Caput

 1 XXXIII|             rumoris? ~An.   Quis nisi Polus? Hoc prooemium praestruxerat
 2 XXXIII|             nubecula suffuscatum. Ibi Polus, intentis in coelum oculis,
 3 XXXIII|          sermo de rumore spectri. Cum Polus sentiret, Fauno rumorem
 4 XXXIII|         deinde? ~An.   Coena peracta, Polus ex more abit venatum, aut
 5 XXXIII|               miserandos gemitus: hos Polus artifex mire effingebat,
 6 XXXIII|               cupiens, quid audisset. Polus alia via compendiaria iam
 7 XXXIII|                 Th.   Poterat interim Polus tenere risum? ~An.   Illene?
 8 XXXIII|               sacerdotem alterum. Ibi Polus metuens, ne, si nasutior
 9 XXXIII|          parocho circulum ingreditur. Polus, qui praecesserat, e vepreto
10 XXXIII|        auspicatur exorcismum. Interim Polus clam per tenebras subducit
11 XXXIII|                Quantum operae sumpsit Polus ille, ut falleret! ~An.  
12 XXXIII|            reditum est in colloquium, Polus velut ignarus omnium, rogat,
13 XXXIII| obtestationibus provocasset spectrum, Polus rursum cum collega suo procul
14 XXXIII|            subito prosiliit e vepreto Polus ornatu cacodaemonis, fictoque
15 XXXIII|              Faunus evocasset animam, Polus, qui daemonem agebat, prorsus
16 XXXIII|         puella; mei iuris est. Id cum Polus ioco diceret, tamen forte
17 XXXIII|        immussavit in aurem parocho Id Polus sentiens, recepit sese,
18 XXXIII|             fas non esset ~~~Th.   Sane polus religiosum ac verecundum
19 XXXIII|                An.   Eum tibi reddam. Polus et huius gener huiusmodi