118-alid | alien-balbu | balis-coenu | coepe-conti | conto-desce | desci-eiula | elaba-fatua | fatue-gulie | gunai-infre | infus-legat | legeb-misce | miser-obiec | obiic-perco | percu-prael | praem-quoda | quodc-salom | salsa-spect | spelu-thras | thuri-victa | victi-¹goum
bold = Main text
Caput grey = Comment text
501 XXI | si saevitia sua prorsus alienasset maritum, ac totam aetatem
502 LVII | gravis auctor, quoties ab alienis recedit vestigis, ex occasione
503 LVII | reprobat: respicere, quos aliquandiu veluti neglectos dignatur
504 VII | visa est annuere capite aliquantulum. ~Ha. Quando isthuc tibi
505 XIV | literarum accepisti? Num aliquas e patria recepisti literas?
506 XII | aut cochleas, quia carent alis. ~La. Equidem malo insidiari
507 LVII | cuiusmodi portenta gignit alitque terra! Usque adeo nihil
508 V | et opera mea quotidiana alitur. ~Co. Oportuit fuisse
509 | aliunde
510 X | Habeo: sed quale abs te allatum est, tale tibi referetur. ~ ~
511 II | bellorum minae sunt. Quid mali allaturi sint hostibus, nescio. Certe
512 III | incantatores, qui instigent et allectent. ~Le. Novi ego istos plagiarios.
513 XXV | Iam enim omitto ructus alliatos, et ventris flatum, halitus
514 V | commentitium et excogitatum ad alliciendos simplices et credulos. Imo
515 XXIV | repandae tabulae et sic alligaveramus, ut non facile posset decidere:
516 XXV | aut ocreas, alius eructat allium. Quid multis? Ibi linguarum
517 XI | Sed ineptum videtur, alloqui, quem non vides. ~Ga.
518 XIX | vidisti, ex blandis virginum alloquiis, ex affectu erga veteres
519 IX | decent ingenui mores. Quoties alloquitur te quispiam, cui debes honorem,
520 XXI | Forte solam nactus, coepit alludere, titillans axillas, ac latera,
521 LXII | aiebat, arboris, quae fert aloën: adeo solidus erat, ut lapis
522 III | Quaenam est sponsa? ~Mo. Aloisia, Chremetis filia. ~Dr.
523 XVIII | pleramque cranii cutem nudaverat alopecia; oculis refugis, naribus
524 XXIV | tempestas. Vidistine unquam Alpes? ~An. Vidi. ~Ad. Illi
525 LXII | exspecto; praesertim ab Alphio. ~Al. Grave est quod suapte
526 LXII | LXII.~ ~PROBLEMA~~~~~~~~~~~~CURIO, ALPHIUS. ~Cu. Lubens ex te rerum
527 XXVI | flexis genibus ad summum altarem dicerem psalmum, Miserere
528 III | nunquam non facis. Sed amant alterna CamoenaeTu perpetuo studes. ~
529 XIV | Privigna filia alterutrius. Rivalis
530 XLIV | quod diceris: sed si esset alterutro spoliandus, utrum males
531 XIV | solatii literae. At ego alterutrum malim, quam neutrum. ~
532 LXII | altum missa, et saxum ex alto decidens. ~Cu. Atqui ego
533 LXII | centrum quam lapis vi in altus proiectus redit in terram. ~
534 XXIX | benevolentiam civium meorum alui. ~Pa. Non sensisti gravem
535 XIV | eius regionis, quae mos aluit atque edidit. Et, Nescio
536 XXV | convivio, lepidis fabulis alunt hominem, ne quid obrepat
537 II | saginatur venter. Qui spe aluntur, pendent, non vivunt. ~Ge.
538 XLV | castris versari, quam in suis alvearibus. Bellum multos gignit episcopos,
539 XXI | infelici forma, quam non amabilibus moribus, quam saepe metuisset,
540 XIX | Eu. Nec deest morum amabilis gratia, quam in felicissimis
541 XVIII | virginem Vestalem? num illa amabit mutuum, ut servet amantem? ~
542 X | O lepidum caput! omnes amamus te plurimum. ~Co. Sed
543 XVIII | dicatur, quae amatur, quum amans potius occidat seipsum? ~
544 XXI | occasionem mentiar, quam amanter de illo sis locuta. ~Xa.
545 I | Blandior salutatio inter amantes.~ ~~~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Salve ~~ ~ ~ ~ ~ ~ ~~~~
