Caput
1 V | sibi etiam persuadeant, se vera loqui. ~Ar. Mira voluptas!
2 VI | loquor. Simpliciter loquor. Vera loquor. ~Pa. Ita tibi
3 XI | salutem: utque is, qui est vera lux occasum nesciens, sol
4 XVII | ordinis et urbis? ~Po. Vera praedicas. Ille demum verus
5 XIX | felicitatem. ~Ca. Utinam vera praedicares! ~Eu. Primum
6 XIX | Imo bona verba sunt, quae vera sunt: nisi fortasse elogium,
7 XIX | te dedas factitio, et pro vera matre, tibi adsciscas alienam:
8 XXI | inter nos inita. ~Xa. Vera narras, nec ulla sodalium
9 XXI | expletus est a nuptiis. ~Xa. Vera praedicas. ~Eu. Dicam
10 XXIII | est homini data lingua, ut vera praedicet. ~Ps. Imo ut
11 XXIII | conducibilia. At non semper expedit vera dicere. ~Ph. Ita nonnunquam
12 XXVI | malitiae vicinus?~Lu. Vera sunt, mi Sophroni, propemodum,
13 XXXIII| sibi tamen persuadebat esse vera. Adeo favebat negotio, quod
14 XXXIII| multis? minimum aberat a vera dementia, ni celeri remedio
15 XXXV | cum illi persuasissem esse vera, tacitus secum cogitabat,
16 XLIII | venit in fabulis.~Sp. Vera praedicas. Sed huic incommodo
17 XLIV | spoliari. ~Bo. Assentior vera loquenti. ~Be. Idem usu
18 XLV | suffecerit huic operi, si vera sunt quae narravit Ossa.
19 L | sint steriles nuptiae, si vera praedicas. ~Le. Imo iniecimus
20 L | praecipites dedimus. ~An. Vera praedicas; infelicium nulli
21 LVII | Dominus. ~Le. Haec si vera sunt ac pietatis plena,
22 LVII | esse isti sodalitio. ~Hi. Vera praedicas, sed coeperunt
|