Caput

 1  II  |   Quantum temporis est, quod te malum hoc corripuit? ~Li.   Dies
 2  II  |      quam Euripus. ~Ge.  Papae! malum abominandum. Unde contraxisti
 3  II  |         alicunde sarcietur. Qui malum hoc accidit? ~Cy.   Nescio,
 4  XI  | toleremus, non ulciscentes, nec malum malo referentes. ~Er.   
 5 XVII |    quidem, sed, ut ille aiebat, malum. ~Po.  Atqui isthuc ipsum
 6 XVIII|         superi. Nolim enim illi malum ominari, cui bene volo. ~
 7 XIX  |       se neque bonum est, neque malum. Iam illud mihi considera,
 8  XX  |     pocula. Minitabantur homini malum exitium, si Christo suam
 9 XXI  |        satius, ut heic deplorem malum meum, quam si in via vociferer,
10 XXII |      debebat vitari. Nunc istud malum adfricabis iis, qui tibi
11 XXIV |        praesagit aliquod magnum malum.  Ad.   Amici, inquit, desii
12 XXIV |    iubet incidi funes omnes; ac malum usque ad thecam, cui inseritur,
13 XXIV |    factu optimum, ego tibi cedo malum totum, et vado me credo;
14 XXIX |      aut rusticatione, propello malum. ~Eu.   Nihilne tibi cum
15 XXXV |    dixisses eius generis minime malum; et intercedebat mihi cum
16   L  |   narras. ~Le.   Ecce mox aliud malum. ~An.   Cur puellam nubilem
17 LIII |        probamus aut improbamus, malum dicemus Christum, quod in
18 LIII |      decorare; nunc geminum est malum, et res familiaris extenuatur,
19 LVII | invenias, quod illis impreceris malum gravius, quam ipsi accersunt