546 XXI | multo lepidiorem, meique amantiorem, apud quam nitidius ac lautius
547 XIX | probi, et re lauta, et tui amantissimi. ~Ca. Hinc nihil queror. ~
548 XXI | pollicitus se quoque fore patrem amantissimum, si, quod polliceretur,
549 XVII | Recita, quaeso. ~Br. Amator humani generis Deus, qui
550 XXVI | flos, qui tibi conciliat amatores, brevi defluxerit. Quid
551 XXI | intextum esse quidquid est amatorii medicamenti: eo se cingit,
552 XVII | Phy; quis illum usquam non amavit, nisi vir pessimus? ~Br.
553 XXI | Eu. Ne metue. Ita per ambages temperabo sermonem, ut ipse
554 XVIII | principe marito. Huius nuptias ambiebat procus quidam illi non dissimilis. ~
555 XXIX | negotiationem auspicarer. Simulque ambiebatur uxor cum amplissima dote,
556 XXIX | nec praeterea quidquam ambiens, recusaturus etiam, si offeratur. ~
557 XXIX | contentus, nihil unquam magis ambii. Verum sic gessi magistratum,
558 XVIII | perpetuum ac proprium: coniugem ambio, non amicam. ~Ma. Neque
559 XLIII | eius temporis, cum a procis ambirentur. Nautae, quique diversas
560 II | tumultus? ~Li. Unde, nisi ex ambitione monarcharum? ~Ge. At horum
561 XLV | ut ob privatas iras aut ambitionem duorum triumve res humanae
562 XXXV | obticescere, atque alios ambitiose praedicare. Cum iste caeteris
563 XVIII | Sed obsecro te, num etiam ambulant umbrae? num vestiuntur?
564 VII | arbores tibi visae sunt ambulare. ~Th. Ut hic divinat omnia!
565 XXXV | felicioris; volasse potius quam ambulasse, nec tam longo itinere nunquam
566 XIV | admittam, ut mihi sinister ambules. Hic te superis commendo.
567 LIII | habebant laterones et ante ambulones et ex his unum delicatum,
568 XVIII | mihi talis videris, quod amem te; sed ideo te amo, quod
569 XVII | sancto, in aeterna saecula, Amen. ~Po. Elegans profecto
570 XXVI | commeant, non habent te pro amica, sed pro matula potius.
571 XXXIV | quod non haberet quod daret amicae. ~Ph. Demiror, Balbino
572 XVIII | proprium: coniugem ambio, non amicam. ~Ma. Neque me id fugit;
573 XXXIV | felicitatem hominis. Salve multum, amicissime Lale. Videre mihi admodum
574 I | salutatio saepe conciliat amicitiam, inimicitiam diluit: certe
575 XIV | accepisti epistolas? Ecquas ab amiculis accepisti literas? Nihil
576 XXVI | Matri, fratribus, sororibus, Amitae, Materterae, caeterisque
577 XLIV | ipsi citius nomen hominis amittamus. ~Be. At si homo est animal
578 XIX | quantum commoditatum simul amittas cum libertate. Nunc tibi
579 XIX | profectus ad veram pietatem, amittis semel addicta collegio. ~
580 IV | obsequentior. Res tua et ventis et amne secundo processit. Vicit
581 XVII | istiusmodi. Species erat amoena, quae sic aetatem testabatur,
582 XXXI | Qui fiat igitur, ut tam amoeni confabulones mihi pariant
583 XLIII | utque convivium fabulis amoenioribus hilarescat, varias misce
584 XVII | in pratum quoddam longe amoenissimum. Adeo blandiebatur oculis
585 XVII | columna igne pellucido, sed amoeno: per eam in complexu duae
586 XXII | doctores. An nosti ullos tam amoenos confabulones, quos cum his
587 III | superest, ut locum dispicias amoenum. ~Pe. Ego vero tibi locum
588 XXIX | intempestivae compotationes, amores mulierum, et salacitas immoderata.
589 XVIII | Accipe igitur dextram, mutui amori symbolum, ac bene vale.
590 XXXIV | sermonibus veterator ille amovisset a se suspicionem fuci, fidemque
591 XVIII | Nequaquam sed revixero. ~Ma. Amovisti scrupulum. Bene vale, mi
592 X | Animal sum terrestre, non amphibion. ~La. Sed tamen hoc exercitamenti
593 XVIII | Pa. At evincam apud Amphictyones Dialecticos. ~Ma. Verum
594 XVIII | infelicitatem pensabat res ampla domi? ~Pa. Imo decoxerat,
595 LXII | quae facit ut quaedam sese amplectantur, aut refugiant, veluti magnes
596 XXIX | ut aliquod vitae genus amplecterer, unde nonnihil quaestus
597 XXIX | deliberavi, quodnam vitae genus amplecti vellem; simulque me ipsum
598 LVII | periculum est, ne dum modestiam amplectimur, incidamus in vanitatem. ~
599 XVIII | iacens et computrescens, an amplexa palum aut ulmum, eamque
600 XXIX | ¢prax…an quantum licuit, amplexus sum. Nullis negotii ingessi
601 XXIX | Simulque ambiebatur uxor cum amplissima dote, sed ea forma, quae
602 XVII | benefacta piorum praemiis amplissimis remuneratur. ~Po. Quid
603 XXII | totius mundi consideres amplitudinem. Nec refert, quam spatiosus
604 I | sit tua ~~~~Sanctitas. ~Amplitudo. ~Celsitudo. ~Maiestas. ~
605 XXIX | instructas, annuos reditus satis amplos, sodalitium honorificum,
606 XXXIII| circumductus est circulus satis amplus, qui crebras haberet cruces,
607 XXI | monuissem, quae volebam, amputavi sermonem illum, et ad alia
608 X | poena? ~Ad. Quid si victo amputetur auricula? ~Be. Imo testium
609 XXII | Mi. Quia, non licet amubulare quo velis. Huic loco velut
