Caput

 1 III   |      non omnibus sum domi. Tibi posthac semper ero. ~Pe.   Sed tu
 2   V   |         Quid tandem?~Co.   Quia posthac vivam suavius.~Ar.   An
 3  VI   | peregrinatio, quod dulcior erit posthac domus. ~Co.   Nescio: nam
 4 VII   |        Th.   Vix, ita me Mavors posthac male amet: suspicor aut
 5   X   |        fidei. Si dederis verba, posthac necquicquam mecum egeris.
 6   X   |       accidat, non est, quod me posthac utamini legato. ~Hi.   
 7 XVII  |   revaluit, inquit, sed ita, ut posthac non sit illi formidanda
 8 XVIII |          Ma.  An igitur vis, ut posthac abs te deflectam noxios
 9  XX   |    pecuniam, te nobis incolumi: posthac ausculta melioribus consilis. ~
10 XXI   |       neque te, neque me ipsam: posthac videbis me aliam factam,
11 XXI   |       ac mandasse, ut honestius posthac acciperetur. Illico tetigit
12 XXI   |        pollicitus est uxori, se posthac nunquam in illam coniecturum
13 XXIV  |       sit. Non repetes, opinor, posthac Neptunum. ~Ad.   Non, nisi
14 XXXIII|       feruntur de spectris; sed posthac multo minus tribuam: suspicor
15 XXXIV |         pecunia danti fidem, se posthac rem sacram pure tractaturum. ~
16 XLIII |         tuo consilio; habebo te posthac numinis loco. ~Ap.   Sit