Caput

 1   I   |         sarcinae, praeter salutes, facile perferam. Atqui ne gratis
 2  II   |            aegrotat crumena.  Ge.  Facile isti morbo medebitur mater.
 3  II   |         fama aegre potest, pecunia facile alicunde sarcietur. Qui
 4  II   | loquacioribus. ~Cl.   In tali ludo facile discimus loqui. Sonasne
 5 III   |            de te sermo erat. ~Mo.  Facile crediderim nam mihi huc
 6  XI   |       praecipua confessio: nec est facile, confiteri Christo. Non
 7  XI   |            sed auxiliante Christo, facile est. Primum est, ut adsit
 8  XI   |           offenderent. ~Er.    Non facile labitur, qui sic pedetentim
 9 XIII  |           officit memoriae. ~Sy.   Facile deponerem pavorem, si non
10 XIV   |             Credo, formula.~ Pe.   Facile credo. Haud difficile creditu
11 XIV   |        tibi fidem. Istius rei mihi facile fidem facis. Credo tibi
12 XXI   | committuntur, si statim concutias, facile distrahuntur: ceterum ubi
13 XXIII |            capto eos, a quibus non facile deprehendar. ~Ph.   Quos? ~
14 XXIV  |          sic alligaveramus, ut non facile posset decidere: dedimus
15 XXIX  |         nondum adeo insaniebam, ut facile me praeberem capistro, quod
16 XXXIII|        actor huius fabulae. ~Th.   Facile crediderim. Nam ille vel
17 XXXIV |         Doctrina tibi praestat, ut facile possis dare quod peto: pietas
18 XXXIV |           in quamvis magno peccato facile condonant supplici. Itaque
19 XXXIV |  destinasse silentium, et erat qui facile commoveretur: Non est, inquit,
20 XXXIV |      nebulonem a puero noverat. Is facile divinans illum idem agere
21 XXXV  |          incideret iter denuo, non facile foret nancisci similem,
22 XLIII |      narras, non convivium; in quo facile possit talis exoriri lusus,
23 XLV   |     vocatur, natura propensus. His facile imponitur, nec difficile
24 LIII  |    statuamus. Atque haec inter nos facile poterunt transigi, quoniam