bold = Main text
     Caput                                           grey = Comment text

9029 XIV   |      convestiendis scombris. Involvendo thuri sunt accommodae. Quid? Valentne
9030 XVII  |          sustineret iterum afflari tali thymiamate. ~Po.   Male sit illis pestibus. ~
9031 LVII  |            insinuate. Rursum ad Phil. 2 tÍ tapeinofrosÚnÍ ¡llšlouj
9032   X   |               quod geritur cum periculo tibiarum: nolim mihi rem esse cum
9033  IX   |            manus. Nec vacilles alternis tibiis, nec sint gesticulosae manus,
9034 XXI   |                efferari. Quemadmodum et tigres tympanorum sonitu sic aguntur
9035 XIII  |                 aliud, unde magis etiam timeam. Reddenda est memoriter
9036 XXXIII|          provocat daemonem. At ille iam timidior refugiebat. Fefellisti me,
9037 XVIII |            immittet tibi pessimo veneno tinctum iaculum, ut in sordidum
9038 XXI   |                    Lana Britannica est, tinctura Veneta. ~Xa.   Mollities
9039 XVIII |                  Ma.  Atqui iste pallor tinctus est viola. Sic palles ut
9040 III   |              nam mihi huc venienti mire tinniebat auris. ~Dr.   Utra? ~Mo. 
9041 XIX   |          cuculla fatui cum auriculis ac tintinnabulis. ~Ca.   Mihi videntur viri
9042 XLV   |               habent umbrae? ~Ch.  Sint tipulae tamen tipularum tanta vis
9043 XLV   |                 Ch.  Sint tipulae tamen tipularum tanta vis esse potest, ut
9044 XXIX  |            Sexaginta sex. ~Eu.   O vere Tiqwnoà gÁraj, quod aiunt ~~~Po.  
9045 XXI   |                nactus, coepit alludere, titillans axillas, ac latera, quo
9046 XXI   |               ad ri sum. Ego non ferens titillationem, me resupinabam in lectum;
9047  XI   |             suffuror. ~Er.    Nunquamne titillavit animum tuum libido capiundae
9048 LIII  |             nusquam non loquantur? Meus Titius si quando studet esse conviva
9049 XXIX  |              videtur Crates ille, cuius titulus fertur epigramma, vitae
9050 XXIX  |            fuisse. Sed nosti proverbium TÕ tšcnion p©sa gÁ tršfei ~~~
9051 XXIV  |               extremum littus, sublatis togis, et galeris in lanceas impositis,
9052  XI   |              malo, si detur concionator tolerabilis: sed non videor omnino caruisse
9053 LIII  |          habenae, aliquando, ni fallor, tolerabilius haberent res humanae. Non
9054  XI   |             mederi nequeamus, patienter toleremus, non ulciscentes, nec malum
9055  XI   |                 monendo, aut dissimulo, toleroque: si videor non profecturus,
9056 XXIV  |                 ad undas maris. Quoties tollebamur in altum, licuisset lunam
9057 XLIV  |                 inter eum, qui rem tuam tollit e scrinio, et inter eum,
9058 XXV   |              heic parci sunt, et subito tollunt. Hoc pacto totum convivium
9059 XVII  |                corpuscula, quae vocant ¥toma, si tamen a re tam humili
9060 XXII  |           danmare non potes, qui volens tondearis, utique commoditatis gratia.
9061 VII   |                  tubarum bombi, cornuum tonitrua, hinnitus equorum, clamor
9062 XXV   |              famulus senex, barba cana, tonso capite, vultu torvo, sordido
9063 XIV   |           praeter ea, quae iactantur in tonstrinis, in vehiculis, et in navibus.   ~
9064 XXII  |                aut morem communem! Adde tonsum verticem, barbam semirasam,
9065 XLII  |               omnem vitam tantum in hoc torqueat, ut fiat Ciceronianus. ~
9066 XIV   |               conspectu abesse diutius. Torquebat me diutinum amicorum desiderium. ~
9067 XXXIII|                  quae diris cruciatibus torqueretur. ~Th.   Quis auctor erat
9068   X   |            balistam habere videris, ita torques globum. ~Be.    Satis momordisti
9069 XXIV  |             videat eum periclitantem in torrente aut lacu, capillis arreptum
9070 III   |                 nos tam gravi desiderio torsit tui. Male pereat ista febris,
9071 XXVI  |             corculum? Nam videre solito torvior. ~So.   Cupio tecum seorsim
9072 XXV   |               cana, tonso capite, vultu torvo, sordido vestitu. ~Gu.  
9073 VIII  |            Probe quidem abs te curatae: totae albent situ. Opinor nec
9074 XXXIII|              nisi mihi locus, personae, totaque res esset tam nota, quam
9075 XXIX  |                miserum est cubare solum totas noctes. ~Gl.   Nihil est
9076  II   |             spei? ~Li.   Tota plaustra, totasque spei naves, sed praeterea
9077 XLIII |         conscripta, vel acta fabula, ut toti placuerit theatro? ~Sp.  
9078 LIII  |             faustumque sit huic ordini, totique Reipublicae foemineae et
9079  XI   |   cogitatiuncula saluto. Rursus in ludo totis viribus hoc agitur, quod
9080 XXIX  |               rerum usu prudentissimum, totiusque civitatis testimonio probatissimum,
9081   L   |                   Narras deorum coetum. Totne aderant viri principes,
9082   I   |            Rutgerum, Ioannem Campensem, totumque chorum trilinguem mihi salutes.
9083 XXII  |                est, verum etiam facies, totusque corporis habitus. Quot coloribus
9084 XXVI  |                   Citius miscerem illis toxicum. ~So.   Atqui cogita nunc,
9085  IV   |                 Si me amas, causam hanc tractabis diligenter. Hac in re quaeso,
9086 LIII  |              genus; de quibus per otium tractabitur. Adiiciendum est, quomodo
9087 XXI   |           turbarum. Hoc facto, meo more tractabo illum blandissime, et ut
9088 XLIV  |                 reputa, quid vulgo fiat tractandis pupillorum bonis, in testamentis
9089 LIII  |                sine tumultu; primo loco tractandum erit, quae debent interesse
