Caput

 1  II  |      superi. Avertat Deus. Bona verba. Hic cupiam, te vanum esse.
 2 III  |        quam exierat. ~Le.  Bona verba. ~Ae.  Medius iam coepit
 3  IX  | articulate consuescito proferre verba tua. Si quem praeteribis
 4   X  |         bonae fidei. Si dederis verba, posthac necquicquam mecum
 5  XI  |     popina quapiam? ~Ga.   Bona verba. ~Er.    E sphaeristerio? ~
 6  XI  |      sicut estis azymi. Ad haec verba sic mecum loquor Christo:
 7 XVIII|       etiam amantem. ~Ma.  Bona verba. Ubinam strages ista mortalium,
 8 XVIII|     noxios oculos?  Pa.    Bona verba. Imo magis afflecte. ~Ma.  
 9 XVIII|      Sed interim pronuntia tria verba. ~Ma.  Nihil facilius; sed
10 XVIII|        Ma.  Nihil facilius; sed verba simulatque semel evolarint,
11 XIX  |       velum habent. ~Ca.   Bona verba. ~Eu.   Imo bona verba sunt,
12 XIX  |     Bona verba. ~Eu.   Imo bona verba sunt, quae vera sunt: nisi
13 XIX  |           Eu.   Atque ideo haec verba facio, ne quando intelligas,
14 XIX  |     inter puerum et puellam per verba de praesenti (sic enim illi
15 XXI  |      scortis, alea. ~Eu.   Bona verba. ~Xa.   Atqui sic res habet.
16 XXI  |    nobis ademerunt. ~Eu.   Bona verba: sic visum est Christo. ~
17 XXI  |         docueris quaedam humana verba sonare. ~Xa.   Plurimum
18 XXII |     vitam Iudaicam. ~Ca.   Bona verba: Christianam, si non assequimur,
19 XXIX |     uxor? ~Po.   Intercesserant verba futuri temporis sed accesserat
20 XXXIV|   mirifice passus est sibi dari verba. ~Ph.   Quo pacto? ~La.  
21 XLIV |        non simili modo quotidie verba dant latomi, fabri aurifices
22 LIII |        sit evasura: vereor enim verba sinistri ominis eloqui.
23 LVII |         Expecto venatum. ~Hi.   Verba quae Lucas afflatu Spiritus