Caput
1 I | alvum exonerat. ~ Salve pater, salve matercula, salve
2 I | Opto tibi noctem prosperam, pater. Precor tibi noctem placidam.
3 III | iamdudum maritus est, brevi pater futurus. Minimum ablegavi
4 VI | Co. Oh, ille, ut aiunt, pater est omnium fabularum. Fortassis
5 VI | Utramlibet.~Co. Bono animo es; pater suppeditabit. ~Pa. Nihil
6 VIII | Equidem precor. ~Ra. Credo, Pater noster inversum. Precationem,
7 XI | docuit ipsos doctores, cuique Pater coelitus emissa voce dedit
8 XIV | illi vertat: tibi, quod pater: illi, quod mater futura
9 XIV | Socer uxoris meae pater est mihi. ~
10 XIV | fuit, non praeceptor, non pater tuus. In culpa omnes estis.
11 XVIII| habebat nomen quod tu. ~Ma. Pater quis erat? ~Pa. Vivit
12 XVIII| morbo rogas? moerore. Et pater, tametsi vir cum primis
13 XX | labefactatus est matri animus. Pater nullo pacto quibat perpelli.
14 XXI | fore officii sui. Ignovit pater, pollicitus se quoque fore
15 XXIV | adibam ipsum Patrem, dicens, Pater noster, qui es in coelis.
16 XXIV | mecum cogitans: Nullus est pater tam iratus filio, quin si
17 XXVI | cavendum est, ne me exhaeredet Pater coelestis? Et adversus exhaeredantem
18 XXIX | venturus. ~Gl. Id credidit pater? ~Po. Imo rem olfecit
19 XXIX | artibus. Quid multis? Cum pater non faceret obiurgandi finem,
20 XXIX | tandem? ~Po. Tandem ubi pater serio pararet abdicationem
21 XXIX | Ubi domum redissem statim pater senex urgere coepit, ut
22 XXIX | Pa. Sic est. Itaque pater numeravit sortem satis amplam,
23 XXIX | stultum! ~Pa. Imo stultior pater, qui tantam summam crederet
24 XXIX | suspendio. ~Gl. Adeon' erat pater implacabilis? Nam res sarciri
25 XXIX | solet in rebus desperatis. Pater abdicabat, perierat res,
|