9090 LVII  |               Unde tanta vini copia non tractanti pecuniam? ~Hi.   Ex aula
9091 XLIV  |                 quantum haereat digitis tractantium? ~Bo.   Frequenter totum. ~
9092 XXV   |                   Ad eandem disciplinam tractantur, ad quem homines. ~Gu.  
9093 XXV   |             Illic licet tibi tuum equum tractare tuo more. Nullus enim famulus
9094 XXI   |                 si quando rediret ille, tractarent eum civilius; dissimulans
9095 LIII  |               foemineae gentis negotiis tractaretur: quem viri vel iocandi,
9096 XXXIV |              succedat quod a puris pure tractari convenit. Ad hanc vocem
9097  VI   |                  et illudis me. Ioco me tractas in re neutiquam iocosa. ~
9098 XXV   |                    Sed est eadem ubique tractatio? ~Be.   Alicubi civilior
9099 LVII  |       declamationem esse ficti thematis tractationem, ad exercendam dictionis
9100 XXV   |                praecipua pars est bonae tractationis, si sudore diffluant omnes.
9101 XXV   |                 Sirenes. Nemo domi suae tractatur melius, quam illic in pandocheo. ~
9102 XXXIV |                 posthac rem sacram pure tractaturum. ~Ph.   Quis tandem finis? ~
9103 LIII  |             esse curae, ut ea gravitate tractemus hoc negotium, ne rursus
9104 XXV   |           narrem, quibus modis hospites tractentur in ea parte Italiae quam
9105 XXXIII|             funem: eo leviter per humum tracto, dum hinc atque hinc uterque
9106 LIII  |                laudatissimus, quem unco tractum in cloacam proiectum esse
9107 XXI   |               blandissime, et ut spero, tradam eum tibi commodiorem. De
9108 XVIII |      virginitatem integram et illibatam tradere. ~Pa.    An osculum aliquid
9109 XXVI  |         Colliges omnem mundum tuum; eum trades mihi vesperi: famulus clam
9110 XLIII |                olim in conviviis myrtus tradi solet. ~Sp.   Quid igitur? ~
9111 XXI   |                respondet: se semel illi tradidisse filiam, quod si illa non
9112 XXIII |            Estne scriptor quispiam, qui tradit artem mentiendi? ~Ps.  
9113 LIII  |          concordia est. Si nobis essent traditae rerum habenae, aliquando,
9114 XXVI  |                  Lu.   Age mi Sophroni, trado me totam in tuam fidem. ~
9115 LIII  |         dignitas pendet a viris: eos si traducimus quid aliud quam nos ipsas
9116 LVII  |                    Au! gratificatur qui traducit? ~Hi.   Illis pro summo
9117 XXIII |              rhetores. ~Ph.   Hi quidem tradunt artem bene dicendi. ~Ps.  
9118 LVII  |           diceres, si vidisses personam tragicam. Corpore erat vasto, buccis
9119 XLV   |              remigent umbrae, si velint traiicere. ~Al.   At sunt quae non
9120   L   |                   Mox exorta est subita tranquillitas: dixisses esse Alcedonia ~~~
9121 XXII  |                  pro aris et focis, pro tranquillitate publica. Quid istuc ad tuam
9122  XI   |            medullis animi, et succedere tranquillitatem aliquam et alacritatem,
9123 XXIX  |                 Deo reconciliaro. Verae tranquillitatis seu, ut Graece dicam, eÙqum…
9124 XXIV  |            ripam. Inter omnes nullus se tranquillius agebat, quam mulier quaedam,
9125 XXIX  |           sapientia. Sic hactenus satis tranquillus vixi, contentus unico sacerdotio,
9126 VIII  |                 sub horam decimam ad me transcurrito, adducturus me eo, ubi sum
9127 LXII  |         colligit sese in rotundum, quam transeat margines. ~Cu.  Cur in fluminibus
9128 XXIX  |                  sed in plaustro ~~~Gl.   Transegi, conscendamus. Vah, nunc
9129 XVIII |                 maiorem portionem in me transferam. Ita si quid acciderit laeti,
9130 XXIX  |                ac velut in aliud animal transformareris, qui potuisti servare decorum? ~
9131 XVII  |                pacem. Iam medium pontis transierat, priusquam sentirem: parantem
9132 VII   |               Dominicales; illic paullo transigam cum commissariis. ~Ha.  
9133 XVIII |                utrorumque voluntate res transigatur. ~Pa.    Ambire me iubes:
9134 XXIX  |               mutuis fabulis suavissime transigemus hoc iter. ~Po.   Recte suadet
9135 LIII  |               inter nos facile poterunt transigi, quoniam non nisi ad foemineum
9136  XI   |               mihi quibus studiis totum transigis diem? ~Ga.   Nihil celabo
9137  XI   |              nemo contingit, tempus hoc transigo sacra lectione: lego evangelium
9138 XIX   |               matri proprium, ad plures transiit, ut dicantur et a partu
9139   X   |                est; reliquos limites si transilias, sine fraude fiet. Qui globum
9140 XVIII |             ipsum; quod in te superest, transiliat in me, tuque iam totus fias
9141 LXII  |             fluvius subter mare Sicanum transit, ac non potius innatat;
9142 XIX   |              omnia, nec tamen nisi bona transmittant in animum. Parentes, opinor,
9143 XLV   |                ne non sufficias omnibus transmittendis. ~Ch.  Ista nos non fugerant. ~
9144  XI   |               cogitationibus potissimum transmittis hoc tempus? ~Ga.   Ago gratias
9145 XIII  |                Charta subhumida est, ac transmittit atramentum. ~An.   Quaeso,
9146  XI   |           dextro innitens, brachiis ita transversim seu decussatim complicatis,
9147 LXII  |            etiam e longinquo ad naphtam transvolat, aliquanto inferiore loco
9148   X   |                 excepturus pilam, si me transvolet. Tu isthic observa, repulsurus
9149 LIII  |               Siquidem ante annos mille trecentos, ni fallor, Heliogabalus
9150 LVII  |               Totus, inquiens, Parmeno, tremo horreoque, postquam adspexi
9151 XXVI  |                indicat. Me vide lippum, tremulum, incurvum: at olim talis