610 XLVIII| choriambis Ad haec meris anapaestis. Rursum tribus Sapphicis.
611 XXIV | quemadmodum solent mergi et anates: rursus abeunte fluctu promicabat
612 X | Diu nutat fortuna, velut anceps, utris velit addicere victoriam.
613 XXI | te dignaretur habere in ancillarum numero, rebellas illi. Ne
614 LVII | servo est; ita et inter ancillas alia est alia praestantior,
615 XIII | Alia.~ CORNELIUS, ANDREAS.~Co. Scite tu quidem pingis,
616 XIX | ductum! ~Ca. Est quod angat animum, sed effari non est
617 XIX | vultibus nitentibus, videbantur angelae: in templo nitebant omnia,
618 LVII | sacratissimam Christi matrem, etiam angelica dignitate celsiorem, appellet
619 XVII | subvectae sunt in coelum, choris angelicis tanta melodia delinientibus
620 XI | Aiunt vulgo, pueros angelicos in satanam verti, ubi consenuerint. ~
621 XXXIII| eam e coelo perlatam ab angelo. ~Th. Istud non est liberasse
622 XXV | Anglia, et in Walia? Nam Angli partim Gallicos, partim
623 XXXIII| triduum rumor hic totam Angliam pervaserat, tale portentum
624 XXIV | vota nuncupabant. Aderat anglus quidam, qui promittebat
625 VI | Sed quis interim terrarum angulus te habuit? ~Pa. Roma.~
626 XXXIV | tunicam, ac per fenestram angustam deiecit sese, non absque
627 LVII | humilitatem et laborem atque angustiam. An non heic tape…nwsin
628 XXII | attinet, tu quoque loco angusto concluderis, si totius mundi
629 XXXV | armatus redeo ad locatorem, anhelus clamo. Adest ille; rogat
630 I | probitatis exemplar. Salve anicula annos nata quindecim. Responsio.
631 XXI | quod coepisti. ~Eu. His animadversis, attemperabam me illi, cavens
632 VI | habebat in digito pedis: id animadvertit nutrix iam admodum anus,
633 LIII | leges, gravius in illos animadvertitur; nostro sexui parcitur.
634 LXII | levia; de motu violento aut animali iam non loquimur. ~Cu.
635 XLV | Quinam isti? ~Al. Sunt animalia quaedam pullis et candidis
636 LIII | congressus. Solae omnium animantium mulieres nunquam coimus. ~
637 XVIII | quum ibi sit, ubi amat, animet tamen corpus, unde demigravit?
638 XVIII | caste vivam. Magis erit animorum quam corporum coniugium.
639 XXXIII| doctus ac pius succurreret animulae tam dira patienti, et Si
640 L | APROSDIONUSA~sive~ABSURDA~ ~ANNIUS, LEUCIUS. ~An. Audio
641 XLV | nos non alia est, ut scis, annona. ~Al. Imo ex perdicibus,
642 II | esset visum superis. ~Cl. Annonae caritatem istic esse oportet. ~
643 LVII | non Erasmi. ~Le. At in annotatione forsitan meminit vilitatis. ~
644 LVII | Phormione: Respice ad me. In Annotationibus tamen admonet, Terentium
645 XXIII | vendo in diem, diligenter annoto in libellis rationum. ~Ph.
646 XLIV | splendide vestiatur, si incedat annulatus, si gnaviter scortetur,
647 XXXIII| nonagesimo octavo, sub sigillo annuli mei. Haec epistola clam
648 XXIV | plenum vasis argenteis, annulis, panno, ac vestimentis sericis. ~
649 X | Ludus sphaerae per annulum ferreum.~ GASPAR, ERASMUS.~
650 XI | Apostolos. ~Er. Et inter hos annumeras Christum? ~Ga. Is est
651 I | salutato. Uxori salutem ex me annunciabis. Fratri tuo in literis tuis
652 XXIX | honestas, beneque instructas, annuos reditus satis amplos, sodalitium
653 XLII | fiat Ciceronianus. ~Ec. ”Anouj ~~~Iu. Quid superest natu
654 XXXIII| SIVE SPECTRUM~ ~THOMAS, ANSELMUS. ~Th. Quid est bonae rei,
655 LVII | Obstreperum est animal anser: ferunt tamen patriarcham
656 XLIV | piscaretur hamo, qui vitrum anteponeret gemmis, qui cariores haberet
657 IX | obtrectato, ne cui temet anteponito, ne tua iactato, ne aliena
658 LVII | fuisse principem, auctorem et antesignanum universi tumultus, quo nunc
659 XI | tamen adnitere si potes, ut antevertas. ~
660 XXXIII| alia via compendiaria iam anteverterat. Ibi Faunus narrat Polo,
661 VIII | famuli, solent exortum solis antevertere, curareque, ut herus surgens
662 XXIX | restitit in cursu, aut ille antevertit. ~Eu. Ohe, non cessant
663 VII | aliud, quam hic manes suos anticipare. ~Ha. Ita quidem videtur.
664 VI | dic, quaeso. ~Pa. Ab antipodibus.~Co. Imo ab insulis, opinor,
665 LXII | cur rupes, quas sustinet Antipodum terra, non decidant, coelumque
666 LXII | ruat? ~Al. Quia rudis antiquitas Homerum secuta credidit
667 LIII | singulis ordinibus locus ex antiquitate designabitur. Nothae in
668 I | Salve multum, virtutis omnis antistes. Responsio. Salve tantundem
669 XXIV | XXIV.~NAUFRAGIUM~ ~ANTONIUS, ADOLPHUS. ~ ~An. Horrenda
670 XXXI | ABBATIS ET ERUDITAE~ ~ANTRONIUS, MAGDALIA. ~An. Quam
671 XVIII | iuxta naturam prodigiosius anu virgine? Nisi matri tuae
672 XIV | Si usum nescis earum, ad anum expurgandum valent. Ad nates
673 VI | animadvertit nutrix iam admodum anus, dum illi pedes lavat. ~
674 XLIV | qui corporis valetudinem anxie tuentur, animam tot capitalibus
