Caput
1 I | exemplar. Salve anicula annos nata quindecim. Responsio.
2 III | iam agens undevigesimum. Annos nata decem et octo. ~Ae.
3 VI | spes reditus tui, qui tot annos abfueris, ignaris omnibus
4 VI | dominum agnovit. ~Co. Quot annos ille domo abfuerat? ~Pa.
5 XI | enim, ut, qui puer duodecim annos natus, sedens in templo
6 XIV | quadraginta septem perpetuos annos somnum continuarit. ~
7 XIV | Quid tandem theologum tot annos somniasse reris? Nam theologum
8 XIV | propemodum evenerit, qui pauculos annos abfuissem. ~Ch. Quid uterque
9 XXI | duxerat puellam virginem, annos natam decem et septem, ruri
10 XXI | est et confirmatus. Post annos aliquot puella crebro sibi
11 XXI | nondum opinor egressum annos viginti quatuor: nondum
12 XXII | huius vitae ratione, iam annos natus viginti octo, qua
13 XXIII| magnifice mentiebar, quum tot annos assueverim mentiri, et paulo
14 XXIV | quidam sacrificus senex, annos natus sexaginta; nomen erat
15 XXV | instituto. ~Gu. Atqui ante annos viginti quinque nihil receptius
16 XXIX | repubescere. ~Po. Quot annos supputatis, ex quo Lutetiae
17 XXIX | bona fide, Glycion, quot annos numeras? ~Gl. Plures quam
18 XXIX | animi sententia. ~Po. Quot annos tum eras natus? ~Gl. Viginti
19 XXIX | Cum ea vixi suavissime annos non plures octo. ~Po.
20 XXIX | senescerem taedio, si tot annos degerem in eadem urbe, etiamsi
21 XXIX | historiis, quam si viginti totos annos, ad Ulyssis exemplum, per
22 XXIX | magnatis praedivitis, qui natus annos septuaginta, negabat, se
23 XXIX | nisi quod interim quatuor annos primum egi Patavii. ~Po.
24 XXIX | Quam ob rem? ~Eu. Hos annos ita partitus sum, ut sesquiannum
25 XLII | Aetas. ~Iu. Decem iam annos aetatem trivi in Ciceronem. ~
26 LIII | revocamus. Siquidem ante annos mille trecentos, ni fallor,
|