9152 XXXIV |                aperiret uxor, magnopere trepidatum est, et circumspicitur praesentaneum
9153 XXXIII|      oscularetur pectinem Iesu, qui est Treveris. Deinde per aliquot monasteria
9154 XXXIII|                 sed posthac multo minus tribuam: suspicor enim ab hominibus
9155 LIII  |             habent eunuchos. ~Co.   Sed tribuatur hoc honoris coniugio, ut
9156 XVIII |                posteriori, meo calculo, tribuerim laudem castitatis, priori
9157 LVII  |               favore, Mecaenas hoc illi tribuit, quod eius virtutibus deberi
9158 XXI   |                 fasciculum urticarum ac tribulorum. ~Eu.   Sed audi finem.
9159   I   |                  Salve praefecte, salve tribune. Non autem, salve caligarie,
9160 XXII  |           nequaquam confido, minimumque tribuo; sed in animi puritate et
9161 XXIV  |          blandientes, quos nusquam illi tribuunt sacrae literae. ~An.   Quid
9162 XVIII |                 Pa.    Non. ~Ma.  Habet tridentem? ~Pa.    Nequaquam. ~Ma.  
9163 LVII  |             decus, Bernardus Cardinalis Tridentinus, Balthasar Episcopus Constantiensis.
9164 LIII  |             aguntur, silentio plectetur triduano. ~Co.   Hactenus de ratione
9165  XX   |               fit deinde? ~Ca.   Servor triduo domi clam. Interim semper
9166 XLV   |                Mercurio ditescunt intra triennium. ~Al.   Sed iidem decoquunt
9167   I   |              Campensem, totumque chorum trilinguem mihi salutes. Responsio.
9168 XVII  |               est. ~Br.   Egregius ille trilinguis eruditionis phoenix, Ioannes
9169 XXI   |                Quid ego audio? Tu nobis trimestris foetus iocum renovas? ~Xa.  
9170 XLVIII|             Primum tibi respondi duobus trimetris iambicis deinde trochaico
9171 LVII  |              sed explicat. ~Le.   Video triplex mendacium effronte scurra
9172 XXI   |                vicissim ego corripiebam tripodem: si contigisset me digito,
9173 XLV   |                 Al.   Sed quid opus est triremi? ~Ch.  Nihil, si velim in
9174 XXIV  |                quaedam ignea: id nautis tristissimum ostentum est, si quando
9175 XXI   |                uxor debet marito. Absit tristitia; sed absit et petulantia:
9176 XLIII |                  convivium vel silentio tristius esse, vel clamoribus tumultuosum,
9177 LVII  |                et inter pocula, pro, Io triumphe, cantatum est, Te Deum laudamus. ~
9178 LVII  |                 scurra rem palmariam ac triumpho dignam facere. Hoc est quartum
9179   X   |             quidem ante victoriam canis triumphum. Vidi, qui vincerent ab
9180 XLV   |              iras aut ambitionem duorum triumve res humanae sursum deorsum
9181 XLII  |                 Decem iam annos aetatem trivi in Ciceronem. ~Ec.   ”One ~~~
9182  II   |             nihil usquam tutum est a la tronibus. ~Ge.  Hic est belli ludus. ~
9183 XXIX  |           proverbium TÕ tšcnion p©sa gÁ tršfei ~~~Gl.   Quam artem circumferebas? ~
9184 XIX   |                nubas marito tui simili, tuaeque domi novum instituas collegium,
9185 XXVI  |             orbis barbaros, hoc tu tibi tuapte sponte sumpsisti. ~Lu.  
9186       | tuarum
9187  VI   |                 Si praeconem agas, erit tuba: si classicum canas, cornu:
9188 VII   |               erat strepitus, tumultus, tubarum bombi, cornuum tonitrua,
9189  VI   |             tandem agnitus est?~Pa.   E tuberculo, quod habebat in digito
9190 XVII  |               nobis petasatus? ~Br.   E Tubinga. ~Po.   Nihilne istic rei
9191 XVII  |                notam bonis omnibus. Est Tubingae quidam instituti Franciscani,
9192  XI   |                 Secundum, ut summa cura tueamur innocentiam: ea est, ne
9193  XI   |              Dein, si id nequeam, certe tuear illibatam innocentiam ac
9194   X   |             Suum quisque locum gnaviter tueatur. Tu mihi consiste a tergo,
9195 XXXI  |               An.   Quia parum facit ad tuendam illarum pudicitiam. ~Ma. 
9196 XLIV  |              corporis valetudinem anxie tuentur, animam tot capitalibus
9197 XXIV  |             adhortans me ut magno animo tuerer cornu meum, ac strenue moverem
9198 LVII  |              supplicium? ~Hi.   Indigne tulerunt omnes, sed praecipue rex
9199 XLIII |          Doctoris et titulum et lauream tulissem. ~Sp.   Credo. ~Ap.   Sed
9200   I   |              fias mater. Precor, ut hic tumor uteri feliciter subsidat.
9201 XXIV  |                 coniicere, nautis magno tumulto reclamantibus, scapham non
9202 LIII  |                ordine, decenter et sine tumultu; primo loco tractandum erit,
9203 XLIII |           tristius esse, vel clamoribus tumultuosum, aut etiam ad rixas tendere ~~~
9204 XXXIV |             procubuit in genua, subinde tundens pectum et vultu voceque
9205  XI   |              patrem Deum, quem offendi, tundo pectus meum, dicens illud
9206 XXIX  |        circumferre crucem in pallio seu tunica, quam in corde. Tandem fessus
9207 XXXIV |                 ipsa dabat res. Abiecit tunicam, ac per fenestram angustam
9208 XLV   |            candidis palliis, cinericiis tunicis, variis ornata plumiis haec
9209 XIV   |                 Equidem tuo detrimento. Tuopte quidem malo. In damnum tuum
9210 XVIII |             superest, transiliat in me, tuque iam totus fias exanimis.
9211 XXII  |              Porro solitudinem si vocas turbae fugam, hoc exemplum est
9212   L   |               pelagus, ortus est ingens turbo. ~An.   Narras deorum coetum.
9213 XIX   |                quod convivium acciderit turbulentius: et dum illi potant ac nugantur,
9214  II   |               res Gallicae? ~Li.   Sane turbulento. Magnae bellorum minae sunt.
