Caput

 1 III   |          ero. ~Pe.   Sed tu mihi videre cochleae vitam agere. ~Io.   
 2 VII   |         clamor virorum, ut neque videre potuerim, quid gereretur,
 3 VIII  |          tu tamen expergisceris: videre mihi vel cum gliribus certare
 4  IX   | PAEDAGOGUS,  PUER.~Pae.  Tu mihi videre non in aula natus, sed in
 5 XVII  |         comparatio. Neque coelum videre licuisset, neque campum,
 6 XVIII |       malles, delapsis floribus, videre arbores maturis pomis gravidas? ~
 7 XXI   |          mihi carissima Eulalia. Videre mihi solito formosior. ~
 8 XXIV  |        nauta renuntiat nobis, se videre procul turrim sacram, adhortans,
 9 XXV   |            Mihi nunquam contigit videre germanicam: quare te quaeso,
10 XXV   |      cubitum. ~Gu.   Videor mihi videre civitatem Platonicam. ~Be.  
11 XXVI  |          est, meum corculum? Nam videre solito torvior. ~So.   Cupio
12 XXIX  |   posteaquam ex tanto intervallo videre contigit mihi carissimos
13 XXIX  |    geographica, neque paulo plus videre in historiis, quam si viginti
14 XXXI  |        sibi sapiunt sues. ~An.   Videre mihi sophistria quaepiam,
15 XXXIII|         retorta? Cum negarent se videre, atque ille iussisset, oculos
16 XXXIII|  oculatus, affirmavit, se quoque videre. Hunc imitatus est unus
17 XXXIII|          alter: pudebat enim non videre quod tam esset perspicuum.
18 XXXIV |         multum, amicissime Lale. Videre mihi admodum felix. ~La.  
19 XLV   |       esse. ~Al.   At ego memini videre me, cum esset ingens turba,
20 LIII  |       quidvis usurpet quaelibet. Videre est plus quam plebeias ac
21 LVII  |         nulla cura est, imo quae videre nolimus. At quisquis ad