Caput
1 I | Ohe, salve tu quoque, bone vir. Salve vir ornatissime,
2 I | quoque, bone vir. Salve vir ornatissime, clarissime.
3 I | patrone singularis. Salve vir spectatissime. Salve unicum
4 I | sis, Crito. Bene tibi sit, vir optime. Responsio. Et tibi
5 X | Age, libet experiri, qui vir sies. ~Be. Nihil detrecto;
6 X | experiar. Quid ais, bone vir? Nonne depulsus es? ~Ga.
7 XVII | quidam instituti Franciscani, vir omnibus habitus eximiae
8 XVII | fore, ut revalesceret, vir dignus, qui nunquam senesceret,
9 XVII | usquam non amavit, nisi vir pessimus? ~Br. Hic Franciscanus
10 XVIII | moerore. Et pater, tametsi vir cum primis fortis, periclitabatur. ~
11 XIX | Quorum Ioannes, ut fortasse vir malus non est, ita nihil
12 XXI | Sed interim ille bonus vir, tam in uxorem parcus, strenue
13 XXI | manibus temperare. Est enim vir ingenio mire vafro, qui
14 XXI | confabulatio. ~Eu. Est vir quidam non postremae nobilitatis:
15 XXI | misisset eo supellectilem. Mi vir, inquit, assuetus es vitae
16 XXI | Eu. Sed audi finem. Vir, perspecta tanta probitate,
17 XXI | exemplis. Hic vicinus noster, vir probus et integer, sed paulo
18 XXIII | Et te quoque possim, vir optime, si libeat. ~Ph.
19 XXIX | Eusebi. ~Gl. Bene sit tibi, vir optime. ~Eu. Salvete vos
20 XXXI | moriendum est. ~Ma. Dic mihi, vir egregie, si cras tibi moriendum
21 XXXIII| coepit hominem obtestari, vir doctus ac pius succurreret
22 XXXIII| qui hactenus habitus esset vir prudens, nunc diversam de
23 XXXIV | undiquaque perfectus. Habet hoc vir ille inter multas egregias
24 XXXIV | potero compendio. Scis, vir omnium doctissime, esse
25 LVII | Hi. At Alexander sextus vir nec stultus nec indoctus,
|