9215 XLV   |           Polonum, nec Scotum: nec vero Turcam interim esse in otio, moliri
9216 XXIX  |            militia. ~Eu.   Fortassis in Turcas. ~Pa.   Imo sanctius quiddam,
9217 XXVI  |             morigera; nunc servis lenae turpissimae. Parentis audire monita
9218 XXVI  |              genere revocare, non solum turpissimo, verum etiam miserrimo.~
9219 XXIII |               quae rem adferant. ~Ph.   Turpius est lucrum ex mendacio,
9220 XXV   |              est confusio, quam olim in turri Babel. Quod si quem conspexerint
9221  II   |                Ba.  Mulierculis, quovis turture loquacioribus. ~Cl.   In
9222  XX   |             monacho, hem, male sit huic tussi. ~Ca.   Ex aedibus paternis
9223 XIX   |                   Eu.   Nihil, mea lux; tussiebam: sed perge dicere. ~Ca.  
9224   I   |            singultientes, sternutantes, tussientes. In ructu crepituve ventris
9225 XXIX  |              solet invidia: mediocritas tuta est. Et hoc mihi perpetuum
9226 LIII  |              acie, dum nos domi sedemus tutae. Si quid committunt adversus
9227 LVII  |              sit quodammodo colophon ac tutatrix omnium virtutum, immodestia
9228 VII   |      commendaram. ~Ha.   Receperat illa tutelam tui? ~Th.   Sic mihi visa
9229  II   |           igitur, doctrinam ac virtutem tutissimas esse divitias, quae nec
9230 XXI   |         efferari. Quemadmodum et tigres tympanorum sonitu sic aguntur in rabiem,
9231 LIII  |                 consessus habet quiddam tyrannicum. Huc ego censeo nullam recipienda
9232 XXV   |               quam nunc e vita submovit tyrannis. Sic opinor vixisse Christum
9233 XLIV  |                enim horrendum est, esse tyrannum, quam tyranni nomen, et
9234 XXIX  |                 Sed nosti proverbium TÕ tšcnion p©sa gÁ tršfei ~~~Gl.   Quam
9235 XXIX  |               Graecorum proverbium: De‹ t¦j celènaj À fage‹n, À m¾ fage‹
9236 XXIX  |                nec excito, nec alo; sed ubicunque datur opportunitas, aut
9237  XI   |                sim accommodus. Medicina ubivis terrarum certissimum viaticum
9238  VI   |                  et idcirco non agnovit UIyssem suum. ~Pa.   Imo nihil illa
9239  XI   |                patienter toleremus, non ulciscentes, nec malum malo referentes. ~
9240 XVIII |              iuvenis spreti contumeliam ulcisci. ~Ma.  Ego citius optarem
9241 XXII  |              facundi doctores. An nosti ullos tam amoenos confabulones,
9242 XXV   |           morbis occultis laborant, nec ullus morbus non habet suum contagium.
9243 XVIII |     computrescens, an amplexa palum aut ulmum, eamque purpureis uvis degravans? ~
9244 LIII  |              equiti nupta caudam trahit ulnarum quindecim, quid faciet Ducis
9245 XIV   |                Nolo te longius comitem. Ulterius nolo me comiteris.   ~
9246 XLIV  |                hoc convicium caede sint ulti. ~Be.   Sed utinam pariter
9247 LVII  |        Respicere extremae iussit spatia ultima vitae.Mors enim velut a
9248 XXIV  |               fluctibus adsueti, sic ut ultimus hastam porrigeret adnatanti.
9249 XIV   |                te nec opinantem. Veniam ultroneus et insperatus conviva.   ~
9250 XXIII |                 auctoribus: illud habet Ulyssem tantopere laudatum ab Homero;
9251  VI   |           castius: sed Pallas addiderat Ulyssi senium, ne posset agnosci. ~
9252  VI   |           officiat scribenti, praebebit umbraculum. ~Pa.   Ha ha he: est praeterea,
9253 XLV   |             cymbam. Tum scis, et cymbam umbratilem esse. ~Al.   At ego memini
9254 XLV   |               Ch.  Exurendis ereticorum umbris; adeo ut nuper coacti simus
9255  IV   |        divinctiorem reddidisti, quam ut umquam aes alienum possim resolvere.
9256 LIII  |             igitur, uti voce pronuntiet unaquaeque quod sentit. ~Co.   At difficile
9257 XXXIV |                esset lucri rediturum ex unciis bis mille: tantum enim decreverat
9258 LIII  |                Quid laudatissimus, quem unco tractum in cloacam proiectum
9259 VIII  |                Opinor nec extersas, nec unctas hoc anno, adeo rigent prae
9260 XXXIV |                suspendio tutum reddebat unctio neque quisquam lubens gratis
9261 XXI   |               perfudissem lotio, ut sic unctus iret ad convivium. ~Eu.  
9262 XXIV  |                 obsecro? ~Ad.   Quoties unda nobis occurreret, ille opposuit
9263 III   |                viserem. Non patiebantur undae negotiorum, quibus involvebar,
9264 XXIV  |        fulciebant sese adversus impetum undarum: viri robusti, et fluctibus
9265 XXIX  |                   Pa.   Heic egi menses undecim. ~Eu.   Quid obstitit, quominus
9266 XXIX  |                magis arridet Metrodorus undequaque decerpens si quid inest
9267 III   |               septimum? Annum iam agens undevigesimum. Annos nata decem et octo. ~
9268 LIII  |          sordidi, vestibus holosericis, undulatis, florulentis, virgatis,
9269 VIII  |                 vestiarium, ac thoracem undulatum, si iam perfectus est, ab
9270 VIII  |             Exterge subuvido panno: mox unge ad ignem diligenter, ac
9271 XVIII |              nos a teneris, quod aiunt, unguiculis noti sumus; nec male convenit
9272 LVII  |             callent, nisi pro defunctis unicam. ~Le.   Dicatur igitur ille,
9273 LIII  |                adamantibus onustos; nam uniones nunc vulgo fastidiuntur.
9274  II   |                 isthuc mali est? ~Cy.   Universae pecuniae naufragium feci. ~
9275 LVII  |                auctorem et antesignanum universi tumultus, quo nunc concutitur
9276   I   |               felix convivium. Bene sit universo coetui.~      Precor omnia
