Caput

 1 III   |        confabulones; superest, ut locum dispicias amoenum. ~Pe.  
 2 III   |     amoenum. ~Pe.   Ego vero tibi locum ostendam, ubi nec nemoris
 3   X   |      victoria curam. Suum quisque locum gnaviter tueatur. Tu mihi
 4  XI   |          non sis. Hic quoque puto locum esse proverbio, Nec omnia,
 5 XIX   |           aliquem e sacris libris locum, qui hoc doceat: quod si
 6 XXI   |     alterum diem captat tempus ac locum, ut solus esset cum filia:
 7 XXII  |        notus esse potest. Quod ad locum attinet, tu quoque loco
 8 XXIV  |        putant votum irritum, nisi locum exprimas. ~An.   Ridiculum:
 9 XXIV  |    requiem aeternam, successit in locum illius, adhortans me ut
10 XXV   |           renuit, intelligis dari locum. Rogantibus ubi sit stabulum,
11 XXV   | commonstrat stabulum, atque etiam locum equo minime commodum. Nam
12 XXVI  |      mentula? ~So.   Secedamus in locum secretiorem. ~Lu.   Age
13 XXXIII|         digito commonstrans coeli locum, Nonne, inquit, videtis
14 XXXIII|            oculos intenderent, ac locum subinde commonstraret, tandem
15 XXXIII|            Sub noctem itum est ad locum, ubi haec agebatur fabula.
16 XXXIII|      atque commodum. Indicavit et locum, sed procul dissitum, ubi
17 XXXIII|          humile loquebatur. Adiit locum, reperit signa, non ausus
18 XXXV  | descripseram illi formam equi, et locum indicaram. Locator primum
19 LIII  |          ordine extremum tenebunt locum. Alter consessus erit plebeiarum.
20 LIII  |      Steriles extremum obtinebunt locum. ~Iu.    Quem locum designas
21 LIII  |    obtinebunt locum. ~Iu.    Quem locum designas sacerdotum ac monachorum
22 LVII  |         cum interdum referatur ad locum, aut conditionem, non ad
23 LVII  |             Hi.   Maxime. En tibi locum apud Paulum ad Coloss. cap.
24 LVII  |          debet his opitulari, qui locum scelere profanarunt: veluti