus arbitror esse piaculum, hoc est,
10 XI | accesserit malitiosus. Imo vix arbitror crimen capitale, cui non
11 XVIII| optarim aliud speculum; nec arbitror esse clarius ullum, quam
12 XVIII| provocant intemperantiam? ~Ma. Arbitror eum fortius temperantem,
13 XVIII| coniugia. Verum, utcunque est, arbitror, auspicatius fore nostrum
14 XIX | tuto. ~Eu. Imo, ut ego arbitror, aliquanto tutius, quam
15 XIX | caeremoniis. Ob has res non arbitror esse contemnendum ius parentum.
16 XXI | corrigas. ~Eu. Equidem non arbitror. Sed fac esse. Primum illud
17 XXIX | Lutetiae conviximus? ~Eu. Arbitror haud pauciores quadraginta
18 XXIX | cerebri, ob solitudinem, ut arbitror. Mihi parum erat cerebri;
19 XXXI | male, modo suaviter. ~An. Arbitror illos bene vivere qui vivunt
20 XXXI | sine sapientia? ~An. Non arbitror. ~Ma. At hanc sapientiam
21 XXXIV| poscit praesens remedium. Iam arbitror adfuturos, qui me abiciant
22 XLV | pereunt in iusto bello, nullos arbitror ad te venire. Nam aiunt
23 XLV | sarcinae? Al. Equidem arbitror, si ferant aereos. ~Ch.
24 LVII | colore vestis. ~Le. Neque arbitror, in tota Arcadia esse ullum
25 LXII | terram habet admixtam; qualem arbitror esse marinam, et eam unde
26 LXII | Si de oleo lini loqueris, arbitror oleum esse gravius. ~Cu.
27 LXII | gravior, aqua an vinum? ~Al. Arbitror vinum non cedere aquae. ~
|