9277   I   |                  hominis est plus satis urbani. Sed incivilius etiam, eum
9278   I   |             verius, quam natura. ~      Urbanitatis est, salutare obvios, aut
9279 XXIX  |              passuum: ibi nonnunquam ex urbano fio rusticus, atque ibi
9280   I   |                dulcissime nepos. ~      Urbanum est, addere cognationis
9281 XXIX  |                 novas, varias regiones, urbes, linguas ac mores hominum.
9282 XXV   |            aliud diversorium. Foenum in urbibus aegre ac perparce praebent,
9283 XVII  |         secundus, in gratiam ordinis et urbis? ~Po.   Vera praedicas.
9284 XXV   |                  quasi interfecturi: si urgeas, respondent: Heic diversati
9285 XXXIV |              repeto fenestram (sic enim urgebat necessitas) et satis amplam
9286 XXXIV |              negotium, primum obmutuit: urgenti tandem respondit, Sicut
9287   I   |                eum salutare, qui reddit urinam, aut alvum exonerat. ~      
9288 XXI   |           obstrepit. ~Eu.   Ea res male urit te? ~Xa.   Sic ut dici vix
9289 XII   |            casses?  Pa.   Valeant apri, ursi, cervi et vulpes; nos insidiabimur
9290 XXI   |             maritum vertere in suem aut ursum, faceres? ~Xa.   Nescio. ~
9291 XVIII |               crudelius. Nam porcus aut ursus esse rnalim, quam id quod
9292 XXI   |           substravissem illi fasciculum urticarum ac tribulorum. ~Eu.   Sed
9293 XXIX  |              senes alicubi effundere in urticetum, ut calescerent. ~He.  
9294 XIV   |                  Pe.   Quae sunt igitur usitata vocabula affinitatum? ~Ch.  
9295 XXII  |             poenitudo. ~Ca.   Hoc illis uso venit, qui se in hoc vitae
9296 XLIII |               deque hisce rebus, quarum usucallet. Haec sunt ferme generalia.
9297 XXIX  |                 domum periit et sors et usura. ~Eu.   Naufragio fortassis. ~
9298 LVII  |                virginem. Interdum tamen usurpant Respicere, pro eo quod est
9299 LVII  |                   Hi.   Atqui I. Pet. 5 usurpatur pro virtute quae contraria
9300 LVII  |               apud Latinos modestia non usurpetur nisi in laudem. Verum potesne
9301   X   |                non est, quod me posthac utamini legato. ~Hi.    Cavebitur.
9302 XXI   |          pigebit adlaborare, ut maritis utamur commodioribus? ~Xa.   Quid
9303  IV   |                officium in te meum, fac utare saepius. Ita credam, tibi
9304 XVIII |           capies. Anima, quae moderatur utcumque corpus animantis, improprie
9305   I   |             mater. Precor, ut hic tumor uteri feliciter subsidat. Velint
9306 XXIV  |            Gersone quinque veritates de utilitate confitendi; hortatus omnes,
9307 XIV   |                                         Utilitatis formula.~ Ch.   Quorsum
9308  XI   |                 provocant ad nequitiam: utor innoxiis. Comem me praebeo
9309       | utpote
9310  VI   |          Aureamne, an argenteam? ~Pa.   Utramlibet.~Co.   Bono animo es; pater
9311 XVIII |              potest corrumpere. ~Pa.    Utri verius debetur laus castitatis,
9312   X   |            nutat fortuna, velut anceps, utris velit addicere victoriam.
9313 XVII  |           Paulum? quis Virginem matrem? Utrorum memoria sanctior apud pios
9314 XVIII |             tuis ac meis parentibus, ut utrorumque voluntate res transigatur. ~
9315 XVIII |                cerasus maturescens, aut uva purpurascens. ~Pa.    Satis
9316 XVIII |                 ulmum, eamque purpureis uvis degravans? ~Ma.  Responde
9317 XXII  |                O te miserum! Et interim uxorcula, cuius gratia Deus iussit
9318 XXI   |                 mulieres? Hoc dicto tam uxorio fractus ac victus hominis
9319 XXI   |             lectum. ~Xa.   Infelix vero uxorum conditio, si iratis, ebriis,
9320   V   |                                         V.~DE VOTIS TEMERE SUSCEPTIS~  ~
9321 XXXIV |             multo stultiora. ~Ph.   Cum vacabit, et audiam lubens, et fabulam
9322 III   |                necessitas. Hactenus non vacavit. Hactenus non contigit otium.
9323 XXIX  |                templum, ubi, si libeat, vaces religioni? ~Pa.   Illic
9324  XI   |               est. Sin est, cur aut non vacet, aut non sit tempestivum:
9325  XX   |                 interim erat animi? num vacillabas? ~Ca.   Non, sed passa sum
9326 XXIX  |                 postea? ~Pa.   Iam mihi vacillare coepit animus, utrum ad
9327 XXIV  |           liberare a magna navi, illius vacillatione subversa est. ~An.   O factum
9328  IX   |               pedes, quietae manus. Nec vacilles alternis tibiis, nec sint
9329 XIV   |               culpa. Culpa non est mea. Vaco culpa. Quod nihil proficis,
9330 XIV   |             prosunt, proficiunt literae vacuae? Cui gratae, cui acceptae
9331 XXXIII|                  Abhorrens? Nullum ille vadimonium non desereret, si talis
9332 XIII  |        Cornelium. ~Sy.   Strabum illum? Vae nostris natibus. Is vel
9333 XXI   |               Est enim vir ingenio mire vafro, qui citra personam omnem
9334 XXXIII|               Memini. ~An.   Iam pridem vagabatur rumor ac fabula per eius
9335  XI   |            insiti sunt. Quod si sensero vagari cogitationem, lego psalmos
9336  IX   |                loquax aut praeceps. Nec vagetur animus interim, sed sis
9337  XX   |                 illis indicavi, tametsi valde sciscitantibus quid esset
9338   I   |                 et nobis, quod vivus ac valens nobis restitutus sis. Hoc
9339   I   |                vos incolumes ac pulchre valentes conspicio.   ~
9340 XIV   |            thuri sunt accommodae. Quid? Valentne amiculi? Quid uxor agit