675 XLIII | initio dixeram, ne nimius sis anxius, ut placeas omnibus, non
676 LVII | t¾n tape…nwsin tÁj doÚlhj aØtoà. Ea sic reddidit noster
677 IX | rectum corporis statum, aperi caput. Vultus sit nec tristis,
678 XXV | quis non assuetus vapori, aperiat rimam fenestrae, ne praefocetur,
679 IX | alioqui virum gravem, memento aperire caput, nec pigeat inflectere
680 XXXIV | vi effracturum ostium, ni aperiret uxor, magnopere trepidatum
681 XXXIII| e ponticulo iter est in apertam planitiem. ~Th. Memini. ~
682 XXXI | Dic istud, quidquid est, aperte. ~An. Tutiores sunt a
683 XIX | discruciat animum meum. Aperui morbum meum: tu nunc medicum
684 XLIII | DISPAR CONVIVIUM~ ~SPUDUS, APITIUS. ~~~~~~Sp. Heus heus, Apiti. ~
685 XVIII | percunctatio? An me putas apologum comminisci? ~Ma. Egone
686 XLV | ferunt. Tales autem mittit apoplexia, synanche pestilentia, sed
687 LVII | sibi vendicare auctoritatem apostolicam, non quod ipse delectaretur
688 XI | tibi peculiares? ~Ga. Ex Apostolis Paulum, ex Martyribus Cyprianum,
689 XXIV | in mentem venisse Paulum Apostolum, qui ipse olim navigarit,
690 XVII | XVII.~APOTHEOSIS CAPNIONIS~ ~ De incomparabili
691 XLV | aliquid boni fecero. ~Al. Appara lautum convivium. Nihil
692 XIV | diem Sybariticum, ne desit apparandi spatium. ~Pe. Quid hoc
693 XXV | Quam ob rem? ~Be. Nihil apparant, nisi videant omnes, ut
694 XIV | suavius, si minimum accedat apparatui quotidiano. Caeterum ego
695 XLIV | vocabulis expetendarum. ~Bo. Apparet. ~Be. Magis enim horrendum
696 LVII | ad commenticias Angelorum apparitiones desciscere: demissi ingenii
697 LVII | animis, ut istorum fictis apparitionibus patiamini vos abduci a Christo.
698 XXI | maritum suum Abraham, dominum appellabat. ~Xa. Audivi ista. Sed
699 LXII | Scire cupio quid sit quod appellamus grave et leve. ~Al. Eadem
700 XXI | admodum tristis, nec esset appellandi tempus, nequaquam ridebam
701 LVII | negat, se hoc nomine felicem appellandum, quod a Mecaenate in amicorum
702 XXI | Si modo ille maritus est appellandus, qui me habet pro ancilla. ~
703 XXIV | implorabant matrem Virginem, appellantes eam stellam maris, reginam
704 XI | Er. Sed quos tandem appellar ecclesiae proceres? ~Ga.
705 XXIV | conscientia? Non verebaris appellare Patrem, quem tot sceleribus
706 XXXI | vives suaviter? ~An. Quid appellas sapientiam? ~Ma. Hoc est,
707 LVII | me, et episcopos ignavos appellato, qui refugiant unum mendicum
708 XXIII | commonstra tu. ~Ps. Primum appellavi te virum optimum. An non
709 LIII | ne rursus viri Senatulum appellent; aut fortasse probrosius
710 XLIII | caussa: est aliquis laudis appetentior, alius vult haberi doctus,
711 X | ne excidat. ~Hi. Iam appetit vespera, et sudatum est
712 XIX | abdicasse dominum; et nos applaudimus illi, qui vestem accipit,
713 XXV | donec probe domito stomacho apponant carnes assas aut pisces
714 XLIII | singulas convivarum tetradas appone patinas ternas, sic ut quarta
715 XXV | nos hilares esse, et, quod apponeretur, boni consulere. Huic succedebat
716 XLIII | Nulli omnium cyathum appones, sed pueris dato negotium,
717 XXV | sodalitia: mox reversus apponit singulis pinacium ligneum
718 XIV | novi? Ecquid novarum rerum apportas? Num quid novi fertur? Num
719 XIV | Fabularum totos modios apporto. Tantum mendaciorum adfero
720 XXIX | Ad id maxime videbatur apposita negotiatio. Quibus ex rebus
721 XI | negotiis. Tantum illos non approbo, qui superstitiose sibi
722 XXV | effoeminatos. ~Be. Quod si tu appuleris ad horam a meridie quartam,
723 LVII | loquuntur. Accessit ad me. Appulit animum ad scribendum. Heic
724 XII | ubi casses? Pa. Valeant apri, ursi, cervi et vulpes;
725 L | L.~ ~ APROSDIONUSA~sive~ABSURDA~ ~ANNIUS,
726 III | nubilis est. Iamdudum est apta viro, matura coniugio. Iampridem
727 X | veniam extorqueat. ~Hi. Apte quidem dictum, extorqueat.
728 X | quam pila palmaria; sed aptior hyemi, quam aestati. ~Hi.
729 LVII | vulgatissimum. ~Hi. Nimirum aptissimum ecclesiastae. Nam suspicor
730 III | fabulor. ~Sy. Quo? ~Ge. Apuleio. ~Sy. Istud quidem nunquam
731 LVII | Prorsus inversus est Apuleius. Ille sub asinina specie
732 II | ut bellum suscipiant cum aquila? ~~~Ba. Quia movet illos
733 II | scarabei, qui non cessit aquilae. In bello nemo sibi non
734 XXIII | vis? ~Ps. Unde suppetunt araneae fila? ~Ph. Non est igitur
735 XLII | Iu. Fortassis telas aranearum? ~Ec. Harum. ~Iu. At
736 XXIX | Eu. Sane meminimus; sed arbitrabamur, te mores eos una cum adolescentia
737 XVII | aliquot, ut Franciscanus ille arbitrabatur. Procul, inquit, a tergo
738 XLIII | quando electio non est tui arbitrii, in re mala dabo bonum consilium.
739 XXIV | volveremur iuxta navim, arbitrio fluctuum huc et illuc se
740 X | Non recuso, si ita videtur arbitris. ~Be. Ita commodius est.
