Caput

 1   I   |           aliud imponis sarcinae, praeter salutes, facile perferam.
 2  XI   |   cessatum fuerit, corrigo: illud praeter decorum, hoc dictum petulantius,
 3 XIV   |         oneri. ~Ch.   Nihil habeo praeter ea, quae iactantur in tonstrinis,
 4 XVII  |            inquit, nihil habebat, praeter unam candidissimam: Damascenam
 5 XVIII |          illic nihil unquam gigni praeter flores: an malles, delapsis
 6 XIX   |           illi quidquam iam sapit praeter vinum. Habet duos sodales
 7 XIX   |        est, ita nihil habet viri, praeter barbam; eruditionis ne pilum
 8 XXIII | mentiantur aut furentur; vel quia praeter naturam, vel quia non satis
 9 XXV   |       multis? Nihil illic vidimus praeter puellas ac mulieres, nisi
10 XXIX  |          uxorem? ~Po.   Non, nisi praeter hanc octavam. ~Eu.   Octavam?
11 XXXIII|           Hoc sane regularis ille praeter regulam. ~An.   Homines
12 XXXIII|      occupavit animum hominis, ut praeter spectra et malos genios
13 XXXIV |      sacrificum esse in cubiculo, praeter exspectationem rediit domum,
14 XXXV  |          tuum. Verum, inquam, sed praeter exspectationem obiectum
15 XLV   |    innumera, ad me nihil adferunt praeter obolum. Itaque quod iam
16 XLV   |          millia offendes in ripa, praeter illas, quae natant in palude.
17 LVII  |     Fortassis erat doctus. ~Hi.   Praeter effrontem improbitatem,
18 LVII  |          de se sentit, nihil sibi praeter meritum arrogans. At tapeinofrosÚnhj