9341  II   |                 VALETUDINE~ Alia.~ Ge.  Valesne? ~Li.   Contemplare vultum. ~
9342   I   |               Vale, in digressu.~       Valete omnes. Bene vale. Cura,
9343   I   |                 alio vocat, tu valebis. Valeto quam optime. Vale pancratice
9344 XXI   |            consulat rei, aut famae, aut valetudini suae. Atque haec ipsa admonitio
9345 XLV   |                 sum, ut mihi compararem validam aliquam triremem. Nam mea
9346  II   |               morbo medebitur mater. Ut valuisti usque? ~Li.   Varie, ut
9347   V   |             quum narrent Siculis gerris vaniora, tamen sibi etiam persuadeant,
9348 LVII  |               amplectimur, incidamus in vanitatem. ~Hi.   Qui sic? ~Le.  
9349 XIV   |                  Non pudet tam improbae vanitatis? Digna fabula, quae addatur
9350 XXV   |               tam multos haurire eundem vaporem, maxime resoluto corpore,
9351 XXV   |             omnes. Si quis non assuetus vapori, aperiat rimam fenestrae,
9352 XVII  |             ovis, nec aliud, bibat quam vappam. ~Br.   At idem, ne sis
9353 VIII  |             quid sensero praetermissum, vapulabis largiter. ~Sy.    Hic sane
9354 XXVI  |               taedebat; heic saepe tibi vapulandum est ab ebriis et insanis
9355 XXI   |              Desiit; et sapuit; alioqui vapulasset. ~Eu.   Sed tu non desiisti
9356 XVIII |               degit aetatem, ac subinde vapulat. ~Ma.  Rem miseram narras. ~
9357  XI   |            omnibus do operam, ne merito vapulem, ne quid dicto factove vel
9358 XVIII |                venter prominulus, crura vara. ~Ma.  Thersiten quempiam
9359 XXXIII|                 crebras haberet cruces, variasque notulas Haec omnia peragebantur
9360 XXII  |             pictus es! Nulla avis aeque variat plumas suas. Tum quam omnia
9361 XXIX  |             alii alia atque alia figura variatam. Ego, ne quid intentatum
9362  II   |               Ut valuisti usque? ~Li.   Varie, ut sunt res mortalium. ~
9363 LIII  |             pelles albas nigris maculis variegatas. Statim vulgus arripuit.
9364 XXXIII|                 conceptis Adhibitum est vas ingens, plenum aquae consecratae.
9365 XXXIII|            sacerdotem utrumque, una cum vase quod habebant aquae sacrae
9366 XXI   |               fabulis poetarum, narrant Ve nerem (eam faciunt deam
9367 XVIII |                 caussa dicta est magnum vectigal; ego foris industria. ~Ma.  
9368 XXIV  |              clavo. ~An.   Quid interea vectores? ~Ad.   Ibi vidisses miseram
9369 XLV   |                 perieram una cum cymba, vectoribus et naulo. ~Al.   Ingens
9370 XXXV  |                et pulchre requietum: eo vectus redeo ad impostorem: rogo
9371 XIV   |            adfero quantum vix una navis vehat. ~Pe.   Exonera te quam
9372  XI   |               crimina: aut eiusmodi, ut vehemens suspicio sit, crimen esse.
9373 LXII  |           coniectum in foramen ob motus vehementiam praetercurreret centrum,
9374 XLV   |         periclitatus sim decem duntaxat vehens, et nisi iacturam fecissem,
9375 XIV   |             iactantur in tonstrinis, in vehiculis, et in navibus.   ~
9376 LVII  |              periculi: cum nos laudibus vehimus pios ac pias, praedicamus
9377 XLV   |           Scilicet. ~Al.   Atqui umbras vehis, non corpora. Quantulum
9378 LIII  |                eboratis ac bysso tectis vehuntur plebeiae, quid relictum
9379 XXIV  |                 rupere funes, disiecere vela. ~An.   O calamitatem! ~
9380 XXII  |         depellatur iniuria coeli, eaque velet, quae pudor iubet tegi.
9381   L   |              Quo eam rogas? In templum, veli partem dicaturus divo Nicolao ~~~
9382 XXXIV |                 quid secus accidit quam vellent, virtute sarciunt. Cum menses
9383 XLV   |                   Ut illa dea nihil est velocius! Sed quid tu igitur heic
9384 XLIII |               cum sint; sunt rursus qui velunt haberi grandiores quam sint,
9385   V   |              competet.~Ar.   Quid illic venabare?~Co.   Ut miser essem.~Ar.  
9386 XXI   |                hominum genus, plerumque venabatur. Ruri incidit in puellam
9387 XXXI  |            Saltabimus, bibemus affatim, venabimur, ludemus, ridebimus. ~Ma. 
9388 XII   |          captabo. ~Ba.   Ego papiliones venabor. ~La.   Difficile est sectari
9389 XII   |                mihi: sed ubi canes, ubi venabula, ubi casses?  Pa.   Valeant
9390 XXXV  |               tam carum, quod non esset venale pretio largo, etiamsi quis
9391 VIII  |            Cognosce qui sint, et quanti venales. Post haec rogabis Goclenium,
9392 XXIX  |                 cum medicis. Nec incidi venam unquam, nec devoravi catapotia
9393 XXIX  |                Iamque cogitare coepi de venanda Abbatia: sed primum, non
9394 LVII  |                modestiam. Sunt enim qui venantes laudem ab hominibus multa
9395 XIX   |            monachorum, et qui in hoc te venantur, ut largius potent. Sciunt
9396 XXXI  |               bonum auctorem, quam tibi venari, potare aut ludere aleam?
9397  VI   |             intelligis, in plumbo sacro venas auri subesse. ~Co.   Quid
9398 III   |             bonae rei? ~Dr.   Aiunt, te venatorem esse factum. ~Mo.  Imo iam
9399 XIX   |         parentum, quum tibi ius non sit vendendi vestem aut agrum, quo modo
9400 XIX   |           Licetne igitur tibi emere aut vendere fundum invitis parentibus? ~
9401 XXXV  |                 Hoc obiecto itinere non venderem eum equum, etiamsi quis
9402 XLIV  |             quam quibus praefecti maris vendicant sibi quidquid eiectum est
9403 LVII  |             quos fuit illi necesse sibi vendicare auctoritatem apostolicam,
9404 XXXV  |        praedicat; solum illum quem mihi vendiderat, quoniam existimabat vere