741 LIII | cervisiae, aut succus recens ab arbore detracti corticis, aut si
742 XXXIII| Agnoscis igitur viam utrinque arboribus pari digestis intervallis
743 LXII | lignum eius, ut aiebat, arboris, quae fert aloën: adeo solidus
744 LVII | Neque arbitror, in tota Arcadia esse ullum asinum usque
745 XVII | credidit, stipulatus est arcani silentium. ~Po. Eadem
746 XI | Resalutat frequenter arcano afflatu. Denique abunde
747 LXII | dissidium est in causa, sed arcanum. ~Cu. Cur natant cygni,
748 III | istos plagiarios. Sedulo arceo hoc hominum genus ab aedibus
749 XLIV | nihil loquatur plebeium, sed arces, pugnas, ac bella mera crepet,
750 XXXIV | effringebat fores, fenestra erat arctior quam ut possem elabi. In
751 IV | esse queam. Hoc beneficio arctius me tibi devinxisti, quam
752 XII | Quomodo? reti? ~Ba. Non; sed arcu. ~La. Novum piscandi genus. ~
753 XXIX | Gl. Quid deinde? ~Pa. Ardebat animus ardore sanctimoniae,
754 LXII | submittuntur enim e locis ardentibus. ~Cu. Unde tanta suberis
755 XIX | eo tempore coepit animus ardere eius vitae desiderio. ~Eu.
756 LXII | admiscetur aquae, et incensum ardet vehementius. Cu. Cur in
757 XXIX | deinde? ~Pa. Ardebat animus ardore sanctimoniae, nec usquam
758 XXII | sentirent dulcissimum cordis ardorem, inhiantes mellitis illius
759 X | est, quod tibi nota est area. ~Er. Versaris in tua
760 XXIV | sum imitatus. Stabant in arena, qui porrectis inter se
761 XVIII | quod tribunal peragar rea? Areopagitarum? ~Pa. Non; sed apud tribunal
762 XVIII | Istuc nunquam evinces apud Areopagitas Grammaticos. ~Pa. At
763 LXII | purget aurum. ~Cu. Cum Arethusa fluvius subter mare Sicanum
764 XXI | apparatum, vasa aliquot argentea; addidit pecuniam, admonens,
765 XVIII | abortierunt? ~Pa. Atqui pallor arguit exsanguem magis, quam ulla
766 XXXIV | res sparsa est, et habent argumenta, quae dilui non possint.
767 XVIII | quod animatum est? ~Pa. Argutare tu quidem satis sophistice;
768 XXXI | sophistria quaepiam, ita argutaris. ~Ma. Non dicam, quid tu
769 XVIII | Pa. Oculos tuos. ~Ma. Argutator, ut semper, tui similis
770 XVIII | pomis gravidas? ~Ma. Ut argutatur! ~Pa. Saltem illud responde,
771 II | Quia macie pelluces totus, ariditate crepitas. Unde prodis? ~
772 XLII | sibi praeclaram felicitatem ariolari. ~Ec. L£roi ~~~Iu. At
773 XXII | parentibus et amicis, pro aris et focis, pro tranquillitate
774 XII | olim, opinor, exsiliebant armati ex satis serpentis dentibus.
775 XXII | aut papaveribus, sed cum armatis viris. Utrum vero putas
776 XXXV | rursus ocreis et calcaribus armatus redeo ad locatorem, anhelus
777 VIII | ad macellum, et eme nobis armum ovillum: eum curabis eleganter
778 V | Alia in congressu.~ ARNOLDUS, CORNELIUS.~Ar. Salve
779 XXIII | nec demitti, mentiebar te arrecturum aures. ~Ph. Talibus mendaciis
780 XXIX | ultra horam, tum surgo, et arrepta testudine, paulisper obambulans
781 XXIV | torrente aut lacu, capillis arreptum eiiciat in ripam. Inter
782 XXIII | deprehendas mentientem. Ph. Arrexi; dic. ~Ps. Imo iam dictum
783 XXXV | convenit de pretio, datur arrha satis magna, nempe regalis
784 XXXV | pretii. Exspectat ut, qui arrham dedit, veniat numeratum
785 XVII | quam smaragdinus viror; sic arridebant incredibili colorum varietate
786 XXV | decent Gallos; mihi magis arrident Germanicae mores, utpote
787 XXIX | quendam ago: nulli laedo os, arrideo omnibus, saluto ac resaluto
788 XXIII | Sed nunc saltem monitus arrige aures, ut deprehendas mentientem.
789 XXIII | aures immobiles, ut nec arrigi possint, nec demitti, mentiebar
790 XXIV | capacem tantae multitudinis, arriperet sibi quisque quod posset,
791 XI | quae recitat sacerdos, arripio precandi occasionem. ~Er.
792 XXI | odium; et hac ansa tantum arripis illum, qua teneri non potest.
793 LIII | variegatas. Statim vulgus arripuit. Rursus mutato cultu sumpserunt
794 XXIX | Miror, hoc vitae genus arrisisse potissimum. ~Pa. Eram
795 XXIX | Hoc signum mihi protinus arrisit; sed remorabatur electionem
796 X | quidem ex tempore. Quid arrodis unguem? ~Ga. Habeo. ~Er.
797 LVII | Quantum autem nostris meritis arrogamus, tantum detrahimus divini
798 LVII | virtutem animi, quae pugnat cum arrogantia, diciturque modestia, sed
799 LVII | videas plerumque pauperes arrogantissimos, si negas, obiiciam Merdardos
800 LVII | nisi in eum, qui minus sibi arrogat quam habet. ~Le. At periculum
801 IX | immurmures, sed distincte, clare, articulate consuescito proferre verba
802 XIII | An. Utinam mihi essent articuli tam celeres. Equidem non
803 XXIV | usui. ~Ad. In eo rerum articulo maluissem vile suber, quam
804 XLVIII| Cum praestigiarum, opinor, artifice mihi res est. Nihil enim
805 XXXIII| prodita litteris, quae simili artificio sunt adsimulata. ~An.
