Caput

 1   I   |      Quod te salvum repererim, vehementer gaudeo. Non viderer mihi
 2 III   | deambulatio? ~Io.    Me quidem vehementer oblectavit.   ~
 3 III   |      Interventus tuus est mihi vehementer gratus. ~Mo.  Fortassis
 4   X   |    Laxamento opus est iis, qui vehementer laborant: vobis, qui segniter
 5 XVIII |      in coelis, ubi habet quod vehementer amat, et abest a corpore. ~
 6 XXIX  |        unquam uxoris morte, ac vehementer optassem, illam una mecum
 7 XXIX  |        induxi animum, ut nihil vehementer vel oderim, vel expetam.
 8 XXXIII|      serio agi. Tandem Faunus, vehementer obtestante Polo, suscepit
 9 XXXIV |    prospere geri. Id consilium vehementer placuit balbino homini pio,
10 XXXIV |        aut vellet, addebat, se vehementer mirari, quid esset in causa.
11 LXII  |       est quod in panno linove vehementer sicco si ponas aquam aut
12 LXII  |        in aëre crassiore, quam vehementer subtili. ~Cu.  Cur non subsidunt
13 LXII  |      opinor. ~Cu.  Heic abs te vehementer dissentio. ~Al.   An scis