9405 XXXV  |           iurgiis? Indicasti equum, ego vendidi, si numero pretium, nihil
9406 XXXV  |                 dignum, qui praepropera venditione tali equo me spoliarit.
9407 XXXV  |                  Rogo quam ob rem? Quia venditus est, inquit. Ibi ego simulata
9408   V   |              impetrandum. ~Co.   Bullae venduntur illic et mortuis?~Ar.  
9409 LXII  |                putabat enim ira depelli venena) mox properabat ad fundum,
9410 XLV   |             colubris sint, et exhaustae venenis obambulent, quaerentes quidquid
9411  II   |               Metuo, ne pro remedio det venenum.~Ge.  Deligendus est igitur,
9412 XLII  |           praeclari sunt, quos pro diis veneramur byssinos? ~Ec.   S‹noj ~~~
9413 LXII  |              animal illud monosyllabum, Veneri iuxta ac Minervae invisum. ~
9414 XXI   |                Britannica est, tinctura Veneta. ~Xa.   Mollities byssum
9415  XX   |                 salveam? ~Eu.   Non huc veni ut te viderem lacrymantem.
9416 XXI   |             istae tibi fac ut in mentem veniant. Quid enim illis possis
9417 XXXV  |             Omnia quae quidem in mentem veniebant, unico duntaxat excepto. ~
9418 XXIV  |                 An.   Christus illi non veniebat in mentem? ~Ad.   Ita narrabat
9419 LVII  |                Angelus quispiam e coelo veniens praedicet vobis aliud evangelium,
9420 III   |                 crediderim nam mihi huc venienti mire tinniebat auris. ~Dr.  
9421 XLIV  |               loquenti. ~Be.   Idem usu veniet, opinor, in his qui sunt
9422 LVII  |                abibant, submurmurantes, Venimus huc audituri laudes divae
9423 XIV   |               tractandi, alioqui lubens venirem. Ni id esset, haud gravatim
9424 XLII  |             tibi gratus iuvenis. ~Ec.   Venis. ~Iu.    Sed potesne mihi
9425 XXIV  |                  Miror, nulli in mentem venisse Paulum Apostolum, qui ipse
9426 XXVI  |                 Quid hoc novae rei est? venisti huc concionaturus? indue
9427 XXXIV |                quam talis vita? Ibi res ventilata est consultatione. Balbinus,
9428 XXI   |              obtemperabat uxor. Eo quum ventum esset, maritus reliquit
9429 XLV   |                 remos appares. Mox enim ventura est tanta umbrarum multitudo,
9430 XXXIV |              novo auro, velut illecebra venturi auri. Siquidem ut piscis
9431 XXV   |         commodum. Nam commodiora servat venturis, praesertim nobilibus. Si
9432   V   |               Ar.   Quis Deus, aut quis ventus te illuc adegit?~Co.   Quae
9433 XXIV  |                  navigavit? ~Ad.   Olim Venus agebat curam nautarum, quia
9434   L   |                novi. Nihil fingi potest venustius. ~Le.   Mox fluctus revulsit
9435 XXXIII|              omnes. Tandem procul inter vepretum ostendit sese anima, subinde
9436 XXXIII|                 alveum siccum, dumis ac vepribus obsitum: e ponticulo iter
9437 XIX   |                 est. ~Eu.   At cur tuum ver non aeque arridet? ~Ca.  
9438 XXI   |           verbis, uteretur suo iure, et verberibus eam emendaret. Tum gener,
9439 XIV   |                spatium. ~Pe.   Quid hoc verbi est? ~Ch.   Sybaritae convivas
9440 XXXIV |         Balbinus, qui mos est illi; nam verborum est mire parcus. ~Ph.  
9441  XI   |             divinis: atque ut illum non vereamur modo, tanquam dominum, verum
9442  XI   |             abstinent a theologia, quod vereantur, ne vacillent in fide catholica,
9443 XLV   |            tanta umbrarum multitudo, ut verear ne non sufficias omnibus
9444 XXIV  |        reclamabat tibi conscientia? Non verebaris appellare Patrem, quem tot
9445   X   |            aliquis legatus, non admodum verecundae frontis, quem non illico
9446  IX   |          corporis ingenuam modestiam et verecundam indolem prae se ferat. ~
9447  IX   |              modestia temperatus: oculi verecundi, semper intenti in eum,
9448 VIII  |         recipies. Hic quaeres Cornelium veredarium. Is plerumque est in Cervo;
9449 XIX   |              propria? Mea Catharina, ne verere, quidquid est rei; tuto
9450  XI   |                 denuo salutares? An non vereris, ne molestus sis immodico
9451 XXI   |              uxorem iam provectiorem ac vergenti aetate. ~Xa.   Dotem fortasse
9452 XIX   |              Nova praedicas. ~Eu.   Sed verissima. Quum non sis emancipata
9453 XLV   |           pervenerit. ~Al.   Haec omnia verissime narravit Ossa. Nam ipse
9454 XXIV  |                nobis ex Gersone quinque veritates de utilitate confitendi;
9455 XIV   |             culpam impudentiae, qui non veritus sim, tibi, homini tum occupatissimo,
9456 XXV   |             illis placet nisi putris ac vermibus scatens, prodit ille barbatus,
9457 XIX   |         taedebat sessionis. ~Eu.   Quam vernat, quam arridet undique mundus!
9458 XXIV  |                Vidi. ~Ad.   Illi montes verrucae sunt, si conferantur ad
9459 XIX   |                  linea vestis ex intima versa in extimam, caeremoniae
9460 XXXI  |              Paula et Eustochium? nonne versabantur in sacris libris? ~An.  
9461   X   |              natandi, nec sine periculo versamur in alieno elemento. ~La.  
9462 XII   |                 convenit, quam in campo versantibus. ~Vi.    Quid si certemus
9463 XLV   |               Denique malunt in castris versari, quam in suis alvearibus.
9464   X   |             tibi nota est area. ~Er.    Versaris in tua harena. ~Ga.   In
9465 XIX   |                 imaginatione. Ubi illic versata fueris aliquamdiu, ubi propius
9466 XXIX  |                sed duos menses apud hos versatus navigavi in Scotiam.  Gl.  