806 XXIII | Proinde vide prudentiam artificum. Ex his plus est lucri,
807 LXII | sustinetur enim cavis radicibus arundinum aliarumque palustrium herbarum
808 LXII | manibus libranti leve, ut arundo videri posset, et si quid
809 XX | fuisse, qui mihi prudentius as senilius consilium dederit,
810 II | ediderit, me susceptorem asciscas. ~Ge. Polliceor, ac tuum
811 III | hoc utendum coelo. ~Io. Asciscendus est unus aut alter congerro. ~
812 LVII | Hi. Quia iudicio fuit ascitus, non gratuito favore, Mecaenas
813 VI | Fortassis uxor interim asciverat taurum alium, et idcirco
814 LVII | bove fecit hominem, quique asinae Balaami dedit hominis linguam)
815 VIII | lavandis manibus. Quid cessas, asine? Annus est, priusquam accendas
816 LVII | inversus est Apuleius. Ille sub asinina specie regebat hominem;
817 LXII | indicant. ~Cu. At ego non asininam, sed philosophicam responsionem
818 XXXI | clitellae bovi, quam mitra asino, aut sui. Quid sentis de
819 XLIII | lautissimus est. Interdum sales aspergendi sunt, sed qui nihil habeant
820 XXXIII| exorcismis, multamque vim aquae aspergeret, tandem exclamat daemon,
821 XLV | bullae multaque alia non aspernanda lucra. Denique malunt in
822 X | Artem narras haudquaquam aspernandam. Neque enim minus laudis
823 LVII | stirpe proditurum: sed illos aspernatus Deus, clementissimi favoris
824 XXXIII| sacrae, quam illi multa aspersit, retrocessit. Tandem abacto
825 LXII | superficies, nonnihil habens asperum, tum scabrities quaedam
826 LXII | vehementius. Cu. Cur in Asphaltite lacu nullum corpus animalis
827 XXV | tergum vultu, continenter aspiciant, nec dimoveant oculos, cibi
828 XLV | usquam est viperarum et aspidum, quando tam glabrae sunt
829 XXV | stomacho apponant carnes assas aut pisces elixos, quos
830 XIV | comes. ~Pe. Nemo iucundior assecla. At non sinam, ut mihi claudas
831 XIV | Comitabor igitur te. Assectabor ac deducam te ad diverticulum
832 XIV | memoriae insculpere. Habes assectatiunculae tuae praemium. Vale, mi
833 XX | oppressus est potius quam assensit. Id factum est inter pocula.
834 XLIV | quam re spoliari. ~Bo. Assentior vera loquenti. ~Be. Idem
835 XLVIII| adeo toties facio, neque tu assequeris laqueos. ~Ph. Qua re mihi
836 XXII | verba: Christianam, si non assequimur, certe sequimur. ~Mi.
837 XXIV | poëtis. Nauclerus qui clavo assidebat, Socie, inquit, (nam eo
838 LIII | negotium, nos colo telaeque assidentes causam nostram deserimus.
839 III | affixus es libris. Nimium assides libris. Immodico studio
840 XLIV | scortetur, si aleam ludat assidue, si certet chartis, si compotationibus
841 XIV | coenaturus. Diem igitur assignes, oportet. Diem igitur promittas,
842 XXXIII| daemonem agebat, prorsus sic assiliit, quasi intra circulum irrupturus,
843 XXIV | inculcaret, qui forte proximus assistebat illi notus, cubito tetigit
844 XVII | aguntur, testis ac spectator assistito. Heic ego: Nudus erat, inquam,
845 III | deliciasque facis. Eadem opera assue mihi auriculas asini. Ipsi
846 XXI | ac musica, paullatimque assuefacere, ut redderet ea, quae audisset
847 XIX | oportet. Ita sunt aures assuefaciendae, ut audiant omnia, nec tamen
848 XXI | testudinem, tu voce accinito. Sic assuefacies maritum manere domi, et
849 XXXI | rerum magistram? Optimis assuescendum: ita fiet solitum, quod
850 X | alieno elemento. ~La. Sed assuescere oportet: nemo nascitur artifex. ~
851 XXIV | est metu? ~Ad. Nautae assuevere monstris. Ibi paullisper
852 XXIII | mentiebar, quum tot annos assueverim mentiri, et paulo ante,
853 XI | Velis tantummodo. Nam ubi assueveris pauculos menses, erunt haec
854 XI | nisi qui a teneris annis assueverit. Nihil felicius discitur,
855 XXV | Be. Quid facies? Sic assueverunt: et constantis est animi,
856 II | familiaris. ~Li. Iam nimium assuevit. ~Ge. Num est hydrops? ~
857 VIII | ovillum: eum curabis eleganter assum. Audin' haec? ~Sy. Plura
858 LVII | aequum est ut illic habeant asylum, itidem qui in sacris concionibus
859 X | quid peccemus; alioqui de ateo tergo dependendum foret.
860 VIII | panis. ~Sy. Est, sed ater et furfuraceus. ~Ra. Delicias
861 XLII | monarchica dignitate. ~Ec. ”Ath ~~~Iu. At non paucos video,
862 I | Memento te Basileae esse, non Athenis. Responsio. Cur tu igitur
863 LVII | lateribus gladiatoriis: dixisses athletam esse. Et quantum ego divinare
864 LXII | aëre? ~Al. Quoniam a sole atrahente concipiunt naturam igneam,
865 XIII | scholasticus absque calamo et atramento? ~Co. Quod miles absque
866 XXXIII| procul ostendit sese ex equis atris horrendo fremitu, quasi
867 XXI | gratia, praesertim si res ad atrocia convicia processerit. Quae
868 LIII | nihil obiicitur Heliogabalo atrocius, quam quod sacrum ignem,
869 XIII | duriuscula, an molliore? ~An. Attempera ad manum tuam. ~Co. Ego
