X.
LUSUS
PUERILES
De lusu.
NICOLAUS, HIERONYMUS, COCLES, PAEDAGOGUS.
Ni.
Iamdudum et animus, et coelum, et dies invitat ad ludendum.
Hi. Invitant quidem haec omnia, sed solus praeceptor
non invitat.
Ni. Subornandus
orator quispiam, qui veniam extorqueat.
Hi. Apte quidem dictum, extorqueat. Nam
citius clavam extorseris e manu Herculis, quam ab hoc ludendi veniam. At olim illo nemo fuit ludendi avidior.
Ni. Verum; sed iam olim ille oblitus est,
se fuisse puerum. Ad verbera facillimus est et liberalis: hic parcissimus,
idemque difficillimus.
Hi. Attamen protrudendus est aliquis legatus, non
admodum verecundae frontis, quem non illico protelet suis saevis dictis.
Ni. Eat, qui volet: ego
carere malo, quam rogare.
Hi. Nemo magis accommodus ad hanc legationem, quam
Cocles.
Ni. Nemo profecto. Nam perfrictae frontis est, ac bene
linguax. Deinde sensum hominis pulchre callet.
Hi. I, Cocles, ab omnibus nobis magnam
initurus gratiam.
Co. Equidem
experiar sedulo. Verum si non successerit, ne conferte culpam in oratorem
vestrum.
Hi. Bene ominare: si te satis novimus, impetrabis. Abi
orator, redibis exorator.
Co. Eo. Bene fortunet legationem meam
Mercurius. Salve praeceptor.
Pae. Quid sibi vult nugamentum hominis?
Co. Salve praeceptor observande.
Pae. Insidiosa civilitas. Satis iam
salveo. Dic, quid velis.
Co. Totus discipulorum tuorum grex orat ludendi veniam.
Pae. Nihil aliud quam luditis, etiam absque venia.
Co. Scit tua prudentia, vigorem
ingeniorum excitari moderato lusu, quemadmodum nos docuisti ex Quintiliano.
Pae. Sane ut isthuc tenes, quod pro te facit. Laxamento opus est
iis, qui vehementer laborant: vobis, qui segniter studetis, et acriter luditis,
fraeno magis opus est, quam laxatis habenis.
Co. Adnitimur pro viribus. Et si quid
hactenus cessatum est, post diligentia sarcietur.
Pae. Oh sartores! Quis
erit fideiussor aut sponsor, isthuc futurum?
Co. Ego
capitis mei periculo non dubitem esse sponsor.
Pae. Imo culi periculo potius. Scio, quam non sit tutum tibi credere;
tamen hic periculum faciam, quam sis bonae fidei. Si dederis verba, posthac
necquicquam mecum egeris. Ludant, sed gregatim in campis. Ne divertant ad compotationes, aut alia
nequiora. Mature se recipiant domum ante solis occubitum.
Co. Fiet. Exoravi, quamquam aegre.
Hi. O lepidum caput! omnes amamus te plurimum.
Co. Sed interim cavendum, ne quid peccemus; alioqui de ateo
tergo dependendum foret. Fideiussi vestro omnium nomine. Quod si quid
accidat, non est, quod me posthac utamini legato.
Hi. Cavebitur. Sed quod lusus genus potissimum placet?
Co. De hoc in campo
consultabimus.
|