Caput
1 I | precatus. Precor, ut hic dies tibi candidus illuxerit.
2 II | malum hoc corripuit? ~Li. Dies plus minus viginti. Ferme
3 III | esset, tamen hoc coelum me dies aliquot a publico cohibuisset. ~
4 III | chartis. Studes noctes ac dies. Nunquam non studes. Assiduus
5 X | et animus, et coelum, et dies invitat ad ludendum. ~Hi.
6 XI | reputo, quibus studiis is dies peractus sit. Si quid est
7 XI | abundant otio, quive totos dies occupantur profanis negotiis.
8 XI | sincerus, largire, ut in dies et ipse magis ac magis expurgem
9 XVII| quam audias rem omnem. Sex dies sunt, quod hominem non inviseram,
10 XIX | annis perseverat, et in dies fit acrior. ~Eu. Imo mihi
11 XX | fabulas simplici populo. Quot dies egisti in illo sancto virginum
12 XX | fuit. Post sex ab ingressu dies, accerso matrem, obtestans,
13 XXI | nostra saevitia peiorem in dies. Quid si proferam maritos,
14 XXI | sororem esse simulans. Post dies aliquot redit eo furtim
15 XXV | madefactas iure carnium, aut, si dies est pisculentus, iure leguminum.
16 XXIX| Nihilo magis quam macerat dies nativitatis. Scio, moriendum:
17 XXIX| adimat mihi aliquot vitae dies, certe nihil possit adiicere.
18 XXIX| Nunquam vixi caelebs ultra dies decem, semperque nova nupta
19 XXXV| rogo ut in stabulo suo alat dies aliquot, donec repetiero.
20 XXXV| inquit, mandabas, ut aliquot dies alerem equum tuum. Verum,
|