Caput

 1  XI   |        Ga.   Sed ego proverbium istuc ab auctore satana natum
 2 XVIII |     animat, sed ubi amat. ~Ma.  Istuc explana crassius: non enim
 3 XVIII |        hoc sum infelicior, quod istuc non aeque sentis atque ego. ~
 4 XVIII |        quae amatur, agit. ~Ma.  Istuc nunquam evinces apud Areopagitas
 5 XVIII |   veneficii ream peragam. ~Ma.  Istuc prohibeant superi. An Circen
 6 XVIII |         redama. ~Ma.  Si quidem istuc satis est, redamo. ~Pa.    
 7 XVIII |      vale, mi Pamphile. ~Pa.    Istuc tu cura. ~Ma.  Precor tibi
 8 XVIII |      dare osculum. ~Pa.    Quid istuc? ~Ma.   Ais, tuum animum
 9 XIX   |      possum eloqui. ~Eu.   Quid istuc est rei? odisti me? ~Ca.  
10 XIX   |       referant ingenium. ~Ca.   Istuc quid sit, non satis intelligo. ~
11 XXI   |      esset ebrius? ~Eu.   Mane, istuc ibam Si quando maritus videbatur
12 XXII  |    tranquillitate publica. Quid istuc ad tuam militiam mercenariam?
13 XXIII |        te virum optimum. An non istuc est insigne mendncium, quum
14 XXIV  |            Horrenda narras. Est istuc navigare? Prohibeat Deus,
15 XXIX  | consenui, carus omnibus. ~Eu.   Istuc vero difficillimum est,
16 XXXI  |         bis stultam esse. ~Ma.  Istuc quidem dici solet, sed a
17 XXXI  |     sacris libris? ~An.   Verum istuc nunc rarum est. ~Ma.  Sic
18 XXXIII|       imparties sodali quidquid istuc est boni? ~An.   Imo iamdudum
19 XXXIII|   phasma Menandri. ~An.   Magis istuc dices, si totam audieris.
20 XLII  |           Et Graece nosti? Quid istuc novi? ~Ec.   Novi. ~Iu.   
21 XLVIII|          Nihil minus sensi quam istuc. ~Li.   Primum tibi respondi
22 LVII  |       in hoc proscenium? ~Hi.   Istuc magis etiam diceres, si
23 LVII  |           Non equidem inficior, istuc interdum accidere: sed videas
24 LXII  |    frigidum et calidum. Quin tu istuc problema baiulis proponis