Caput

 1 III |         Sy.   Quid? confabulare solus? ~Ge.  Ut vides. ~Sy.  
 2  VI |       Nec ab uxore est agnitus. Solus canis iam vetulus, mota
 3   X | Invitant quidem haec omnia, sed solus praeceptor non invitat. ~
 4  XI |        Sed tu, Domine Iesu, qui solus es ab omni malitia purus
 5  XI |        illi confiteor, qui vere solus remittit peccata cui est
 6  XI |        nunc sunt hominum mores, solus vivat oportet, qui velit
 7 XIV |          qui deambulandi gratia solus urbem egressus, quum, subita
 8 XVII|        Reuchlinus, an vestitus? solus, an comitatus? Vestium,
 9 XXI |      captat tempus ac locum, ut solus esset cum filia: ibi vultu
10 XXII|       tamen, quum maxime videor solus, desunt mihi confabulones,
11 XXIV|         mali parte: eam quoniam solus eximere non poteram, adscisco
12 XLIV|      furis nomen. ~Bo.   Animum solus Deus novit: proinde apud