870 XXI | Eu. His animadversis, attemperabam me illi, cavens ne quid
871 XLIII | aetatem, affectum, ac mores attemperans. ~Sp. Accedam, ut dicas
872 XXI | stratus. ~Xa. At quo pacto attemperares te ei, qui domi non esset,
873 XLIV | mehercule iudicium, si quis attendat. ~Be. Eadem autem est
874 LVII | existimant, qui Erasmi libros attentius introspiciunt. Horum plurimi
875 XLVIII| vides. Nunc saltem habe attentos oculos et aures. ~Ph. Non
876 XLVIII| admonitus saltem adhibe attentum animum. ~Ph. Novum praestigiarum
877 XI | Hieronymus, non esse valetudinem atterendam ieiuniis, donec corpus aetate
878 XXIV | Walsamgamicae, si vivus attigisset terram. Alii multa promittebant
879 XX | aliaque quae ad convivium attinebant. ~Eu. Tibi quid interim
880 XLIII | perspicies; ego generatim attingam aliquot. Senes gaudent ea
881 LVII | quam nuda cute pecuniam attingerent. ~Le. Nil mirum est, in
882 XXXIII| peractae missae, thesaurus attingeretur. Iam multis nasutioribus
883 LXII | refugiant, veluti magnes attrahit chalybem, vitis refugit
884 XXVI | pro lagena libellum mecum attuli, Novum Testamentum ab Erasmo
885 LVII | Sed quid excusationis attulit obiurgatus? ~Hi. Negavit,
886 XLIV | cudunt deteriorem, qui nunc aucta, nunc diminuta nummorum
887 XI | paulatim adolescens virtutum auctibus efficiar idoneum membrum
888 XXIV | etiamsi rerum omnium tuarum auctionem facias, non fueris solvendo.
889 XI | ego proverbium istuc ab auctore satana natum arbitror. Imo
890 XLII | Censes igitur terendos auctores, qui conducunt ad bonas
891 LVII | ipsos Christo salutis unico auctori, patiamini vobis persuaderi,
892 XXXIII| ex more abit venatum, aut aucupatum. Faunus obambulans, cum
893 XXI | habitare ruri, ob venatum et aucupium. Rudem volebat ille, quo
894 XIV | tuam humanitatem, qui meam audaciam boni consulueris. Verebar,
895 XXIX | Nihil minus: sed divinabam audacter, idque tuto, videlicet prius
896 XI | veluti procul stans, nec audens attollere oculos ad patrem
897 XLIV | Bo. Planissime. ~Be. Auderes istiusmodi creditorem sic
898 LVII | Is, inquit, doctor asinus audet corrigere Magnificat, cum
899 XXVI | conscende suggestum et audiamus te, barbatule. ~So. Nec
900 XIX | aures assuefaciendae, ut audiant omnia, nec tamen nisi bona
901 XVII | erumpentes lacrymas,) prius quam audias rem omnem. Sex dies sunt,
902 XXV | neque quisquam alterum audiat loquentem. At interea videntur
903 LVII | formam, cum ipse frequenter audierim Franciscanos ita loquentes,
904 XI | quotidie Missam, ut appellant, audierint. ~Ga. Horum institutum
905 XXXIII| Magis istuc dices, si totam audieris. Faunus domum se recepit,
906 XI | Hieronyrnum scripto loquentem audiero. ~Er. Non opinor. Sed
907 V | mentientes de rebus, quas nec audierunt unquam, nec viderunt. Idque
908 XXIV | Petro, qui fortasse primus audiet, quod adstet ostio; priusquam
909 VIII | curabis eleganter assum. Audin' haec? ~Sy. Plura quam
910 XI | enim, quos praestat non audisse. Quod si talis contingit,
911 XXIII | adhuc audio mendacii. ~Ps. Audisses, si calleres artem. ~Ph.
912 II | Atqui sic res habet. Nec audita narro, sed comperta. ~Ge.
913 XI | mihi complacitum est; ipsum audite: quique est aeterna sapientia
914 XX | nisi mature eximerer. Hoc audito, reduxerunt domum. ~Eu.
915 LVII | adferre potuit dignum tali auditorio. ~Hi. At multa se digna
916 XXXIII| Fauno rumorem hunc non solum auditum esse, verum etiam creditum,
917 LVII | submurmurantes, Venimus huc audituri laudes divae Virginis, et
918 XXXIV | praetermissis sacris duobus duodecim auditurum, et pro unica salutatione
919 LVII | quibus magno silentio sit auditus. Sed age, etiamne sabbato
920 X | dabimus tibi maritum. Euge, audivit votum. Penes nos est huius
921 IV | Responsio.~ Sa. Aufer mihi ista. Maior est nostra
922 XVIII | Pa. Nihilne tui mecum auferam? ~Ma. Hunc pastillum, qui
923 XXI | communis. Quid de illo statues? Auferes tecum? fraudabis maritum
924 LXII | perforaverit mediam terram, auferet centrum, nec habebunt gravia
925 XVIII | Tanto tutior. Eam tu domi augebis parsimonia, quae non sine
926 LXII | Cibo potuque spiritus augentur, et ii addunt corpori levitatem.
927 III | Sed utinam fortuna sic augeret pecuniam, ut uxor familiam. ~
928 III | Le. Isthoc pacto solet augeri familia. ~Ae. Sed utinam
929 I | mutuam benevolentiam alit augetque. Quidam usque adeo Demeae
930 XXVI | poenitentiarii sinum totum Augiae stabulum effudi: is multis
931 XVIII | melius cessuram. ~Ma. Etiam augur es? ~Pa. Sum. ~Ma. Quibus
932 XXIX | Eu. Octavam? Non sine augurio dictus es Polygamus. Fortassis
933 XVIII | bene nasci. Habes alterum augurium. Ad haec meis maioribus
934 LIII | haberet et mater illius Augusta senatum suum, in quo de
