Caput

 1  XI   |      viro Ioanne Coleto. Nostin' hominem? ~Er.    Quid ni? tanquam
 2 XVII  |  sanctimoniae. ~Br.   Agnosceres hominem, et fatereris verum, si
 3 XVII  |       omnem. Sex dies sunt, quod hominem non inviseram, sed tamen
 4 XVII  |  fragrantia. Ubi somnus reliquit hominem, si tamen ille somnus dicendus
 5 XVIII |      quendam, simium verius quam hominem. ~Ma.  Quid ais? ~Pa.    
 6 XXI   |        habere suem maritum, quam hominem? ~Xa.   Equidem malim hominem. ~
 7 XXI   |    hominem? ~Xa.   Equidem malim hominem. ~Eu.   Age, quid si Circes
 8 XXII  | infelicius, iugulare Christianum hominem ob mercedulam, a quo nunquam
 9 XXIII |        scapham scapham. ~Ph.   0 hominem iuris Caesarei rudem! An
10 XXV   |  convivio, lepidis fabulis alunt hominem, ne quid obrepat taedii.
11 XXVI  |       apud nos. ~So.   Vidistin' hominem? ~Lu.   Nunquam; sed optarim
12 XXXI  |         Hoc est, si intelligeres hominem non esse felicem, nisi bonis
13 XXXI  |        ipse essem homo. ~Ma.  An hominem esse censes, qui nec sapiat
14 XXXIII|     verum etiam creditum, coepit hominem obtestari, vir doctus ac
15 XXXIII|         larvam esse diceres, non hominem. Quid multis? minimum aberat
16 XXXIII|          Istud non est liberasse hominem insania, sed mutasse insaniae
17 XXXIV |       concepta suspicione coepit hominem observare. Tandem cum illi
18 XXXIV |  eiusmodi commentis diu lusisset hominem, neque mediocrem pecuniarum
19 XXXIV |           ut quam primum ableget hominem, ni mallet ipsum aliquando
20 XXXIV |      Balbinus? Videlicet curavit hominem coniiciendum in carcerem? ~
21 LVII  |          olero ~~~Le.   Compellabo hominem. Quid agis, Hilari, parum
22 LVII  |         quique citius occiderent hominem, quam nuda cute pecuniam
23 LVII  |       sub asinina specie regebat hominem; hic sub hominis specie
24 LVII  |        in templi septis occidunt hominem, non aequum est ut illic
25 LVII  |          et rursus ex bove fecit hominem, quique asinae Balaami dedit