Caput

 1 III   |          Quod si pertendet, ut coepit, non pugnabo cum illius
 2 III   |        verba. ~Ae.  Medius iam coepit initiari sacris. ~Le.  Precor,
 3 XVIII |       multo post illa deperire coepit in quendam, simium verius
 4 XIX   |        consuevi. Ex eo tempore coepit animus ardere eius vitae
 5 XXI   |        ad suos mores fingeret: coepit eam instituere literis ac
 6 XXI   |     mulierculae filiam: in eam coepit deperire, homo iam provectioris
 7 XXI   |      Xa.   Forte solam nactus, coepit alludere, titillans axillas,
 8 XXI   |      paucis post diebus uterus coepit intumescere. ~Eu.   I nunc,
 9 XXIV  |      quam terram videret: huic coepit adsistere sphaera quaedam
10 XXIV  | dilapsus evanuit. Sub meridiem coepit magis ac magis incrudescere
11 XXIV  |    soricibus, eamque complexus coepit natare. ~An.   Scapha pervenit
12 XXIV  |        An.   Cur ille tam sero coepit esse natator? ~Ad.   Imo
13 XXIX  |      statim pater senex urgere coepit, ut aliquod vitae genus
14 XXIX  |       Pa.   Iam mihi vacillare coepit animus, utrum ad negotiationem
15 XXXIII|    esse, verum etiam creditum, coepit hominem obtestari, vir doctus
16 XXXIII|        illis Francisci cuculla coepit esse formidabilis. Haec
17 XXXIII|   Iamque ex communi nomine res coepit illi magis esse cordi, ut
18 XXXIII|   exorcista submonitus a Polo, coepit animam de curiosis artibus
19 XXXIII|        actus. In quarto Faunus coepit ubique serio praedicare
20 XXXIV |       Dimidium facti, qui bene coepit, habet? Magnum est bene
21 XXXIV |    praeparare materiam. Tandem coepit adornari fornax. Heic rursus
22 XXXIV |    Maritus concepta suspicione coepit hominem observare. Tandem