Caput

 1 III   |      si quid esset, tamen hoc coelum me dies aliquot a publico
 2   V   |        sed iter est longum in coelum, nec satis, ut audio, tutum,
 3   X   |        Iamdudum et animus, et coelum, et dies invitat ad ludendum. ~
 4 XVII  | ducenda est comparatio. Neque coelum videre licuisset, neque
 5 XVII  |     Atque interea vasto hiatu coelum superne diduxit sese; maiestatem
 6 XVII  |      animae subvectae sunt in coelum, choris angelicis tanta
 7 XXI   |       suboleat ipsi: misceret coelum terrae. ~Eu.   Ne metue.
 8 XXIV  |      Ad.   Quia spatiosum est coelum. Si cui divo commendaro
 9 XXIV  |       ad sese; ac iactatis in coelum brachiis significabant se
10 XXXIII|     diceres cordatos homines. Coelum erat mire serenum, nec ulla
11 XXXIII|        Ibi Polus, intentis in coelum oculis, signavit totam faciem
12 XXXIII|  cognoscendi, ille defixis in coelum oculis, ac digito commonstrans
13 XXXV  |       Phaedrus, et subinde in coelum suspicit. Adoriar. Quid
14 XLV   |        sed recta subvolare in coelum, sicut erat, armatum. ~Ch. 
15 XLV   |  aiunt eos recta subvolare in coelum. ~Ch.  Quo subvolent, nescio:
16 LXII  |     non decidunt in subiectum coelum? ~Al.   Pariter illi mirantur,
17 LXII  |      ob rem tu non decidas in coelum non subiectum, sed imminens.
18 LXII  |      subiectum, sed imminens. Coelum enim est supra omnia, quae
19 LXII  |   deferuntur omnia gravia, ad coelum levia; de motu violento
20 LXII  |      maiore impetu rapitur in coelum. Contra fit in motu violento,
21 LXII  |    mihi paucam etiam dixeris; coelum utrum grave sit, an leve. ~
22 LXII  |     vetus proverbium: Quid si coelum ruat? ~Al.   Quia rudis
23 LXII  |       Homerum secuta credidit coelum esse ferreum. Sed Homerus
24 LXII  |     se fert. ~Cu.  Est igitur coelum coloratum? ~Al.   Non vere,
25 LXII  |     sunt onusti, subvolent in coelum? ~Al.   Profecto non video. ~
26 LXII  |     saltumque, quo ferimur in coelum, non studemus illum abiicere,