Caput

 1   I  |      fuerit, si senem patrem, aut virum eximium salutes, quam aetatis
 2  IX  | sacerdotem, doctorem, aut alioqui virum gravem, memento aperire
 3  XI  |       nimium. Proinde deligo mihi virum non indoctum, gravem, spectatae
 4 XIV  |          parentem. Laudo te, quod virum te praestiteris. Gaudeo,
 5 XIV  |          praestiteris. Gaudeo, te virum praestitisse. Gallum te
 6 XIV  |  declarasti, at non Cybeles. Abi, virum te iudico. ~Ch.   Ludis;
 7 XIX  |           fieri meliorem: si quem virum insigni probitate praeditum,
 8 XXI  |        seria fas est uxori monere virum, si quid est alicuius momenti:
 9 XXIII|         Ps.   Primum appellavi te virum optimum. An non istuc est
10 XXXIV|           erit mihi facilius apud virum, cui totum hoc negotium
11 XXXIV|           enim te fugit, Balbine, virum undiquaque doctissimum?)
12 XXXIV|          in mentem, ut te adirem, virum non minus pium quam doctum.
13 XXXIV|        Noverat ille Balbinum esse virum pium, in nonnullis pene
14 XXXV |         praebuisset se mihi bonum virum, nunc praestaret. Ille pollicetur,