935 XXXIII| Te manet locus apud divum augustinum, qui proximus est apostolorum
936 XXII | Chrysostomus, heic Basilius, heic Augustinus, heic Hieronymus, heic Cyprianus,
937 XXXI | domesticae, venatus, equi, cultus aulae. ~Ma. Itane ista tibi sunt
938 XXXV | ob rem istud interrogas, Aule? ~Au. Quoniam e Phaedro
939 IV | praestiteris amicum minime aulicum, et habetur a me gratia,
940 XXXI | tantus natu, tum abbas et aulicus, nunquam vidisti libros
941 XLV | haec nunquam recedunt ab aulis principum: instillant in
942 XXVI | Inepta, quid opus est admota aure, cum simus soli? an, ne
943 VI | innumeras myriades, sive auream malis monetam, sive argenteam. ~
944 VI | parare novam escam. ~Co. Aureamne, an argenteam? ~Pa. Utramlibet.~
945 LIII | etiam addiderunt fimbrias aureas, denique et gemmas. Olim
946 XXXIV | colurnis. Ibi perierant aurei centum: nec eo segnius reditum
947 XVIII | Ma. Ubi locorum? ~Pa. Aureliae. ~Ma. Quot anni sunt? ~
948 X | Quid si victo amputetur auricula? ~Be. Imo testium alter
949 XVIII | illi non fuisse nisi unam auriculam. ~Ma. Altera perierat illi
950 III | Eadem opera assue mihi auriculas asini. Ipsi codices pulvere
951 XXV | equites, negociatores, nautae, aurigae, agricolae, pueri, foeminae,
952 XXIX | venias oportet, si sobrium aurigam velis. ~Gl. Quo maturius
953 XXIII | misisse, quod non misi: incuso aurigas. Postremo, si vitare non
954 XXIX | Po. Nondum convenit cum aurigis. ~Eu. Difficile genus
955 XX | nobis incolumi: posthac ausculta melioribus consilis. ~Ca.
956 XXVI | lucro; dabo quadruplum, ut auscultes tantum. ~Lu. Dic quae
957 XVIII | aliud, cur in praesentia nec ausim dare osculum. ~Pa. Quid
958 X | ERASMUS.~Ga. Age, nos auspicabimur. Victo succedet Marcolphus. ~
959 I | Auspicanti quippiam.~ Sit felix
960 XXIX | Mercurio, negotiationem auspicarer. Simulque ambiebatur uxor
961 XI | faustum, nisi fuerint eum auspicati a Missa: et statim a sacro
962 XVIII | utcunque est, arbitror, auspicatius fore nostrum coniugium,
963 XLII | Ec. Tuto. ~Iu. Erit auspicatum, si uxorem duxero? ~Ec.
964 XXXIII| gemit miserabiliter. Faunus auspicatur exorcismum. Interim Polus
965 I | Prospere succedat, quod auspicatus es. Deum opt. maximumque
966 X | saliendi genus placet? vi. Auspicemur ab eo, quod est simplicissimum,
967 XXIX | simul atque cognoverunt haec auspicia, renuntiarunt affinitatem.
968 XI | Quid deinde? ~Ga. Auspicor initium diei, in nomine
969 II | Sedant illi quidem, sed ut Auster mare. Persuadent sibi, se
970 LIII | foeminarum vulgus non solum ausum est imitari, verum etiam
971 XXV | mixti. Wali se praedicat aÙtÒcqonaj Anglos. ~Be. Quaeso te,
972 XXIII | sunt semina: ars et usus auxere facultatem. ~Ph. Non te
973 XI | quidem difficillimum est: sed auxiliante Christo, facile est. Primum
974 XIX | vereor ne frustra dicam non auxiliaturo. ~Eu. Qui scis? Si non
975 XI | studeo, quasi ille nihil auxilii sit laturus, nisi gnaviter
976 XXIV | esset eius templi praeses, auxilium imploraremus. Procumbunt
977 I | Similis est, Bona vita. Ave praeceptor. Responsio. Equidem
978 XXXIV | Balbinus, et tanti mali causam avebat cognoscere. Subodorati sunt,
979 XXV | minoris vendunt, quam ipsam avenam. Ubi consultum est equo,
980 LVII | purulentias effuderit. ~Le. Aveo scire, quid dixerit. ~Hi.
981 I | Equidem malim habere, quam avere. Ca…re. Responsio. Memento
982 LVII | nobiscum humano more loquitur. Aversari dicitur eos, quos reprobat:
983 LVII | infima ancilla, tamen non est aversatus me Dominus. ~Le. Haec
984 XXXI | Ma. Imo vestrum erit hoc avertere. Quod si pergetis ut coepistis,
985 LVII | humilitatem ancillae suae. Avertis oculos ab elatis, suoque
986 XVIII | Pa. Non aliter quam avicula caveae. Et tamen consule
987 LVII | concionatum apud sorores aviculas, a quibus magno silentio
988 X | olim illo nemo fuit ludendi avidior. ~Ni. Verum; sed iam
989 XXXIII| ostentum. Cum instarent aviditate cognoscendi, ille defixis
990 XXXIV | inquit, hoc hominum genus avidum esse pecuniae, eoque facilius
991 XXIV | nihil superesset, quidam avulsit ligneam statuam Virginis
992 XXIX | nihil habet senii, et huius avus videri queat Polygamus. ~
993 XXI | coepit alludere, titillans axillas, ac latera, quo me provocaret
994 XI | conspersio, sicut estis azymi. Ad haec verba sic mecum
995 XI | Christo: Utinam vere sim azymus, purus ab omni fermento
996 X | commissus fuerit olim cum Bitho Bacchius~~~Er. Tua sphaera commodior
997 LXII | Quin tu istuc problema baiulis proponis potius, aut, si
998 LVII | fecit hominem, quique asinae Balaami dedit hominis linguam) omnes
999 II | Gratulor tibi reduci, Balbe. ~Ba. Et ego tibi superstiti,
1000 II | Alia. Personae.~ CLAUDIUS, BALBUS.~Cl. Gratulor tibi reduci,
1001 XVIII | sparso, dentibus putridis, balbutiente lingua, mento scabioso;
|