Caput

 1 XVIII|       quemadmodum felicius est vinum, quod bibitur antequam acescat.
 2 XVIII|   Quemadmodum paulatim bibendo vinum parcius, discimus esse abstemii.
 3 XIX  |     quidquam iam sapit praeter vinum. Habet duos sodales se dignos,
 4 XIX  |     hac lege, ut secum adferat vinum, quod decem strenuis potoribus
 5 XXV  |     ingenium. Tandem apponitur vinum, Deus bone, quam non famosum!
 6 XXV  |        nobis sit. Mox adfertur vinum aliquod generosius. Amant
 7 LXII |       sicco si ponas aquam aut vinum, in globum se contrahit;
 8 LXII |      Utra res gravior, aqua an vinum? ~Al.   Arbitror vinum non
 9 LXII |      an vinum? ~Al.   Arbitror vinum non cedere aquae. ~Cu. 
10 LXII |    ergo qui ab oenopolis emunt vinum, aquam pro vino reperiunt
11 LXII |      in imo dolio? ~Al.   Quia vinum habet pingue quiddam, quod
12 LXII | Argumentum in promptu est: quo vinum est generosius, hoc et difficilius