Caput
1 IV | Ia. Equidem et gratiam habeo, et habiturus sum, quoad
2 IV | cordi fuerit, amo te, et habeo gratiam. Isthoc officio
3 V | Nec pudet, quia tam multos habeo stultitiae meae sodales:
4 VIII| condidisti. ~Sy. Nec follem habeo. ~Ra. Ut responsat nebulo!
5 VIII| Sy. Quam imperiosum habeo dominum! vix huius iussis
6 X | Quid arrodis unguem? ~Ga. Habeo. ~Er. Recita clare. ~
7 X | distichon habes? ~Er. Habeo: sed quale abs te allatum
8 XI | Virginem matrem, tum eos quos habeo mihi peculiares. ~Er.
9 XI | hoc psalmos certos? ~Ga. Habeo; sed, quos non ita mihi
10 XIII| dirimit. ~Io. At ego vix habeo fidem horologiis: mentiuntur
11 XIV | aliquoties ad me scripseris. Habeo gratiam, quod ad me crebrius
12 XIV | dare non dedignatus es. Habeo gratiam, quod crebris literis
13 XIV | tanto oneri. ~Ch. Nihil habeo praeter ea, quae iactantur
14 XIV | tibi non credat. Profecto habeo tibi fidem. Istius rei mihi
15 XIV | frui tantisper amico. Nihil habeo quod agam, et non sum piger,
16 XIX | non dices, qui te cariorem habeo sorore propria? Mea Catharina,
17 XXI | tibi male velint? ~Xa. Habeo novercam germanam; praeterea
18 XXII| solitudinis taedium. Heic habeo sodales omnium rerum plus
19 XXVI| meos: pro paucis enim nunc habeo plurimos, quorum tu es unus,
20 XXIX| terras mariaque volitarem. Habeo praediolum, quod abest ab
21 XXXI| me libri. ~An. Ego domi habeo sexaginta duos monachos,
22 LXII| accidat animalibus; sed habeo famulam, quae lassa est
23 LXII| liquidissima. ~Al. Non habeo quod respondeam, nisi peculiarem
|