Caput
1 VI | nusquam magis latent boni viri; adeo, ut saepe clarissima
2 X | poenitet. ~Hi. Agedum, simus viri. Amat victoria curam. Suum
3 XVII | superest, nisi ut sanctissimi viri nomen adscribamus calendario
4 XVII | Quid igitur! Putas tu huius viri mortem deplorandam? Diu
5 XVIII| extabescebant, ex congressu viri sic enituisse, ut tum demum
6 XIX | non est, ita nihil habet viri, praeter barbam; eruditionis
7 XIX | tintinnabulis. ~Ca. Mihi videntur viri boni. ~Eu. Melius istos
8 XXI | Sed idem Paulus docet, ut viri diligant uxores suas, sicut
9 XXI | loqui: fere nostra culpa viri mali sunt. Sed ut ad rem
10 XXIV | adversus impetum undarum: viri robusti, et fluctibus adsueti,
11 XXV | pestilentia. ~Be. Sunt viri fortes, ista rident ac negligunt. ~
12 XXVI | Num et huc pervenit illius viri nomen? ~Lu. Nullum celebrius
13 XLIV | mallent nomen eruditi piique viri, quam esse docti bonique! ~
14 L | deorum coetum. Totne aderant viri principes, tot matronae
15 LIII | nostris decesserit, quod, cum viri quotidianis conventibus
16 LIII | Reipublicae disciplina, et viri nos pene pro delectamentis
17 LIII | negotiis tractaretur: quem viri vel iocandi, vel discernendi
18 LIII | hoc negotium, ne rursus viri Senatulum appellent; aut
19 LIII | tribus partibus superet viri nobilitatem? Deinde par
|