9467 XXIX  |              rubram, alii viridem, alii versicolorem, alii simplicem, alii duplicem,
9468 LVII  |             Hilarius? Componit, opinor, versiculos. ~Hi.   Quam libens illi
9469 LVII  |              opponatur potentibus. Hunc versiculum iuxta Propheticae eloquutionis
9470 XXVI  |             Novum Testamentum ab Erasmo versum.~Lu.   Ab Erasmo? Aiunt,
9471 XXVI  |                periculum? ~Lu.   Quo me vertam? ~So.   Colliges omnem mundum
9472 XIX   |                non arridebat, quocunque vertebam oculos. Accedebant ad haec
9473  XI   |                 haec etiam suavia; adeo vertentur in naturam. ~Er.    Sed
9474  XX   |           duodecim. ~Eu.   Sed quae res verterat animum tuum tam pertinacem? ~
9475 XXII  |              verti in piscem. ~Ca.   Si verterentur homines in omnia quibus
9476 XXXI  |              velles, an illos in porcos verteres, te ipsum in equum? ~An.  
9477 LVII  |              humilitatem ancillae suae, vertisse, Quia respexit vilitatem
9478 LVII  |                 curis, cogitationem huc vertit, eleganter respicere dicitur.
9479 XXXIV |         contriverunt, duabus rationibus vertunt rerum species: altera, quae
9480 XXIX  |       confecturos. ~Gl.   Vultis rectum verumque consilium? ~Po.   Maxime. ~
9481 XVII  |              Vera praedicas. Ille demum verus cultus est, qui sponte coelo
9482 XVII  |              aut putre subligar, semper vescatur putribus ovis, nec aliud,
9483 XVIII |              palato meo, quam si malvis vescerer, aut betis absque pipere,
9484 XXII  |               nostrum habitior? tu, qui vesceris perdicibus, phasianis et
9485 XXV   |                 Tolle hunc discum; nemo vescitur. Desidendum est usque ad
9486 LXII  |             emisso graviorem. Sic natat vesica inflata, et clausa, pertusa
9487 LVII  |                 habent. Abi tu sodes ad vesparum aut crabronum nidum aliquem,
9488 XXVI  |            mundum tuum; eum trades mihi vesperi: famulus clam deferet ad
9489 XVIII |            uxorem alienam, aut virginem Vestalem? num illa amabit mutuum,
9490 LIII  |                quod sacrum ignem, qui a vestalibus servabatur, in terram abiecerit,
9491 XLIV  |              latomi, fabri aurifices et vestiarii, pollicentes ad certum diem,
9492 VIII  |          memineris. Primum deflectes ad vestiarium, ac thoracem undulatum,
9493 XLIV  |                 rei gerat, si splendide vestiatur, si incedat annulatus, si
9494 XIX   |               regionibus adhuc resident vestigia. At inventum est sub praetextu
9495 LVII  |              quoties ab alienis recedit vestigis, ex occasione dictae humilitatis
9496 XXIV  |           argenteis, annulis, panno, ac vestimentis sericis. ~An.   Is nolebat
9497 XVII  |                  inquam, Reuchlinus, an vestitus? solus, an comitatus? Vestium,
9498 XVIII |              etiam ambulant umbrae? num vestiuntur? num dormiunt? ~Pa.    Etiam
9499 VII   |       componendi. ~Ha.   Bene habet, si vestram compositionem Deus ratam
9500 XXXI  |             templis; occupabimus mitras vestras. ~An.   Ista Deus avertat. ~
9501 XIX   |                in Baptismo, et parentes vetarent te baptisari, pie faceres,
9502 XXII  |                in qua nati sunt: qui si vetarentur exire, magnopere sibi displicerent,
9503 XVII  |               necesse est, ut, si omnia vetera sint bona, omnia nova mala,
9504 XXXIV |                cum huiusmodi sermonibus veterator ille amovisset a se suspicionem
9505 XVII  |             usque adeo delectatur rebus veteribus, ut malit ius pridianum
9506  VI   |                agnitus. Solus canis iam vetulus, mota cauda dominum agnovit. ~
9507 XXIV  |                  felix quum gemini. Hos vetustas credidit Castorum et Pollucem. ~
9508 XLV   |             triremem. Nam mea cymba iam vetustate putris ac sutilis non suffecerit
9509   V   |           Ostenduntur quaedam monumenta vetustatis, quorum mihi nihil non videbatur
9510 XXXIII|               daemone diris cruciatibus vexaretur. Huc omnis conatus intenditur.
9511 XXXIV |       sciscitante, quod esset discrimen viarum: Impudentem me, inquit,
9512 XXXIV |              Balbinus rogasset, quasnam vias diceret, Scis, inquit, optime (
9513 XXIX  |          suavius vivant. ~Pa.   Corraso viaticulo, furtim me subduxi procul
9514  II   |                Sane, nec tutum est nunc viatorem ire incomitatum. ~Ge.  Agnosco
9515  II   |                 a me. Licuit mihi vacuo viatori per totum iter canere et
9516 LVII  |               rabulas episcopi debebant vibrare fulmen. ~Hi.   Metuunt et
9517 XIII  |             aderit in ludo. Quem igitur vicarium constituit? ~Io.   Cornelium. ~
9518   X   |               Heus, praebete vos viros: viceramus et hic, si tu tuo constitisses
9519 XXXIV |                sanctissimum, confiteri. Vicerat me carnis infirmitas, pertraxerat
9520 XXIV  |                esse dominus navis meae; vicere venti: reliquum est, ut
9521   X   |                     Ne ride prius, quam viceris. Adhuc pene sumus pares. ~
9522   X   |               gentis gloria. ~Ad.    Si vicero tu ter exclamabis, Floreat
9523 VII   |               oenopolis, et iis, qui me vicerunt alea. ~Ha.   Satis militariter.
9524 XIV   |            gratis apud me coenare, nisi vices retuleris. At isto quidem
9525 XIX   |               Agnosco, aedibus paternis vicinum. ~Ca.   Recte. ~Eu.   Atque
9526  XX   |             obiurgabat, addens se aegre vicisse suos affectus, ut vicissim
9527 XIV   |         conviviorum longa periodus. Hac vicissitudine fiunt sine fine reciproca
9528   X   |                 evicerit tres lusus, ei victa pendet sextam drachmae partem: