Caput

 1   I  |   cognomento salutant, adolescentes vicissim illos patres aut dominos.   ~
 2   I  |         felicior. Responsio. At ego vicissim tibi multa saecula felicissima
 3   I  |             Valebis tu quoque. Tibi vicissim precor prosperam valetudinem.   ~
 4   I  |     attulisti, hos omnes mei gratia vicissim salutabis accurate. In amicis
 5   I  |         exspectatus. Responsio. Ego vicissim laetor, quod incolumis vos
 6 XIII |            Io.   Reddamus inter nos vicissim, altero recitante, altero
 7 XIV  |           ut tu postridie eius diei vicissim apud me coenes. Faciam eo
 8 XVIII|          possum. ~Ma.  Sed cur illi vicissim non adimis suam animam,
 9 XVIII| permutationem, sic ut illius animus vicissim demigret in pectus meum,
10 XVIII|               At licetne mihi tecum vicissim sophistam agere? ~Pa.    
11 XVIII|             non sit aptum. Quam mei vicissim tuo congruant, nescio. Hae
12 XVIII|               Ma.  Responde tu mihi vicissim, utrum spectaculum amoenius,
13  XX  |           vicisse suos affectus, ut vicissim nunc vincerem animum meum,
14 XXI  |             metuebas tu? ~Xa.   Imo vicissim ego corripiebam tripodem:
15 XXII |      consilii; nunc, quaeso ut mihi vicissim tui consilii rationem reddas,
16 XXVI |             unam. ~So.   Et quas tu vicissim odisti?~Lu.   Ut merentur. ~
17 XXIX |           Dicam artes meas, modo tu vicissim narres nobis artes tuas,
18 LIII |            hoc quoque evincemus, ut vicissim geramus officia publica;
19 LXII |         partibus. ~Al.   Proinde me vicissim doce, quando scis quod me