Caput

 1  II   |          solitus sum.. Valeo, ut solent, quibus, cum medicis res
 2 III   |       res habent tuae? ~Dr.   Ut solent iis, quibus superi sunt
 3   V   |           domi maneat; ut nautae solent, eiecti naufragio, monere
 4 VIII  |           Qui frugi sunt famuli, solent exortum solis antevertere,
 5 XIV   |         isto quidem pacto redire solent in orbem convivia. Sic nascitur
 6 XXI   |  irritaretur, quemadmodum facere solent ii, qui elephantos ac leones
 7 XXI   |   quemadmodum nonnullae mulieres solent; sed sumebam et ipsa vultum
 8 XXI   |       via vociferer, quemadmodum solent aliae mulieres? Hoc dicto
 9 XXII  |        et hinc prominentem, quam solent in felibus pili longiores.
10 XXII  |     moliuntur, secessum quaerere solent. Cur autem voces hanc solitudinem?
11 XXIV  |      sese sub undis, quemadmodum solent mergi et anates: rursus
12 XXV   | convivium temperant, quemadmodum solent actores fabularum, qui scenis
13 XXVI  |           Fui. ~Lu.   Atqui inde solent redire deteriores. Quo pacto
14 XXXIII|     linteo, quemadmodum apud nos solent funera: habet prunam vivam
15 XXXIV |          tandem respondit, Sicut solent res praeclarae, quae semper
16 XXXIV |    libebat desistere. ~Ph.   Sic solent aleatores, quasi non multo
17 XLII  |         At non paucos video, qui solent illinc sibi praeclaram felicitatem
18 XLIV  |         superque. Sed tamen isti solent fucare colore quod faciunt. ~
19 LIII  |     aliquod nomen excogitent, ut solent in nos libenter esse dicaces.
20 LVII  |       sua volunt elevare, dicere solent, Quaeso ut humilitatem nostram
21 LXII  |     centrum demisso, quemadmodum solent Cosmographi, terrae totius