Caput

 1 LVII|     canit, Quia respexit Dominus humilitatem ancillae suae, vertisse,
 2 LVII|        Erasmus: Quia respexit ad humilitatem ancillae suae. Tantum addit
 3 LVII|   loquutus est: Quia respexit ad humilitatem ancillae suae. Avertis oculos
 4 LVII|         dicere solent, Quaeso ut humilitatem nostram tua humanitate subleves.
 5 LVII|   modestia, Christiani maluerunt humilitatem dicere quam modestiam: hoc
 6 LVII|          Latine nesciunt, putant humilitatem nihil aliud declarare, quam
 7 LVII| ™gkombësasqe pro quo nos legimus humilitatem insinuate. Rursum ad Phil.
 8 LVII|          Quod si contendas, heic humilitatem accipi pro modestia, consequens
 9 LVII|  tapeinèsewj. Item Psal. 9. Vide humilitatem de inimicis meis, tape…nwsin.
10 LVII|         Genes. 29? Vidit Dominus humilitatem meam, tape…nwsin. Lia non
11 LVII|        minus esset cordi marito, humilitatem appellat. Eundem ad modum
12 LVII|          Deuter. 26. Et respexit humilitatem et laborem atque angustiam.
13 LVII|      istis in mentem incidit, ut humilitatem in cantico interpretentur
14 LVII|       agnoscens suae conditionis humilitatem, mysterii magnitudinem adscribit